bwtje: gefeliciteerd meid Dat is nog lekker snel gegaan in 1x. Hier nog steeds niets, moet denk ik wel een extra buddy hebben, omdat mijn buddy nu natuurlijk druk is met haar zoontje Ruben hihihi
Ik merk wel dat mijn lichaam bezig is met zich voor te bereiden op de naderende bevalling. Mijn borsten zijn de afgelopen dagen veranderd, wat voller en verder voel ik in mijn onderbuik wel wat steekjes zo nu en dan en mijn darmen rommelen heerlijk. Maar nog geen échte dingen, zoals slijmprop, vruchtwater, etc. Zelfs nauwelijks afscheiding!
goeiemiddag! ik zie dat er al weer wat kindjes geboren zijn van harte meiden! lkker genieten van de kraamtijd laat jullie lkker verwennen hebben jullie wel verdient na dat harde werken! hier gaat alles goed heb alleen heel weinig tijd om te reageren enz enz meiden die nog moeten bevallen heel veel s6 mijn kleine meisje is morgen alweer 2 weekjes jong tijd vliegt voorbij
goede middag meiden. met mij en de kleine gaat het super. zoals jullie weten waren mijn oefenweeen al vanaf zeven uur sochtends bezig. deze waren makkelijk weg te puffen tot het ongeveer 2 uur was. toen begon het toch wel naar te worden. er zaten zowat geen tussen pozes tussen. om half 3 kwam de vk en had 1 cm ontsluiting. ik helemaal blij want het was begonnen. rond half zes waren ze zo hefig dat ik niet meer kon liggen zitten of staan. ik de vk gebeld en die kwam meteen. ik had 4cm ontsluiting. ik dacht echt van eh en dit doet al zo zeer. de vk ging weer weg en zou twee uur later weer terug komen. nou dit had ik nog geen 10 min volgehouden en heb haar meteen weer gebeld dat ik toch echt de kleine voelden tussen me benenen. zij was er binnen 10 min en ik bleek al 9cm ontsluiting te hebben had gewoon binnen een kwartier 5a6 cm ontsluiting exstra gekregen. ik wilden graag in het ziekenhuis bevallen maar zoals jullie lezen heb ik dit niet eens gered. ze heeft alles klaar gelegd en na 6 goede persween is mijn kleine man geboren. zijn gewicht is 2860 gram, 49 cm. toen bleek dat ik geen vruchtwater meer had en dat de kleine alles binnen had ondergepoept. we weten niet hoelang ik zonder vruchtwater heb gelopen. de kleine man moet regelmatig getemd worden. hij heeft vannacht een temp gehad van 35.6 en 35.9 nu gelukkig 36.9 en 37 rond. dus hij begint zich nu goed op te warmen. ik ga vanavond even alles bijlezen en vanavond komen ook de foto's
Das goed hihihi, knap dat je er weer even bent meid Wat een bevallingsverhaal meid, ben trots op je! Je hebt het echt super gedaan
Nou, heb ik weer eens een keertje tijd om gezellig mee te kletsen, is iedereen weg. Joehoe! Ik ben er!
