Morgen is de laatste dag dat mijn kraamhulp komt, één ochtendje nog... Oh ik zie er nu al zo tegenop, moest vanmiddag al huilen bij het idee! Ik vind het zo'n geweldig fijne meid, ze doet zoveel voor ons en het klikt zo goed...en het idee dat we het straks 'alleen' moeten doen en niks meer aan haar kunnen vragen... Brrrr en ik weet ook wel weer dat het echt allemaal wel goed komt, ons meisje doet het super en alles gaat nu volgens het boekje, maar toch.... Nog meer meiden die dit herkennen? Hoe kom ik die dag door morgen zeg pfff
Hoi hoi, Ik herken je gevoel precies! Bij mij is ze afgelopen woe.voor het laatst geweest. Ik heb nu het nu qua voedingen ed door hoe je moet tellen en wanneer hij de fles mag en dat het érgens tussen de 3 a 4 uur moet ed..Nou ja goed zei zei ook als hij zn natje en droogje krijgt is hij blij.. Dit is de 2e dag alleen en het gaat goed! Qua huishouding doet mijn man nu meer omdat ik een keizersnede heb gehad. Opzich 'wen'je er ook wel snel aan hoor als ze er eenmaal niet meer is want dan wordt je zelf aan het nadenken gezet.. Geniet er nog van morgen! en je kunt het!
Herkenbaar! Ik heb gejankt toen ze de laatste middag hier was en afscheid nam! Wat een fijne vrouw was het. We hebben best veel meegemaakt in de kraamweek (waaronder een opname van dochter) en zij was in het ziekenhuis om voor mij de controles te doen. Zo fijn. Uiteindelijk hebben we 2 dagen verlenging gekregen en is ze ook nog 3 dagen bij ons thuis geweest. Zo fijn! Nog een 6 weekjes en dan staat ze hier weer op de stoep. Ik kijk er nu al naar uit!
Nou ik leef nog hoor even een goede huilbui doet wonderen En ik heb gelijk gezegd dat ze eventueel, mocht het zo zijn, over een paar jaar weer moet komen Maar wat zal ik haar missen hihi
heftig he,.. ik had het ook maar uiteinde;ijk kan ik het heel goed zelf en is het ok wel lkkr om alleen te zijn
Fijn dat je het hebt overleefd haha. Maar door die stomme hormonen heb ik ook bij beide keren gehuild hoor. Ik denk dat de kraamverzorgster het wel gewend is. Bij ons zei ze:"ik ga maar gewoon nu weg, want je stopt toch niet met huilen hè?"
Ik heb ook gehuild toen ze weg ging, heb zo genoten van mn kraamweek en zag er zo tegen op t alleen te doen ( ben s nachts alleen met 2 kids ivm werk man. Ze voelen het soms aan en dan heb ik 2 kinderen de halve nacht wakker ) Natuuuurlijk kan je het zelf, maar ik heb lekker wel gezorgd dat er vriidag iemand was me te helpen met beide kindjes in bad doen, daarna weekend en toen moest t maandag pas écht zelf.
Mijn kraamhulp was ook top! Vond het ook wel jammer dat ze weg ging maar vond het ook wel leuk om zelf te gaan doen. En t gaat best vanzelf allemaal hoor... en als ik ergens een beetje twijfel over heb vraag k het hier op het forum!
Och ja alweer zo'n 2 dagen zo zonder hulp, en het gaat prima hoor! Het was ook meer dat ik haar zou missen dan dat ik dacht dat we het samen niet aan zouden kunnen hoor! Alleen die shithormonen... ik heb echt nog steeds soms dikke huilbuien! Toch wel heftig allemaal die hele zwanger/bevalling/moeder-rollercoaster!! en met mijn kraamhulp kon ik daar ook zo lekker over praten.. Die mannen zijn daar zo nuchter in he
Joh, ik heb ook zo gehuild.. omdat ik haar zou missen, maar ook omdat ik het toch stiekem wel errug eng vond om het "alleen" te moeten doen. Vriend was nog 1,5 week na het vertrek van de kraamhulp thuis, maar toch, ik vond het echt eng. Het ging best prima, al waren we super onzeker over alles! Na die 1,5 week ging vriendlief weer werken en stond ik er "echt" alleen voor. Vond het wéér doodeng! Hellup!! De hele dag door whatssapp berichtjes gestuurd naar mn vriend, en regelmatig de hulplijnen gebeld (mamaaa! Ik krijg 'm niet stil!! Wat moet ik doehoehoehoen???) Inmiddels is de onzekerheid helemaal weg, ik vind het heerlijk om een dag alleen thuis te zijn met zoonlief.
haha, oh wow dus dat zijn echt de hormonen! Ik keek ook enorm op tegen de laatste dag, mijn kraamhulp voelde echt als een wijze grootmoeder ofzo (zo oud was ze overigens niet hoor, maar toch lol). Omdat ik een ks had gehad mocht ik eventueel verlengde kraamhulp aanvragen als ik dat nodig vond, maar ik vond van mezelf dat ik niet moest aanstellen en het moment van vertrek moest rekken. Mijn man is toen nog een week thuis geweest en toen moest ik het 4dg/week zelf zien te redden (mijn man werkt 4 dagen per week in het buitenland). Dat ging overigens prima hoor, het was meer het idee dan de uitvoering wat uiteindelijk het probleem was