Gelukkig ben ik niet de enige zondaar . En de was doen op zondag?! Het is echt werkelijk vreselijk . De rust is hier weer teruggekeerd. Ik was echt woest gisteren, maar ik reageer de laatste tijd ook nogal heftig op alles . Ik probeer nu maar te denken, 'jammer maar er zijn ergere dingen'. Ik heb wel mijn vriendin ermee geconfronteerd en ze zweert dat ze het tegen niemand heeft gezegd. Ik geloof haar. Mijn moeder daarentegen wat minder. Ze was namelijk ook even 'vergeten' dat ze het tegen mijn zus had verteld. Ik denk dat ze in haar enthousiasme het ergens heeft laten vallen en dan gaat het als een lopend vuurtje rond. Het is eigenlijk wel iets dat bij haar past. Tijdens de eerste zwangerschap heeft ze het namelijk ook perongeluk laten vallen, waar ik al niet echt gelukkig mee was omdat ik weken na de miskraam nog felicitaties kreeg . Tja ze bedoelt het niet verkeerd en ik geloof dat ze na mijn immense huilbuil van gisteren wel door had dat ik het niet leuk vond. Alleen jammer dat ze het niet toegeeft.
Denk als je eenmaal gezegd hebt dat je het verder niemand verteld hebt het ook niet meer makkelijk is om het toe te geven... Vind het wel jammer voor je hoor, en ik zou ook woest zijn! Nou ja misschien kan je alsnog je nieuws straks groots gaan verkondigen, doe je net of jij niet weet dat iedereen het al weet, wat een grap!
Vind ik helemaal geen raar idee. Over twee weken hebben we een familiefeestje en Treesman zei al dat hij me de hele rond zou laten lopen met een wijnglas met druivensap om ze op het verkeerde been te zetten. Met kerst kunnen we het alsnog op een speciale manier vertellen.
Wauw, ik zou ook echt WOEST zijn!! Het is jullie leven, en jullie gegund om zulk mooi nieuw te vertellen... ik leef met je mee...
Ik herken het helemaal, mijn moder had zich ook verkletst tegen mijn zusje Uitgerekend aan diegene die nooit rekening met mijn gevoelens heeft gehouden wat ben ik boos en verdrietig geweest Wij wilden ook zelf bepalen wanneer en aan wie we het vertelden Maar nu ik eenmaal zover ben dat de cruciale grens voorbij is heb ik het zelf nog aan heel veel mensen mogen vertellen en man wat voelde dat goed Ik hoop dat jij binnekort ook de hele wereld mag vertellen dat je zwanger bent net je dan net zo straalt als ik Oja en gefeliciteerd, veel geluk
trees echt superk*t om het zo maar es te zeggen. zeker voor jullie. gaat het misschien, hopelijk eindelijk goed en dan krijg je dit. snap heel heel goed dat je het zelf wilde vertellen. zou ook woest zijn.
Dat het zelf vertellen zo belangrijk kan zijn. In mijn hoofd zag ik alle reacties al voor me en was iedereen helemaal lyrisch over het geweldige nieuws hihi. Ik zou dan een traantje wegpinken en iedereen knuffelen Ik ben erg... dramaqueen trees. Juist van mijn zus baalde ik heel erg, omdat zij altijd heel erg heeft meegeleefd. Ze woont in Londen en zie haar pas rond kerst. Ik wilde ontzettend graag haar persoonlijk vertellen dat ze tante zou gaan worden en dat we dan samen in tranen zouden uitbarsten. Had ik al gezegd dat ik erg was...? Ik hoop dat er zo nog wat mensen zijn aan wie ik het kan vertellen. Het lijkt me zo leuk om hardop te mogen zeggen, 'ik ben zwanger'! De magische woorden
Ja joh, gewoon een spelletje van maken. Iedereen op het verkeerde been zetten En inderdaad met zo'n wijnglas rondlopen en net doen of je flink aan de zuip bent, en expres met dubbele tong praten! Heb je nog een lolletje ook
Je bent niet erg hoor! Maar kan me voorstellen dat het voor je zus ook niet zo leuk was om jou grote nieuws van je moeder te horen. Tenminste ik zou zoiets dolgraag zelf van mijn broer willen horen, en als hij en zijn vriendin/vrouw er zoveel voor hebben moeten doen en dat het moeilijk ging zou ik zeker met hun mee willen huilen en niet met mijn moeder! Zou daar als zus ook zeker wel wat van zeggen tegen mijn moeder!
