Die darmkrampen herken ik inderdaad ik had ook flinke diarree... ik had donderdag avond om 21:00 de ks en zondagochtend was ik thuis..
hier ook een vrij lang herstel.. na 4 dagen mocht ik naar huis vanuit het zh maar dat had echt geen dag eerder gemoeten want dat had ik echt niet aangekund.. wel heb ik nooit middagdutjes gedaan tot ergernis van de kraamverzorgster (ben ik de persoon niet voor ) en ik denk dat ik na 1,5 - 2 weken buiten een stukje ging lopen. Het moeilijkste van alles vond ik het in en uit bed komen dat deed verschrikkelijk pijn aan mn wond en mn man moest me dan ook steeds overeind hijsen haha ik denk dat ik na 3 weken alweer de was enzo begon te doen en na 4 weken ook alweer stofzuigen.. maar ja dat was meer noodzaak want mijn man heeft het heel druk en ik wil ook niet dat mijn kindje in een stoffig huis ligt maar achteraf gezien vond ik het herstellen van die keizersnee gewoon echt een rotervaring! [/code]
Zo zie je maar weer dat er onwijs veel verschil in zit ik heb eigenlijk alleen de dag na mijn ks nog op bed gelegen omdat de ruggeprik er nog in zat.. maar dag erna dan al mn kleine in bad gedaan en verschonen etc. De eerste dagen ben je wel net een bejaarde met in en uit bed gaan, en nu doet het soms nog wel zeer maar niet onwijs ofzo.. vind het al met al meevallen gelukkig
hebben dat meerdere gehad dat ze na de ks voelen of je baarmoeder goed zakte? dat vond ik echt vreselijk.
Hoi Ook ik ben bevallen met een keizersnee (ongepland). Op zich ging het harstikke goed. Was met 2 dagen weer thuis . Liep ook gelijk al weer de trap op (wel als een bejaarde maar goed) en met een week of 2 deed ik de huishoudelijke klusjes ook al weer. Heb alleen ontzettend veel last gehad van alle zooi mbt de ruggeprik en verdere verdoving / pijnstilling. Daar heb ik me minstens 4 weken beroerd van gevoeld! Net of je in een waas leeft. Iemand meer die ervaring? Groetjes
Omdat Sam 10 weken te vroeg geboren is lag ze nog in het ziekenhuis voor een lange tijd. En ik heb eigenlijk alleen maar in het ziekenhuis mijn rust genomen (8 dagen). Daarna kreeg ik op mijn kop van de verpleegkundigen van mijn dochter, maar ja.. daar wilde ik gewoon perse naar toe. Ik deed overigens niets in het huishouden, en autorijden deed ik ook niet. De eerste weken ging ik trouwens wel in rolstoel door het ziekenhuis, maar ik wilde dat al heel snel zelf lopen (wel wandeling van 15min in het ziekenhuis zelf!) Goed is anders.. maar ik vond dat ik geen keus had.
Ik vond de eerste weken lachen en hoesten hééééél erg pijn doen!De eerste dag na de KS liet m'n vader me echt zoooo lachen..als ik niet in bed had gelegen had ik m een klap verkocht! Verder ging traplopen redelijk moeilijk (ik woon op 2 hoog), en de eerste keer dat ik in het zh uit bed kwam dacht ik echt shiiiiiit! Maar eenmaal thuis viel het me best mee allemaal, ik had erger verwacht! De pijn was redelijk snel weg, de moeheid bleef iets langer maar was ook goed te doen. En nu heb ik helemaal nergens last meer van. Ja soms bij weersverandering tintelt het litteken, hebben er meer dat?
hier een ongeplande ks na 23 uur weeen. na 2 dagen was ik thuis en deed ik alles alweer als de kraam om 3 uur naar huis ging. koken, wassen, poetsen enz
dat vond ik ook vervelend het lachen en hoesten ik was helemaal weg tijdens de ks en ik had zon beademing ding in me keel gehad daar door had ik wat slijm in mn keel en moest ik hoesten was niet echt prettig! ja bij weersverandering heb ik er ook last van aleen bij mij jeuk het dan!
ja kut is dat om t maar zo te zeggen. ik had 4 uur na de ks stolsels in mijn buik en mijn baarmoeder maakte niet die knijpbewegingen en toen moest de gyneacoloog er bij komen en die heeft zo hard in mijn buik moeten duwen dat ik er echt blauwe plekken van heb overgehouden. ik lag huilend in dat bed.en toen kwamen ze daarna elke keer voelen of mijn baarmoeder wel genoeg zakte nou dat is echt geen pretje. ook al doet de een het harder dan de ander.
Nou idd, hoesten, lachen, niezen en huilen.... jeetje wat deed dat ongelooflijk veel pijn. Vooral het huilen vond ik erg want ik wilde zoooo graag huilen (kraamtranen) maar moest het steeds tegenhouden omdat het zo'n pijn deed. Last van het litteken heb ik eigenlijk niet meer.
Oh schei uit! Nieze, hoesten en lachen deed echt pijn! Ik had telkens het idee dat zodra ik één van die drie moest, dat de hele wond zo openscheurde Bij weersverandering (vooral nu het zo koud is) voel ik het litteken ook regelmatig en jeukt hij wat meer dan normaal.
Ja verschrikkelijk! Ik moest echt de hele tijd hoesten en mijn vader liet me de hele tijd lachen. Wat wel goed hielp was een kussentje erop duwen.
oh ja dat niezen en lachen en ook hoesten...en dan et in dit jaargetijde he...haha....wintertijd...verkoudenis-tijd! nou dan voel je die wond wel.... zelfs nu na 4 weken voel ik dat nog hoor.wel een stuk minder dat wel...maar vh weekend moest ik zo ontzettend lachen om een sint rijm....oei! tillen doe ik nu nog steeds niet...voel dat echt nog wel hoor....en vh weekend heb ik even iets te lang gestaan op een feessie en dat moest ik s'avonds ook bekopen....au! nu begin ik ook te geloven dat die vk gelijk had dat ze bij mij diep hebben gesneden.... ik lees hier van velen dat ze er na 2 weken niet zo heeeeel vel last meer hadden.... de wond trekt nog pittig hier hoor...en ik ben serieus echt geen aansteller....