Ik heb sinds ruim twee weken last van mijn heup / onderrug / spieren (?). Eerst viel het me niet zo op; een pijnlijk stijf gevoel bij het opstaan dat vanzelf weer wegtrok. Gisteren trok het echter niet weg, het werd steeds erger. Op een gegeven moment kon ik helemaal niet meer op mijn rechterbeen steunen. Als ik dat wel deed kreeg ik enorme steken. Heb me toen maar in bed gemanoevreerd omdat ik toch niks anders kon dan liggen en ook met het idee dat warmte misschien wel kon helpen(?) en we hebben geen bad, dus dat was geen alternatief. Hoe dan ook, na een uurtje maar weer opgestaan, kon nog steeds niet goed op mijn been steunen. Met behulp van mijn vriend toch maar wat rondgestrompeld en toen ging het wel beter. Nu kan ik gelukkig weer normaal lopen, maar het doet nog wel zeer. Mijn vraag is nu eigenlijk hoe dit nu eigenlijk komt en of ik iets kan doen / laten (traplopen?) om dit te voorkomen /verhelpen. Gaat dit soort kwalen altijd weg of is er wel kans dat je hier (ook na de zwangerschap) last van blijft hebben? Voordat ik zwanger was, had ik nooit ergens last van. Alvast bedankt
Hoi Astrid10, dit komt van de verweking van je bekken. Soms komt er daardoor een spiertje of een zenuw knel te zitten. Dit kan geen kwaad, maar je kunt het ervaren als een soort uitvalsverschijnselen in je been. Soms komt het ook vanuit je onderrug in een flitsende steek naar je been. Wat je er tegen kunt doen; neem gauw een andere houding aan, beweeg je been, maar zorg dat je niet valt. Wartme helpt vaak inderdaad ook. Je spieren ontspannen en de zenuw of de spier krijgt de kans zich weer op zijn juiste plek te komen. Probeer bewegingen waarbij je voelt dat het wel eens weer zou kunnen gebeuren te vermijden. Verder kun je er niet heel veel aan doen. Als het maar wel minder wordt met een uurtje. Anders moet je voor advies even de huisarts bellen. (maar dit is dus meestal niet nodig) Groetjes Brigitte
Hoi Brigitte, Bedankt voor je antwoord! Ik heb nog even een heel andere vraag. Toen ik ruim zeven weken zwanger was, had ik bloedverlies, niet veel maar het hield niet meteen op. Ik verloor ook wat moeilijk te beoordelen weefsel. Het leek er voor mij op dat ik een miskraam zou krijgen. Dat gebeurde gelukkig niet. Het is inmiddels alweer een tijdje geleden, maar ik vind het wel raar zoals het toen ging. Zou het een tweeling kunnen zijn geweest?