Ach Elma toch... Ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt hoor. Zeker nu wil je zo graag iemand bij je hebben. En dan in een vreemde omgeving met alleen een hond om tegen te praten. Maar je zei toch ook een keer dat je ouders op zo'n 20 minuten rijden wonen? Is het echt een optie terug te gaan? Waarom waren jullie in eerste instantie verhuisd? Feit blijft dat je je hele zwangerschap 'alleen' zit als je vriend in Limburg zit, ook in je oude stad. Ik wou dat ik je kon helpen. Ik kan je alleen sterkte wensen. Ik weet hoe vervelend het is alleen te zitten, met je hond maar zonder je vriendje.
@Evelieveling: zowel m'n vriend als mijn moeder willen graag dat ik in het ziekenhuis ga bevallen. Wilde zelf liever thuis, maar ach, als zij er rustig van worden wil ik ook wel in het ziekenhuis. Scheelt rommel thuis . Maar ik zal het morgen overleggen met de echoscopist. Als er tijd is. Ik zal niet vreemd opkijken als ik binnen 5 minuten buiten sta, moet naar het ziekenhuis namelijk.
Elma... *knuffel* Ow wat ellendig dat het allemaal anders loopt. Wat vind je vriend ervan? Heb je het er met hem over? Wil hij echt helemaal naar Weert nu je zwanger bent? Zijn er geen andere mogelijkheden? Kan je niet eens gaan kijken voor leuke bezigheden in je dorp/stad? Dan leer je vast wat mensen kennen? Wie weet is er een leuke wandelgroep die met de honden gaat lopen... Straks krijg je de zwangerschapscursus... dan leer je allemaal mensen kennen. En daarna op de creche, peuterspeelzaal, school... je leert met een kleine vrij makkelijk mensen kennen, maar daar heb je nu natuurlijk niet veel aan. Dus kom hier maar lekker klagen. Welke pillen heb jij van je huisarts gekregen tegen de misselijkheid?
Beetje late reactie, maar ik zat hier net nog over na te denken. Heel vreemd dat je promotor dat zegt, dat is een flinke tijd eerder, en nog wel terwijl je misschien niet optimaal kunt werken de komende tijd... De universiteit is gewoon verzekerd voor zwangerschappen, dus je zou zonder problemen een verlenging van je contract moeten kunnen krijgen, daar ga ik ook van uit (heb het alleen nog niet verteld, dat komt in 2007 wel...). Stress maar niet te veel, je promotor kan je nergens toe dwingen.
@Kar76: ik woon inderdaad maar 20 min. van mijn oude dorp vandaan. Dat is niet ver, maar je moet er wel altijd voor rijden. En het is niet zozeer dat ik mijn ouders mis, maar ook het vertrouwde. Ik ben geboren en getogen in dat dorp, dus ken bijna iedereen. De reden dat we zijn verhuisd: we wouden graag wat anders proberen, naar de stad. Tevens is de aansluiting op de snelweg beter, dus beter voor mijn vriend zijn werk. Ik zal inderdaad tijdens de zwangerschap alleen zijn, ook in het oude dorp, maar dan kan ik zo ff bij mijn ouders langs. En gewoon al naar de winkel is daar heel anders.... omdat ik bijna iedereen wel ken. @Evelieveling: ik heb het er vorige week met mijn vriend over gehad. En hij ervaart het zelf niet zo, maar ja, hij is er alleen maar in het weekend en dan zijn we samen.... hij staat wel achter me. Hij is overal gelukkig, als ik er maar ben (lief hé). Hij moet eigenlijk nu wel naar Weert, je moet er voor in aanmerking komen, en ze hebben hem nu geselecteerd. Tevens is hij nu al 27 en je mag maar tot je 30e dit gaan doen. Ik weet dat ik tijdens zwangerschapscursus enzo wel mensen ontmoet, maar het feit blijft dat ik gewoon veel alleen thuis ben. Ook met het zicht later op een uitzending van mijn vriend, wil ik me wel prettig en gelukkig voelen alleen met de baby...... De pillen die ik van de huisarts heb gekregen zijn zetpillen: emasafene. Bedankt voor de lieve woordjes, fijn dat ik hier kan 'klagen'... Voor mezelf heb ik een deadline ingesteld: als ik in februari nog niet lekker in mijn vel zit (dit is na 3 maanden, en tevens de maand waarop mijn vriend zijn opleiding in Weert begint) dan hakken we de knoop door! Liefs Elma
Elma, van mij ook een dikke cyber knuffel. Valt idd allemaal niet mee. Zwanger, gierende hormone en dan een vriend die door de weeks niet thuis is. Ik denk dat het wel goed is om een deadline te stellen, maar geeft het tot die tijd wel de kans. En wat die mensen om je heen zeggen, niets van aan trekken. Zij weten echt niet wat het is om met een beroepsmilitair samen te zijn. Van te voren denk je dat je het wel aan kan, maar de praktijk kan helemaal anders uitvallen. Mijn zwager is ook beroepsmilitair en mijn schoonzusje kan er dus helemaal niet tegen, dat hij zo veel weg is. Ze zit nu met 2 hele kleine kindertjes en dat is dan best wel zwaar. Hij is dan ook bezig om ergens een burgerbaan te krijgen. Is ook wel zelf tot die conclusie gekomen, dat hij teveel van zijn kindertjes mist.
