Hi dark angel, wat lief dat je aan me denkt. het gaat beter gelukkig maar nog steeds 24 uur misselijk. Maar zonder spugen veeeeel beter. Ik ga nu zo weer paar uurtjes werken. Werk nu weer paar uurtjes 3 dagen in de week. Als ik teveel heb gedaan toch weer spugen maar probeer die balans dus te vinden. Ben nu 23 weken dus hoop niet dat het zoals bij vele van jullie weer erger wordt op het eind. En bij jou? Lekker aan het genieten van jullie kleine meid? Wij krijgen ook een meisje. Super leuk. Liefs, Chantal
oh fijn dat het wat beter gaat! idd proberen een goede balans te vinden, en te luisteren naar je lichaam. gaat t niet.. dan gaat t niet. hier gaat t goed, beetje zwaar herstel gehad, en ben er nog niet. maar ons meisje doet het super goed! erg tevreden en huilt alleen maar als ze honger/krampje heeft, verder slaapt ze veel.
Hey meiden, Gefeliciteerd met de babies! Lang niet geweest maar zag net een pb voorbij komen en dacht kom gelijk kijken. Eindelijk morgen 32 weken. Het is een nachtmerrie geweest. Nog steeds spugen en bijna elke dag op bed maar het einde komt in zicht. Ben zo blij als de kleine in mn armen ligt. Het is deze tweede keer nog zwaarder voor mn gevoel dan de eerste keer en die was al heel heavy. Ik heb via het hg forum tot mijn grote geluk iemand gevonden die in hetzelfde bootje zit als ik en we delen dagelijks onze ervaringen via WA. Kan ik echt aanraden! Hoop dat jullie steun en begrip hebben. Sterkte meiden!!!
Sterkte meid. Het is een lange weg. Maar straks heb je er een klein wondertje voor terug. Hou de moed erin!
Dank je wel! Ben ondertussen al 9 weken Woow Nog 214 dagen... Ben aan het aftellen. Anders overzie ik het helemaal niet. Wil iedereen hier even veel sterkte wensen hier! Zet m op!
Ja, ik had gisteren toevallig een goede dag. Dat was echt heel fijn! maar vandaag valt dan weer zo tegen Dus ga ik nu maar slapen. Heb jij ook HG?
Ja verloop is zo grillig he ): Ja dit is mijn tweede zw met HG. De vorige keer, 3 jaar geleden, was ik hier heel vaak deze keer expres niet gedaan. Lig met 32 weken nog altijd op bed en spuug geregeld. Daarnaast 32 weken lang overmatig speeksel aanmaak wat ook erg tegenwerkt dus kortom...Ik ken het helaas. Maar thank God het einde is in zicht finally. Weet heel goed hoe je voelt en hoe down je van tijd tot tijd bent. Soms lijkt er geen einde aan te komen maar probeer je vast te houden aan mooie dingen en slaap lekker zo (; .
Ooh ANN wat erg zeg! Heb jij ook lang moeten nadenken of je dit wel wilde nog een keer? Ik wou dat ik al zo ver was als jij, bij jou is het echt bijna in zicht! Ik hoop dat je nog een aantal goede dagen krijgt! Sterkte!
Ja ik heb veel getwijfeld. Mijn man hoopte het heel graag maar ik heb vaak gezegd dat ik het waarschijnlijk niet meer zou doen. Maar op een of andere manier zakte de angst en de ervaringen van toen weg. Daarnaast geniet ik zoveel van onze dochter dat ik eigenlijk stiekem wel weer wilde. Maar zeg heel eerlijk het is me erg tegengevallen tot op heden. Het was erger deze keer en onze dochter is soms echt verdrietig dat mama weer op bed ligt en nooit mee kon. Zh opnames vond ik nog het minst erg eigenlijk maar dat continue niet mee kunnen doen en die kleine die zich het zo aantrekt dat is oa een grote reden om dit nooit meer te doen. Ik kijk uit naar onze mini en prijs me gelukkig maar er zijn dagen geweest, wat zeg ik maanden dat ik alleen maar dacht. ...Waar ben ik toch aan begonnen. Een enge rot gedachte... Nu tegen het einde ben ik zo blij. Mini komt eraan en dan eindelijk genieten
ha meiden, waneer spreek je nou van HG? Ik vind dat op websites ook niet goed te vinden. Ik ben sinds ik zwanger ben 24/7 kots en kotsmisselijk. Eerste weken aan lopende band gespuugd, dag en nacht waardoor ik weinig sliep. Met 8weken zetpillen gekregen emesafene, daardoor kon ik snachts weer slapen en spuugde ik s ochtends en s avonds nog een keer of 3-4. Vorige week dacht ik dat het wat beter ging maar sinds dit weekend is het echt weer pet, spuug overdag nu ook weer, denk zon 6x per dag nu. Ik ben echt op, word verdrietig van alle mensen om me heen die zeggen "hey hoort erbij", "vast met 3mnd wel over" enz enz. Af en toe denk ik "was ik maar niet zwanger" , waar ik me dan meteen weer super schuldig over voel... zo lang gevochten voor een kindje, jaren in de medische molen gezeten en dan nu niet kunnen genieten, zit er echt doorheen.... ga zo weer naar de huisarts, kijken wat die zegt.
