ik kan wel huilen.... echt. Net nu het mijn vruchtbaarste dagen van de maand zijn (vandaag of morgen mijn eisprong), kreeg ik hem niet zover dat hij wou vrijen..... ik voel mij machteloos en ik zie weer een maand voorbij gaan, terwijl ik zo graag een tweede erbij wil. En hij ook natuurlijk. Maar zo gaat het niet goed komen..... hebben jullie dat nou ook wel eens, en hoe lossen jullie dat op? Ik weet dat ik er misschien wat overdreven mee bezig ben, maar het klokje tikt, ik ben niet meer de jongste en het is al ronde 9 en ik begin te merken dat ik er niet meer zo losjes over kan denken als in het begin, toen de beslissing voor een tweede genomen werd......
Awww meis, vervelend is dat he? vriendlief wilt ook niet altijd maar dan probeer ik het later nog een keer zo niet dan houd het denk ik op bij ons. Hij had het laatst ook maar toen niet rond mijn eisprong nog gelukkig anders zou ik ook wel in de stress raken. M'n vriend weet wel ongeveer wanneer ik mijn eisprong krijg en wanneer het zover is dan merk ik dat hij het ook wel allemaal spannend vind en dat ie weet dat het te laat kan zijn als eisprong geweest is straks. Zo gaan wij er een beetje mee om, ik weet niet of je er wat aan hebt en hoop iig dat jullie nog kunnen klussen nu je eitje bijna gaat springen. Ik zou het nog een keer proberen.. misschien even iets liefs doen ofzo (beetje slijmen ) hihi heel veel succes meid!
Ja, dat heb ik ook al geprobeerd, maar nee, hij vond dat ie echt te moe was en ligt nu lekker te slapen. En ik in de stress. Kijken of ik m morgen nog zover krijg, en dan maar heel hard hopen dat het nog niet te laat is. Dank je voor je reactie! Ga morgen opnieuw proberen te slijmen, haha.... was er wel even verdrietig van hoor.... maar ja, morgen weer een dag, moeten we maar denken. Kan er verder toch niks aan doen....
ai, dat is vervelend. Maar probeer het alsjeblieft een klein beetje los te laten. Wij waren ook druk aan het plannen en de sfeer werd er aardig door bepaald. En toen ik dacht: nou laat ook maar en legde mijn focus op andere dingen, was het raak. Ik zat in ronde 8. Nu ben ik zwanger wat op zich onwijs goed nieuws is maar zo voel ik mij nu even niet. Ik hoop voor je dat het lukt en dat jij en je man weer ongecompliceerd kunnen klussen!
Balen is dat he! hier nog maar net bezig, maar vaak moet ik man ook echt overtuigen, ik heb ook geen vent die bij 2 keer knippen klaar staat. Ik zou niet puchen of zeuren, misschien beetje uitdagen.... Mannen zijn erg gevoelig voor een vrouw die beetje uitdagend doet succes!
He Tanya, Ik herken het probleem: we hebben dat een aantal maanden terug 2 maanden op rij gehad... De eerste keer dacht ik nog: kan gebeuren (net als jij jankend en wel met het idee dat er weer een maand voorbij was). De tweede keer ging de emo helemaal de overhand voeren en had ik al van alles in mijn hoofd gehaald. Heb het met lood in mijn schoenen (en een hele hoop emo ) met hubby besproken. Nu is het in ieder geval voor ons beiden duidelijk wat, wanneer, hoe, wel of niet kan. Helaas heeft het nog niet geholpen maar ik heb sindsdien wel weer vertrouwen dat het goed komt... De mijne had gewoon niet door waarom ik zoooooooooooo graag wilde . Praktisch (lekker mannelijk ) oplossing: Sindsdien hebben we dus een codewoord!!!
basis van het probleem is misschien wel dat hij wat ''ambivalent gemotiveerd is'' (sorry, beetje hulpverleners-jargon). Hij wil wel een kind, maar ook niet persee meteen....Je zult met hem moeten praten over hoe dat bij hem zit en waarom het voor jou wel zo belangrijk is. Misschien een creatieve middenweg bedenken????
Ah wat frustrerend inderdaad. Ik heb deze maand dat ook een beetje gehad. Toen ik dacht vruchtbaar te zijn was manlief hardstikke moe. Verdrietig en boos gaan slapen. Want "wil hij wel" enz.. Zit me ook steeds af te vragen of je tegen een man juist wel of juist niet moet vertellen wanneer je vruchtbare dagen zijn.. Mijammi heeft denk ik wel gelijk, op een rustig moment erover praten, vertellen wat het met je doet en wat het betekent als hij moe is op je vruchtbare dagen. Je kunt iemand niet dwingen te klussen, maar ik heb soms het gevoel dat mannen ook niet helemaal begrijpen wat het met een vrouw doet om pilloos te zijn en van ovulatietest naar zwangerschapstest naar ovulatietest te leven.. Heel veel succes én plezier
Had hetzelfde in de eerste 4 rondes ongeveer. Daarna een goed gesprek erover gehad en toen zei hij ook dat hij het eigenlijk nog te vroeg vond voor een 2de omdat onze dochter nog klein is. Ik heb het met rust gelaten maar nu het wat langer bij ons duurt vraagt hij er zelf naar. Handig vind ik een ovutest, sinds we dat als hulpmiddel hebben de afgelopen 3 maanden goed geklust rond eisprong. Vorige ronde raak maar miskraam helaas...
he meid ja dat is erg vervelend. ik denk soms wel eens dat mannen er te nuchter onder zijn. en die denken van ach het komt wanneer het komt. en een vrouw wil er gewoon helemaal voor gaan! die mannen ook altijd hahaha liefs en knuff
Wat herkenbaar... Mn vent heeft ook nooit zin als hij 'moet', gelijk de spontaniteit eraf. De rest van de maand gaat het goed en als mn ei eraan komt stijgt de spanning... Tip: (heb ik gisteravond gedaan) trek een leuk stoeipakje aan, stel hoge hakken, en zet een erotische film op.. en niet in bed maar op de bank.. Hij was blij verrast en we hebben het erg gezellig gehad!
Vervelend lijkt me dat. Ik heb gelukkig dat probleem niet. Mijn vriend weet dat ik ovutesten gebruik maar weet niet wanneer deze positief zijn We hebben de afspraak dat hij dat ook niet wil weten dus ik zeg niets en verleid hem dan gewoon. Dit werkt voor ons beide.. ( nu is het niet zo dat hij op andere niet vruchtbare dagen alleen maar het initiatief neemt hoor)
Ach gelukkig, ben ik niet de enige. Mijn vriend is allergisch voor het woord "proberen". Vorige maand wilde hij ook niet op het juiste moment, maar soms net na de eisprong. Ik probeer het maar wat los te laten en me op ook andere leuke dingen te concentreren...