Hallo dames, Ons zoontje is op ontdekking uit, hij stapt met een open blik op alles en iedereen af, ik maak mij dan ook geen zorgen over zijn ontwikkeling. Maar ik herken ook een trekje van mijzelf in hem voor zover dat mogelijk is op deze leeftijd. Hij heeft de concentratie van een pinda, hij is onderweg naar het een en wordt alweer afgeleid door het ander. Met het grootste enthousiasme vergeet hij wat hij aan het doen was en begint alweer aan het volgende. Het is natuurlijk nog erg vroeg om dit te concluderen, want hoelang moeten ze iets kunnen volhouden op deze leeftijd? Wat mag je verwachten, maar ik zie wel om mij heen dat vriendjes en vriendinnetjes meer rust en concentratie opbrengen voor de dingen die zij op dat moment doen. En wat ik al schreef ik herken het bij mijzelf, nog altijd is mijn slechte concentratie een valkuil, er staan natuurlijk andere kwaliteiten tegenover dus ik red mij wel, maar voor mijn zoontje zou ik hem hier wel mee willen helpen. Goed, komt het vraagstuk, we hebben ons ingeschreven voor de peuterspeelzaal, deze zitten vaak bij scholen in. Als we het al zouden weten is het verstandig om hem naar de peuterspeelzaal te doen die aanleunt bij de school waar hij later naartoe zou gaan. Dit maakt de overgang gemakkelijker hij kent dan al de weg naar het gebouw en de gezichten etc. Dus ik ben mij opeens voorzichtig aan het orrienteren op basisscholen. Bij ons in de buurt zit een leuk klein schooltje waar ze dalton onderwijs geven. Daar leren kinderen zelf taken plannen etc. iets wat ik als kind (en nu nog) lastig gevonden zou hebben, wat ik mij afvraag is of ik het mijn kind onnodig lastig maak door voor dergelijk onderwijs te gaan of juist de kans geef veel te oefenen met iets waar hij de rest van zijn leven baad bij kan hebben.... Bedankt voor het lezen en ik ben benieuwd naar jullie visie. (terug lezend is het net of ik mijn eigen 'probleem' op ons zoontje projecteer, misschien is dat zo, maar ik ben niet de enige die ziet dat hij van het een naar het andere vliegt, al is hij nog zo jong om er echt iets over te kunnen zeggen)
Ik denk dat zo'n school zeker geschikt zou zijn! Een kleinere school is overzichtelijker en vaak is er wat meer aandacht voor de kinderen die meer begeleiding nodig hebben. Dalton is een systeem waarbij kinderen inderdaad zelfstandig leren werken, maar Dalton is meer dan dat. Samenwerken is bijvoorbeeld heel belangrijk en het derde uitgangspunt 'vrijheid' heet binnen het Dalton officieel 'vrijheid in gebondenheid' dat wil zeggen dat er wel degelijk kaders zijn waarbinnen de leerlingen leren met hun vrijheid om te gaan. Juist de extra aandacht voor deze aspecten kunnen een kind helpen wat hier juist moeite mee heeft! Daarnaast zou ik vooral het kleinschalige als belangrijk punt meenemen in je overwegingen!
Denk dat daltononderwijs juist heel goed is. Zelf was ik ook altijd snel afgeleid en mijn oudste ook. Nu zat ik en mijn zoon ook op een montessorischool, zit wel veel verschil in maar ook veel overeenkomsten. Ik heb er juist veel baat bij gehad, juist omdat ik me dan kon bezighouden met dat waar ik op dat moment wel concentratie voor kon opbrengen. Mijn zoon heeft add, dyslexie en dcd en ik denk dat hij het op een andere school niet zo goed gedaan zou hebben, ondanks zijn 'handicaps' gaat hij volgend jaar naar het vwo. Dankzij de goede begeleiding die mogelijk was door de kleinschaligheid. Nu was het voor mij ook prima geweest als hij vmbo zou gaan doen hoor, maar ze hebben bij hem het beste eruit gehaald. Desondanks gaan de jongsten straks naar een andere school want de scholenbesturen willen dat deze school van mijn oudsten gaat fuseren met een gewone openbare school en dat zou betekenen dat het montessorionderwijs zou verdwijnen.
Bedankt voor het mee denken dames! Napoleon, wat fijn voor je zoon dat hij de juiste ondersteuning kreeg! vwo wauw!