pfft, wat erg zeg. Ik kan me he-le-maal voorstellen dat je je er zo op verheugd had. Het is altijd bijzonder, maar met jullie vlindertjes in je hart, nog veel bijzonderder!!! Nou dikke knuff en ik hoop dat je het toch nog op een leuke manier kunt brengen Taliaa
Oh Trees, ik kan me heel goed voorstellen hoe je je gevoeld moet hebben! Ik heb ook zoiets meegemaakt met mijn vorige zwangerschap. Ik heb het mijn moeder verteld toen ik 5 weken zwanger was en ook wat dierbare vrienden. Ik had gevraagd of ze dit nog even geheim wilden houden tot de eerste echo.. Helaas is dat een miskraam geworden met 11 weken.. Een eerste goede echo heb ik nooit gehad.. Nou ging ik een paar weken geleden bij m'n moeder op visite, staat de buurvrouw buiten (die we geen van allen mogen). Feliciteert ze me met m'n zwangerschap! Dus ik stond daar een beetje perplex en mompelde iets van dat het helaas mis gegaan was, wist niet wat ik moest zeggen... Ik kom bij m'n moeder binnen en vertelde het, werd ze helemaal rood en zei inderdaad dat ze had verteld dat ze oma werd een tijd geleden en dat ze vergeten was te vertellen dat het was misgegaan... Ik was ook zwaar pissig, maar het is toch niet meer terug te draaien.. Denk wel dat ze hiervan geleerd heeft. Ik was van plan om bij een volgende zwangerschap niks te zeggen, maar ik ben nu 6 weken en heb het toch niet voor me kunnen houden... Ik kan me dus goed indenken hoe je je moet voelen, ik hoop dat je zwangerschap goed mag blijven gaan en dat je het straks vol blijdschap van de daken mag schreeuwen dat je zwanger bent! Succes!
Dat hadden wij de eerste keer dus ook! Dat was een missed abortion waar we met 10 weken achter kwamen (vruchtje was hooguit 6 weken). Mijn moeder was zo snugger om bij een naaiatelier midden in het dorp een dekentje te laten maken met één of andere oma en kleinkindtekst met mijn naam er groot bij vermeld ... Gevolg was dat iedereen het wist. Drie maanden na mijn miskraam kom ik een oude schoolvriendin tegen, ze vroeg heel oprecht hoe het met de kleine in mijn buik ging... auch. Heel pijnlijk, dat is voor mij ook een belangrijke reden om het niet voor de eerste drie maanden wereldkundig te maken. Alleen de oma's toe be zijn soms iets te enthousiast Ik hoop dat jou moeder het deze keer voor zich kan houden en dat je het tegen die tijd zelf het goede nieuws mag vertellen! Heel veel succes ook met deze eerste spannende tijd!
Jaaaa, moeders hè?! Af en toe zou je ze achter het behang plakken! (zeiden ze vroeger ook van ons) Ik wens jou ook heel veel succes, hoop voor ons (en alle andere zwangere vrouwen) dat het allemaal goed blijft gaan!
Goed dat je je moeder en je vriendin gepolst hebt Trees. Jammer dat je zus het nu weet idd. Dat zou voor haar en jou heel bijzonder geweest zijn idd. En nee je bent geen drama queen. Wat is er nou leuker om zelf dit mooie nieuws te vertellen? Ik vind het idee van Treesman helemaal niet zo gek. Maar vergeet niet dat je dan wel weer roddels krijgt. Er zijn vast nog mensen die het niet weten binnen je vrienden kring die je het kan vertellen of wonen al je vrienden ook in het dorp?
ja hier zit er nog een hoor, ben niet zwaar pissed, maar vind het niet leuk, wij hadden voor onzelf bedacht dat we het alleen aan familie zouden vertellen en dan pas met 13 weken aan buitenstaanders, wat denk je? komt mijn collega met een berichtje op hyves: gefeliciteert met het grote nieuws meid WTF!!! blijkt mijn schoonmamma haar mond voorbij gepraat aan de telefoon waar zij bij was:x zij is werktster bij haar, en ze heeft wel tegen haar gezegt ja je mag niks tegen je baas zeggen want ik weet niet of ze dat wil ja hey duhh mijn hele hyves weet het nu:x