Chantal: klinkt als Hg. De grens tussen HG en misselijkheid is moeilijk te zeggen, maar hoe jij het hebt klinkt het als HG. Want je hele leven staat er door op zijn kop. Je wordt belemmerd in je dagelijkse dingen. Ik wens je veel sterkte, hopelijk krijg je sterkere medicijnen!
Over het algemeen praat je (medisch gezien dan) van HG als er sprake is van meer dan 5% gewichtsverlies en er sprake is van uitdroging (kan getest worden met een ketonenstick) en soms ook ondervoeding. Maar op zich maakt het niet uit of je het nu ernstige zwangerschapsmisselijkheid of HG noemt, het gaat er omdat je geholpen moet worden bij je klachten. Heb je nu nog steeds emesafene? Goed dat je teruggaat naar de ha, hoop dat je nu andere medicijnen gaat en zorg ook dat ze je ketonen meten! Het schuldgevoel is bij hg/zwangerschapsmisselijkheid helaas een normaal verschijnsel, en ook gedachten over was ik maar niet zwanger; ik wil een abortus/miskraam etc komen heel vaak voor (bijna de helft van de zwangeren met hg heeft die gedachte!!). Ik probeerde er mee om te gaan door de zwangerschap als het ware los te zien van het kindje. Ik was blij dat ik een kindje kreeg, maar vond zwanger zijn echt een hel! En dat is niet erg om te vinden! Je hoeft zwanger zijn niet leuk te vinden als je zo ziek bent, maar dat zegt niets over wat je van je kindje vind. Heel veel sterkte!
Huisarts zei dat ik aan verkeerde adres was en stuurde me naar VK. Wel heeft ze mn urine op ketonen getest, die waren nog niet aanwezig. Vk gebeld en daar zeiden ze dat ik bij mijn HA moest zijn... iets mey een kastje en een muur geloof ik. Uiteindelijk werd ik door een andere vk teruggebeld, die zei dat ze niets anders konden geven dan emesafene en ze niets kunnen zolang ik geen ketonen in mn urine heb. Dus heb maar een doosje sticks besteld dan kan ik het zelf in de gaten houden. Moest mn gewicht in de gaten houden en mag donderdag voor mijn eigen geruststelling even langskomen. Afwachten dus...
Laat je niet afschepen. Je urine moet de huisarts of v.k. in de gaten houden. En er zijn veel meer medicijnen als alleen Emesafene. En trouwens vind ik het niet goed dat je eigenlijk bij niemand terecht kunt. Je bent toch onder behandeling van de verloskundige, als ik het goed begrijp, dat moeten zij je ook helpen. Je kunt al niets zadelen ze je ook nog op met het probleem dat je bij niemand terecht kunt. Echt je moet toch blijven zeuren, er zijn ook andere medicijnen die misschien bij jou wel kunnen helpen.
Je kunt bij de ha ook primperan vragen! Dat mogen ze conform hun eigen protocol (NHG) geven. VK's mogen toch geen medicijnen geven?
de huisarts wil mij geen primparan voorschrijven, heeft overlegd met een gyn int zkh en die wil mij morgenochtend half 10 zien. Ben benieuwd, vandaag lagennal mijn maaltijden er binnen 5min weer uit dus feest weer..