Dag dames! ik kom ook weer even gluren hier.. en bijlezen! Alle bevallen dames: Gefeliciteerd! Alle zwangeren, nog even volhouden meiden! Me verhaal: Om 8 uur sochtends vrijdagochtend zijn me vliezen gebroken . Eerst liep het een klein beetje, maar dat ging snel over in golven en weeen. Rond half 11 kwam de verloskundige en die voelde 2 cm ontsluiting. Zo de hele tijd een beetje doorgegaan, om 3 uur kwam ze weer langs en zat ik pas op 3 a 4 cm.. (viel me vies tegen want had best flinke weeen). Savonds rond 6en kwam de verloskundige weer en zat ik op 5 cm en mochten we naar het ziekenhuis vertrekken als we wilde. Maar wat uitgesteld omdat het anders daar zo lang zou duren, en je zit toch liever thuis als je je rot voelt (heb ik nu goed gemerkt ).. Rond 7 uur naar het ziekenhuis vertrokken met erg sterke weeen, en raakte een beetje oververmoeid. Daar aangekomen kwam om 8 uur de verloskundige weer kijken en zat toen ook weer pas op 5 a 6 cm.. (en dat na 12 uur weeen). Heb ondertussen ook dubbele weeen gekregen en soms wel 3 in 1 dus raakte ook een beetje in paniek, heb dus om pijnstilling gevraagd en kon die wel krijgen maar moest dan wel overgedragen worden aan de arts-assistente gynaecologie en zou me verloskundige me verder dus niet meer begeleiden tijdens de bevalling. Vond het wel best en de vk was volgens mij ook best blij want dan kon ze voetbal kijken ( :clown: ). Prik in mijn been gehad, en een tijdje best high geweest en wat rust tijdens de weeen door. De baby kreeg ondertussen een extra metertje op haar hoofd geplakt (inwendig nog dus) om haar goed in de gaten te houden. Zo beetje doorgegaan die avond en vond de prik ook wel snel uitgewerkt helaas.. Weet niet hoe laat het precies was, maar zat op een gegeven moment op zo'n 8 a 9 cm ontsluiting wat niet verder wilde vlotten. Ik bleef er dus een beetje op steken. Arts-assistente heeft een paar keer gevoel maar moest toch nog vol houden en wachten tot het randje weg was. Zij ging toen nog wat echo's maken op de eerste hulp en ik kreeg in de tussentijd vreselijke persweeen. Heb die bijna een uur lang weggepuft en ondertussen is de arts-assistente nog 2 keer een cathether in komen brengen omdat ze dacht dat mijn blaas te vol zat en daarom de ontsluiting niet volledig vorderde. Ze vertrok weer en moest nog een half uur de persweeen wegpuffen. Op een gegeven moment trok ik het echt niet meer en begon zowat te schreeuwen dat ik echt moest gaan persen.. Arts-assistent weer gekomen, voelde nog steeds een randje dus besloot een echo te maken. Toen bleek dus dat de baby niet helemaal recht met haar hoofdje voor de uitgang lag en ik haar dus nooit uit mijzelf eruit zou kunnen persen (ze lag wat schuin en daardoor was het oppervlakte van het hoofdje te groot). Ze wilde me graag helpen met een vaccuumpomp maar hoorde achteraf van mijn man, dat ze eerst de gynaecoloog (haar supervisor) uit bed hebben moeten bellen omdat ze dit niet alleen kon/mocht. Omdat ik het persen echt niet meer tegen kon houden, hebben ze me dus een half uur laten persen tot de gyn was aangekomen (voor niks eigenlijk, maar dat beter als wegpuffen en anders waren ze bang dat ik op zou geven). Toen die arriveerde is het redelijk snel gegaan. De cup werd op het hoofdje geplaatst (wat een pijn is dat!) na een knip. Deze schoot er vervolgens tijdens het trekken en persen een aantal keer af omdat ze dus niet goed recht lag met haar hoofdje en de cup niet goed vaccuum kon trekken. Uiteindelijk na veel duwen op me buik (2 man) en trekken met de cup werd het hoofdje geboren.. toen bleek nog dat ze klem zat met haar schouder.. Moest met mijn benen de lucht en met volle kracht werd ze eruit gewurmd.. Irem was geboren, op 14-06-2008 om 2.59! Ze werd meteen bij me weggenomen omdat ze nogal slap en wit was en onderzocht door de kinderarts. Ze deed het even wat minder en is een paar uur opgenomen geweest op neonatologie maar gelukkig is ze nu goed! Ze woog bij de geboorte 3620 gram en was 53 cm (ja ja lange benen ) Met mama gaat het ook goed, heb 2 zakjes bloed gehad en hopenlijk voel ik me snel weer beter. Heb binnenkort nog een afspraak om alles even te bespreken en bij de volgende event zwangerschappen moet ik wel in het ziekenhuis bevallen (sowieso) en mag ook niet meer overtijd lopen.. foto's zo in het album
Wat een verhaal meryem! Niet echt een droom bevalling, maar het resultaat is wel een droom kindje. Goed gedaan hoor!