Ik wil altijd een kaartje terug sturen, koop zelfs een kaartje en wil het dan nog wel eens vergeten of denk zelfs dat ik hem al verstuurd heb. Dan opeens een paar maanden later vind ik het kaartje terug Wat dat betreft ben ik echt megachaotisch en heb ik echt bewondering voor iedereen die dit altijd zo goed kan.
Als ik een geboortekaartje krijg gaat er ook altijd een felicitatiekaartje terug. Maar heb ook eens gehad wat Kiki80 net zei. Meteen een leuke kaart gekocht, maar ik wist de postcode niet precies, dus dat 'kwam later wel'. Nou... later... 3 maanden later kwam ik de kaart weer tegen, ik schaamde me rot. M'n man grapte nog: "Als we nog heel even wachten sturen we hem gewoon op voor z'n eerste verjaardag".
Geboortekaartjes: Als ik een kaartje van iemand krijg, stuur ik altijd een kaartje terug (of anders een mailtje, of bezoekje ofzo, maar laat wel altijd iets horen). Kerstkaarten stuur ik niet, dus ook niet als ik van mensen een kerstkaart krijg. De meesten weten dat wel en maken er geen punt van. Bij onze bruiloft hadden we ook gezet 'aub laten weten of je wel of niet komt'. Een week van te voren had nog de helft niets laten weten en zijn we zelf al die mensen maar gaan bellen. Maar goed ook, want we betaalden per persoon en ipv 150 gasten waren er uiteindeliljk maar 90! Dus dat zou heel veel weggegooid geld zijn geweest.
dat was dan van jullie ook niet helemaal slim, want je kunt eigenlijk (ondanks jullie bel verzoek) er vanuit gaan dat 10% niet komt. Soms ook de last-minute afzeggingen door ziekte enzo. Dus bij het volgende feestje altijd even 10% eraf trekken
Streep de personen die geen reactie op je geboortekaartje sturen van je lijst en je bespaart weer een feestdagen-/nieuwjaarskaart
Ik stuur ook altijd een kaartje terug. Heb het vorig jaar met de kerst zo gedaan dat ik heb opgeschreven van wie ik geen kerstkaart terug heb gehad, en die krijgt dit jaar dus ook geen kerstkaart meer.
En dat is dus precies waarom ik 'tegen' kerstkaartjes ben. Want als ik mag vragen, waarom stuur je iemand een kaartje? Stuur je ze een kaartje omdat je ze een fijne kerst wilt wensen? Of omdat je van hun een kaartje hebt gehad? Ik merk dat bij veel mensen het dus het laatste is en dat vind ik wel een erg vage reden om iemand een kaartje te sturen hoor. Overigens niet persoonlijk voor jou bedoeld hoor, maar jij verwoordde het gewoon even precies zoals ik t bedoelde
Ik stuur altijd een kaartje terug als ik een geboortekaartje ontvang, kerstkaarten eigenlijk ook, of het moet al van iemand zijn waar ik echt niks mee heb dan doe ik dat niet. Maar let eigenlijk niet op van wie ik wel of geen kaart terug heb...! Vind kaartjes sturen gewoon te leuk om het te laten omdat ik geen terug krijg haha
Daar heb je een punt. Ik stuur vooral een kaartje om ze een fijne kerst te wensen,maar soms blijf je bepaalde mensen ieder jaar weer een kaartje sturen terwijl het contact steeds minder wordt. Als ik dan vervolgens van hun geen kaartje meer krijg dan houd het van mijn kant ook een keer op.
als ik kaartje krijg ga ik langs op kraamvisite dan stuur ik dus geen kaartje. ik ben trouwens erg slecht in kaartjes hoor !
Bedankt voor jullie reacties! Ik ben dus niet de enige die er zo over denkt dus. Ik blijf er bij dat t n kleine moeite is om iemand n kaartje terug te sturen of anders op zn minst een belletje of n mailtje. Zeker bij n geboortekaartje vind ik enige vorm van antwoord wel zo beleefd, ja toch? En idd, iemand zei t al eerder hier: ik ben echt aan sommige "vrienden" gaan twijfelen of ze me nog wel leuk/aardig vinden, omdat ik dus nog helemaal niks van ze heb gehoord...
een kaartje krijgen is altijd leuk en ik stuur kaartjes omdat ik iemand iets toewens of wil steunen, ook al krijg ik in de eerste instantie van hun geen kaartje. om een voorbeeld te noemen: buurvrouw van mijn schoonmoeder was overleden, ik ken buurvrouw wel maar haar kinderen mij niet. stuur toch een rouwkaartje naar de familie. (kreeg overigens wel een bedankkaartje terug) of een vrouwtje hier bij mij in de straat, zij was bevallen en ik stuur haar dan ook spontaan een felicitatiekaartje (nou ja, gooi het in de brievenbus aan huis) ondanks dat zij zelf geen geboortekaartje stuurde. moet ik er bij zeggen dat we elkaar alleen spreken op straat hoor, we komen niet bij elkaar over huis en zij is buitenlandse, dus misschien doen die niet aan kaartjes sturen. maar dat maakt mij niet zoveel uit want ik wens hun gewoon veel geluk en gezondheid met de baby.
klopt nienke, sommige culturen doen niet aan kaartjes sturen, heb een paar marokaanse vriendinnen en nog nooit een kaartje van hun gehad, alhoewel ze wel langs komen maar ze zeiden zelf dat ze nooit aan kaartjes doen.
Ik heb ook van sommige mensen niets gehoord. Mensen van wie ik het wel verwacht had. Ik wil niemand verplichten, maar ik vind het ook wel een fatsoensnorm om iets te laten horen. Tevens ben ik een beetje teleurgesteld in een aantal mensen die ik ook op kraambezoek had verwacht, zoals bepaalde collega's of bepaalde buren... Ook zijn er van die mensen die telkens als je ze tegenkomt roepen: Ja, ik bel je nog voor een afspraak! Laatst kreeg ik van een buurman een visitekaartje (stond iets van de band waarin hij speelt op). Hij had ons telefoonnummer niet, of we hem even wilden bellen voor een afspraak... Ja daaaag! Eikel. Volgende week komen er nog wat collega's op bezoek, terwijl mijn dochter al bijna 4 maanden is. Als ik geen ouderschapsverlof achter mijn zs verlof had aangenomen, was ik nu alweer aan het werk geweest. Lekker op tijd. Nu werkte ik er nog niet zo lang (een jaar), dus misschien is dat de reden geweest dat ze me vergeten zijn. Toch heb ik ergens zoiets van: Blijf dan maar helemaal weg. Of is dat gemeen? Hoop dat ze een leuk cadeautje meebrengen of een vette cadeaubon... dat is echt gemeen... hahahahahaha! Oja, en nadat een van de collega's had gebeld voor een afspraak, ontving ik ook nog een kaart 'vergeten verjaardag' (ik was 5 maanden geleden jarig ). Ze hoopten dat ik een fijne verjaardag had gehad. Volgens mij waren ze er achter dat ik toch wel ene beetje vergeten was door de club. Nogmaals, iedereen is vrij om te doen wat hij/zij wil, maar toch voelt het soms niet leuk. Daartegenover staat wel dat er ook mensen, van wie je het niet verwacht, heel leuk reageren. Ik onthoud ze overigens wel, die 'afweters' en mijn houding t.o.v. mensen is daarna toch wat bekoeld, zo van: ik weet nu wat ik aan je heb. Wat ik ook heb ervaren is dat je bij de eerste erg veel aandacht krijgt en bij de tweede een stuk minder. Nu bij de derde kregen we weer heel veel aandacht...