Hey LMA.. Ik kan me heeel goed voorstellen dat je je zo alleen en rot en eenzaam voelt hoor. Ik was de afgelopen anderhalve week vrij en mijn vriend was gewoon aan het werk..Ik vond dát al vreselijk en heb gister voor het eerst sinds drie maanden keihard gehuild omdat ik me zóóó alleen voelde..en dat terwijl mn mannetje elke dag gewoon om half 4 thuis is. Dus wat jij voelt kan ik me helemaal goed voorstellen. Waar woon je ergens in Friesland? en waar kom je oorspronkelijk vandaan dan? Ik woon ook in friesland en ben ook een Juli mama..Misschien kunnen we elkaar af en toe eens mailen ofzo als we ons rot voelen 9of ook als we ons fijn voelen natuurlijk)..Misschien helpt het als je af en toe contact mwet anderen hebt..of heb je dat wel in je nieuwe omgeving? Mijn vriend komt uit rotterdam, hij woont sinds drie en een half jaar hier, maar nu pas zie ik hoe moeilijk het is om contacten te leggen als je ergens niet opgegroeid bent. Ik snap dus wel dat dat voor jou ook niet altijd gemakkelijk is. Ik ben trouwens gek op honden, dus we zouden best een samen een middag naar t park kunnen ofzo..wie weet. Maar eerst mailen is ook leuk. (ben nogal een muts, ik durf niet zomaar iets af te spreken) Mijn beste vriend is ook beroepsmilitair. de klojo is sergeant en heeft de afgelopen 4 maanden in uruzghan gezeten. gelukkig kwam hij afgelopen week weer thuis, maaaaar hij is ook 'gelegerd' ver buiten friesland..In Apeldoorn dus..Sinds hij daar woont zie ik hem bijna nooit meer..Niet altijd leuk hoor die mannen die zo nodig soldaat willen zijn ) Liefs Niva
Even nog over de screening, ik kwam dit tegen op nu.nl, wel grappig dat we het er net zoveel over hadden!--> Veel zwangere vrouwen die het aanbod krijgen hun kindje op aangeboren afwijkingen te laten screenen, zien hier van af. Niet meer dan 46 procent wil het wel. Dat constateert Matthijs van den Berg in zijn proefschrift waarop hij deze week promoveert aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. De belangrijkste reden waarom de vrouwen van de zogenoemde nekplooimeting met behulp van een echoscopie of een bloedtest afzien, is dat uitkomst geen zekerheid biedt over de aan- of afwezigheid van aandoeningen; het gaat om een risicoschatting, stelt de onderzoeker. De belangrijkste reden wel op het aanbod in te gaan bleek nieuwsgierigheid (50 procent noemde dit).
hoi meiden Elma: ff een dikke knuffel....... Ana: volgens mij is dat hetzelfde als de combinatie test bij ons. Dan doen ze nekplooimeting en bloedafnemen om te screenen op die componenten..... Ik heb ook nog geen echt buikje, maar was gewoon blij eindelijk een broek gevonden te hebben hihi....... Zal me buik in het album zetten, is deze keer in onderbroek Twinny
Ja, ik sprak net de aio-mentor hier en die zei ook dat IK bepaal wanneer mijn proefschrift klaar is en niet hij. Een collega van mij is ook zwanger en die zei vorige week tegen hem 'Maar als je zwanger bent denk je niet optimaal hoor' en daar was hij heel verbaasd over. Ach, ik moet er maar om lachen. En mijn eigen plan trekken. Voorlopig is vooral mijn motivatie erg ver te zoeken.
@Twinny: je ziet nu toch echt wel verschil hoor! Leuk zo'n buikje. Bij mij is het nog voornamelijk 'oud' vet volgens mij. Maar ik krijg nu wel zo'n streep, hij trekt langzaam naar boven toe! hihihi.
