Hallo, Ik moet toch even van me afschrijven hier in mijn ziekenhuisbedje. Ik ben 48 uur geleden opgenomen voor een inleiding met 36.6 vanwege langdurig hoge bloeddruk (gebruik medicatie) en de laatste weken schommelt het nogal. Het kon lang duren zeiden ze omdat het vroeg is, snap ik, maar ik heb het idee dat ze er nooit uit gaat komen... Donderdagavond kreeg ik de foley met 30 cc. Hele nacht lopen ijsberen lieve help die druk continu, ik kon niet liggen van de pijn. Rond 05.00 viel de druk ineens gedeeltelijk weg. Twee uur later bleek de ballon naar beneden gezakt te zijn. Ik had circa 2 cm ontsluiting maar de baarmoedermond was nog niet gunstig genoeg verweekt en gekanteld om vliezen te prikken. Te veel ontsluiting voor een nieuwe foley dus heb ik 24 uur rond gewaggeld met een hormoonveter. Ik voelde me kiplekker en dartelde vrolijk rond over de afdeling. Van vrijdag op zaterdag om 4.00 werd ik wakker van pijnlijke harde buiken die elke 3 tot 5 minuten kwamen. Ik blij omdat ik dacht dat mijn lichaam aan het werk ging... Wat een desillusie tijdens het checken. Geen mm opgeschoten sinds het plaatsen van de veter. Alleen pijnlijke, regelmatige harde buiken dieblijkbaar niets uithalen. Vanochtend is er opnieuw een foley geplaatst, alleen met 40 cc water. De krampen gingen onverminderd door elke 3 tot 5 minuten. Tot een uur of 16.00 vanmiddag. Nu is alles weg, alleen dat minimale menstruatie gevoel. In het zieken huis kan niemand echt zeggen wat nu verder. Het is en blijft afwachten. Ik heb totaal niet het idee dat mijn lichaam snapt wat de bedoeling is.... Morgenvroeg gaan ze weer voelen en dan hoor ik verder.... Ik heb dan al 3 rijpingsmiddelen gehad.... Vanwege mijn bloeddruk wordt er zoiezo geen rustdag thuis ingelast. Ik weet niet zo goed wat te verwachten morgen... Is er iemand die ook meerdere dagen moest blijven om te 'rijpen'? Hoevaak hebben ze iets ingebracht en wat? Hoe is het afgelopen???
Ze zijn bij mij met 35.6 meende ik begonnen ivm pe. Op een zondag. 3x ballon, daarna 3x een veter en de 7e dsg ballon en veter samen. 8e dag op precies 37 weken konden ze vliezen breken en starten met de inleiding. Mijn lichaam was er echt nog niet aan toe. Sterkte! Ik weet nog hoe slopend ik het vond al die dagen in het ziekenhuis, door meerdere artsen voelen en checken. Ik heb gesmeekt om een keizersnee op de 7e dag.... ik schijn wel een bijzonder geval te zijn geweest, dus hopelijk gaat het bij jou sneller!
Ja! Hoewel ik moet zeggen dat ze er echt geen trek in had. Bijna alsnog tijdens bevalling spoed keizersnede geworden. De 2e is trouwens tot 41 weken bijna blijven zitten dus ik broed blijkbaar liever iets langer En echt serieus die periode in het ziekenhuis vergeet je. Na de bevalling ook nog een week moeten blijven. Uiteindelijk 2,5 week. Horror. En toch kwam er een 2e
Hallo! Ik heb die nacht nog flink verder lopen piekeren. De volgende ochtend bleek wederom dat ook de 40 cc ballon niets uit had gehaald. Wat een waterlanders heb ik gelaten. Ik was er van overtuigd dat ze er nooit uit zou komen. De gyna die het had geconstateerd, had ik nog niet eerder gezien, die wist ook niet waarom ik vroeg ingeleid werd en dus opperde ze dat ik dan maar thuis af moest wachten. Gelukkig greep mijn man in en zei dat we niet naar huis zouden gaan en dat ze eerst maar eens moesten overleggen wat de opties nu zouden zijn. Ik was door de niet vorderende ontsluiting compleet moedeloos geworden, daarnaast hielp die opmerking van de gyna helemaal niet. 1.5 uur later kwam een nieuwe gyna op dienst en die had uitgebreid overleg gehad. Die nam de tijd om te praten en kwam met 2 opties. Die zelfde dag nog een keizersnede, of eerst nog 1 keer een propess veter en als dat niet zou werken de dag er na een keizersnede. Alle voors en tegens besproken en een uurtje de tijd gekregen om te beslissen. Mijn lichaam deed niets en ging niets doen. Ik zag nog een martelgang van 12 uur elke 3 minuten puffen zonder resultaat en zonder slaap niet zitten. Onze dochter is dan ook op 25/2 geboren op de O.K!
Gefeliciteerd TS! Ik heb sinds vanochtend een ballon. Pfft, merk er niks van! En door dit verhaal ben ik bang dat ik morgen weer vrolijk een nieuwe ballon ingebracht krijg. Hebben anderen ervaring met een snellere inleiding??
Ik kon geen ballon krijgen i.v.m. 2/3 cm ontsluiting al maar mijn baarmoedermond lag nog te diep. Hormoonveter gaf flinke weeën op dag 1 maar hielp niets. Uiteindelijk op dag 2 alsnog besloten om de vliezen te breken, uiteindelijk 4,5 uur na de gebroken vliezen ben ik bevallen. Hoe gaat het nu?? Gefeliciteerd T.S.