Voor jou persoonlijk @Wielrenster32 is dat helemaal logisch en misschien geldt dat inderdaad ook wel in het algemeen. Het is alleen vervelend dat, hoewel ik heus snap dat "dat soort adviezen" je na twintig jaar wel in je allergie zitten, daardoor een sfeertje ontstaat waar andere, misschien heus onwetende, doch goedbedoelende, forumleden, geen zin meer hebben om mee te denken. En wat is dan het doel nog van dit topic? Constructief redeneren, ook al is dat moeilijk (trust me I know), in oplossingen en alternatieven, lijkt me verstandiger. Het ging net de goede kant op, niet de bedoeling dat het weer bergafwaarts gaat toch. Daar is niemand mee geholpen.
Uhm dit doe je zelf ook? Opperen dat een keizersnede de makkelijkste "weg" is op een forum waar in ieder geval een heel groot deel van de aanwezige vrouwen 1 of meerdere keren vaginaal is bevallen of een keizersnede heeft gehad. That said. Ik denk dat je met je vraag beter terecht kunt bij een verloskundige of gynaecoloog, wat anderen ook al meerdere malen geopperd hebben. Daar kun je nog wel wat winst behalen.
Één van mijn beste vriendinnen heeft gewoon medicatie gehad tegen haar migraine tijdens de zwangerschap.
Voor haar gevoel is dat in haar geval toch ook zo? In mijn geval is het ook de makkelijkste manier gebleken.
Ik heb niet alles gelezen, Ik snap dat je er tegen op ziet met jou/jullie verleden in de familie. Ik zou het zeker bespreekbaar maken met de verloskundige. Misschien dat de verloskundige je kan doorsturen voor een gesprek met een gynaecoloog.
Ik heb ook wel eens patiënten aan de metoprolol, propranolol (wat meestal maar heel geringe bloeddrukdaling geeft) en amytriptyline gehad die zwanger waren. En incidenteel sumatriptangebruik is ook veilig.
Dus je hebt infuus geprobeerd? Onmogelijk dat de lage bloeddruk dan laag blijft!! Oh ik maak mijn situatie niet erger dan het al is, vertel meer mijn ervaring. Verder dan dat moet ieder het zelf weten, ajuu!!
Bloeddrukverlagers werken bij mij echt niet. En anti-depressiva is niet overwogen: de pil hielp dus men heeft dat ook niet geprobeerd. Grappig dat jij sumatriptan aangeeft, zelf ook tot die conclusie gekomen, maar lumc vond dat toch niet acceptabel net als de rest.
Sorry maar waarom heb je dan dit soort dingen niet uitgezocht vóór je zwanger werd? Sowieso ga je nu uit van een hypothetische situatie waarin je vanaf het laatste trimester weer migraine aanvallen zou krijgen, terwijl dat dus helemaal niet zo hoeft te zijn en je nu nog maar 9 weken zwanger bent. Er zijn ook genoeg casussen waarin vrouwen een gehele zwangerschap migraine-vrij zijn waar ze buiten de zwangerschap wel regelmatig migraine hadden. Niets is gegarandeerd. Als je nu nergens last van hebt, geniet van je zwangerschap?
Als een universitair ziekenhuis zegt dat er geen medicatie mogelijk is dan geloof ik die arts. Is dat heel raar? Mening van huisarts stel ik nog wel eens ter discussie maar van een van de topspecialisten in NL... nee. Nee niet is gegarandeerd. Maar ik ben liever voorbereid. Lesje van afgelopen jaar zullen we maar zeggen.
Nogal apart, want m'n vriendin heeft er enorm baat bij gehad! Die kon amper funtioneren (en ging op dat moment nog naar school plús de zorg voor 2 kindjes). Eenmaal met medicatie ging het een stuk beter!
Nee, ik heb geen appelstroop en floradix via infuus geprobeerd... Dat infuus is mij nooit voorgesteld, maar misschien was 80/30 toch nog te hoog hiervoor
Hahahaha nee alleen floradix, helpt ook niet echt. Nee soms.moet je dat zelf voorstellen want ze komen er ook niet zomaar mee. Alleen in noodgevallen en soms te laks om het aan te geven.
Website Lareb zegt ook dat het veilig is (incidenteel). Maar het klinkt alsof jij niets zou hebben aan incidenteel gebruik (1 of 2x per maand), gezien hoe vaak je hoofdpijn hebt.
Niet alles gelezen. Maar iemand die ik ken heeft vaginale problemen tgv een trauma. Maar de gynaecoloog was heel stellig we doen niet meteen een keizersnede. We gaan niet zomaar in een gezond lichaam snijden. Eerst psychologische therapie en bekkenbodem therapie. Ik heb zelf een keizersnede gehad en dat is niet niks. Ik kon amper mijn dochter en mezelf verzorgen. Eerste 6 weken mag je amper wat. Geen zwaar huishoudelijke taken en auto.rijden. Borstvoeding kwam zeer moeizaam op gang. Hier hebben we een stilgeboren kindje bij 42 weken in de zwangerschap in de familie. Dus wel afgesproken als ik de 40 weken zou aantikken dan naar ziekenhuis om inleiden te bespreken. Want herken de angst. Na ruim 3 jaar zwanger en als de dood het als nog kwijt te raken.
@Wielrenster32: ik heb als eerste op je OP gereageerd en heb toen ook al gezegd dat het echt niet onmogelijk is om een ks te krijgen wegens extreme angst. Alleen zal een gynaecoloog hier niet onmiddellijk toe geneigd zijn als jij dit als een harde eis op tafel legt. Ga je daarentegen constructief in gesprek en sta je open voor eventuele alternatieven dan kan de conclusie best zijn dat een ks voor jou de beste optie is. Daarvoor hoef je echt niet persé naar het buitenland. "C'est le ton qui fait la musique" Dus als jij je naar de vk en gyn anders opstelt dan je tot nu toe in je reacties hebt gedaan, is het voor hen veel makkelijker om met jou mee te denken en wellicht tegemoet te komen aan je wens. Nogmaals, succes!