Dat is voor mij heeeeeeeeeeeeeel herkenbaar! (En hij was al laag; ik weet nl. al ruim een half jaar zeker dat ik niet verder wil in het onderzoek en liever een baan in het onderwijs ga zoeken hierna...) Het komt allemaal goed, ook morgen trouwens! Ik ga bijna weg.... *duim duim duim*
Ja, ik twijfel ook steeds meer. Ga in april een cursus loopbaan orientatie doen. HEEEEEEEEL veel plezier en succes zo! Komt allemaal goed, geniet ervan! Laat je even weten hoe het ging?
@Kim: geen nieuws is hopelijk goed nieuws? Alles okee gegaan vanochtend? Mooi kerstkadootje gekregen?
kieteltje heel veel succes dadelijk....... Hihi Kar, ik ziehet helemaal niet! MAar had misschien ook vergelijkingsfoto's van de voorkant moeten maken, want ben rondom wel wat voller geworden! Grappig dat bij jullie mensen nog studeren enzo. Zou zo graag wat studeren, maar geen flauw idee hoe ik het zou moeten bekostigen! Twinny
Kieteltje, succes vanmiddag. Spannend hoor. Ben heel benieuwd naar jouw Kim..... Enne Kar, bij mij is het ook meer vet, dan echt buik. Durf daarom ook geen buikfoto te laten zien. Ik dacht dat je als promovenda zelf een beetje je tijd kon bepalen? Zo, heb net mijn boterhammetjes op. Gelijk weer eens even op marktplaats gekeken naar babykamers. Nadeel is dat wij geen kast hoeven, maar die zit er bijna overal bij. En als ik iets leuks zie, is het ergens in Friesland. Schiet dus ook niet op. Zijn jullie ook al een beetje aan het kijken?
@Adine: ja, dat is ook een groot voordeel. Ik kan komen en gaan wanneer ik wil. Tegelijkertijd een groot nadeel: na 4 jaar moet er wel een 'boek' liggen namelijk. Maar ik heb luxe-problemen hoor. Mijn promotor heeft het alleen nu in z'n hoofd gehaald dat ik moet proberen voor mijn verlof nog klaar te zijn met het grootste deel en - nu komt het - dan kan ik tijdens mijn verlof de inleiding evt. wel schrijven. Ach, mannen. Ik kijk nog niet voor spulletjes, eerst de echo afwachten. Dan begint het grote geregel ook echt: kraamzorg, levensloop, kinderopvang etc. Bovendien krijgen wij veel van ouders/schoonouders: de wieg waarin ik nog heb gelegen, de commode van mijn vriend, we hebben nog kasten etc.
Ik kan het wiegje van mijn schoonzus lenen. Maar dat is echt alleen maar voor de eerste 6 a 7 weken. Niva, in Brabant staan er ook zat babykamertjes te koop. Nou ja, nog tijd zat om te zoeken. Ik ga over een tijdje als de spulletjes echt kunnen komen, iedere dag op mp kijken. Je moet gewoon gelukkie hebben. Ik heb de kraamzorg al geregeld, Kar. In januari hebben we een intake gesprek. En ik heb me ook al aangemeld bij de zwangerschapsyoga. Samen met je partner is dat. Dat lijk me wel heel leuk om te doen.
Poehee ik ben ook weer bijgelezen... Hoef er geloof ik niks meer aan toe te voegen dus dat ga ik niet eens proberen, haha. Gisteren was mijn vriend eindelijk weer thuis (HOERA!) en hij had zelfs op het vliegveld nog een kadootje voor me mee kunnen nemen: een doosje met allemaal mini flesjes parfum. Leuk van hem, normaal is hij helemaal niet zo kadoërig (is dat een woord? nu wel!) Voor hem had ik dus dat boek van Kluun gekocht (Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt) en eerst keek hij wel een beetje raar, maar later vond hij het toch ook wel grappig. Ik heb het net zelf eens ingekeken maar ik denk dat die stijl van Kluun wel bij ons past, wij zijn zelf ook een stelletje droogkloten met heel harde humor, dus dat komt wel goed. Nou las ik in dat boekje van Kluun even vluchtig iets over de bevalling en dat het in het buitenland zoveel normaler is om anti-pijn middelen te krijgen terwijl je het in Nederland maar gewoon moet zien te overleven op z'n middeleeuws. En eigenlijk vind ik dat Kluun gelijk heeft, zit er nu zelfs over na te denken om uit te zoeken waar je hier in Zeeland (zal dus wel niet, ze zijn niet zo modern hier) gewoon een ruggeprik oid kan krijgen, of dat we anders naar België moeten. Wat is jullie mening over verdoving/pijnstillers tijdens de bevalling? Ik ben verder geen aansteller maar vraag me in vredesnaam af waarom het in andere landen gewoon wel kan en hier niet. Greetzzz, Lexi.