Ja... En helaas maak ik me daar ook wel schuldig aan! Echt erg eigenlijk, probeer dan ook echt m'n lach in te houden. Maar wat TS beschrijft, vind ik veel verder gaan dan zomaar leedvermaak. Niks grappigs aan, snap dus ook niet dat mensen dan massaal blijven kijken.
Blugh, dat is geen leedvermaak maar gewoon ziek als je zoiets wil zien. Dat er iemand tegen een dichte glazen deur ofzo oploopt, dat vind ik leedvermaak.
Nee ik blijf niet kijken. Vind het ook echt enorm storend dat andere mensen dat wel doen.. Alleen al dat er bv. files op de snelweg staan door kijkers van de andere rijrichting.. Is toch gewoon schandalig. Ik zou het ook echt verschrikkelijk vinden als één van mijn familieleden (of ik ) een ongeluk gehad zou hebben en mensen staan allemaal "gezellig" te kijken. Ik vraag me oprecht aan wat daar leuk aan is?
Op de RTL-app stond een filmpje van iemand die 14 minutebezig was zijn/haar auto in te parkeren. Dat vind ik leedvermaak. 't Is wel leed, maar niet heel ernstig. Ik heb trouwens uit tijdgebrek nog niet gekeken, maar dat soort dingen vind ik wel leuk. Ik vind het ook heerlijk als ik op een camping sta en er komen mensen in de buurt te staan die voor het eerst kamperen. Van dat soort leedvermaak houd ik dan weer wel. (Hoewel ik dan na afloop wel een biertje aanbied hoor, haha.)
Heel storend en ook idd die files... Wat mij betreft zouden ze er rustig een boete voor mogen uitschrijven hoor, serieus.
Nee ik zou niet blijven staan als er iemand wil springen, omdat ik dat niet voor de rest van mijn leven op mn netvlies wil hebben staan! Bij andere dingen zoals ongelukken zou ik trouwens ook niet blijven staan. Niet omdat ik niet nieuwsgierig ben (in tegendeel), maar ik zou me toch een soort van schamen dat ik ongegeneerd sta te koekeloeren naar andermans leed!
Sorry!!!! Verkeerde titel! Nee serieus, weet dat ik een verkeerde indruk geef met de titel. Heb ik mij te laat gerealiseerd, maar de titel was dus wel als serieus bedoeld.. Alleen verkeerd gekozen
Ik heb ooit de brandweer gebeld (Hoogzwanger en rook een brandlucht en meende dat die bij de buurman vandaan kwam) Nog voor de brandweer er was stond letterlijk het parkeerterrein al halfvol met mensen die het hadden gelezen op die meldingssite van de hulpdiensten; dat is ook frustrerend! Nee, ik loop altijd door, heb tantes die er wel op afgaan en daar erger ik mij aan.
Waaaat!? das erg, stiekem ook wel beetje grappig, moeten ze dat maar niet online zetten gelijk, of openbaar laten lezen...
die heb ik gezien, dat is echt leedvermaak voor mn vriend niet, hij ergerde zich rot haha, en ze was al een kwartier bezig voordat ze begonnen te filmen dus ze heeft er een halfuur over gedaan hahaha over het topic, ik zou eerlijk gezegd wel even stilstaan als ik zonder mn kleintje daar was maar na 5min zou ik wel afdruipen
Ik heb in mijn oude huis (flat) eens iets meegemaakt. Een buurman boven was al weken overleden en lag nog in huis (afschuwelijk en triest! ) Mijn buurvouwtje van twee huizen verderop hadden al dagen/weken zo'n stank in huis en ineens kropen er maden (ja, sorry voor het verhaal eigenlijk...) door de kieren van een afvoerbuis/verwarmingsbuis/weet ik het, door. Dus het was niet moeilijk raden na een tijdje. Politie gebeld, deed natuurlijk niemand open etc. Inmiddels had de hele buurt zich verzameld. Echt verschrikkelijk!!! Iedereen kijken. Deur werd open gebroken, stank kwam op je af (schijnt) en iedereen even ruiken etc. Ik aanschouwde dit tafereeltje toen ik naar de supermarkt ging en weer terug kwam van de boodschappen. Snel mijn eigen huis in. Ik wilde ABSOLUUT niets zien. Ten eerste was ik verdrietig om de man die voor weken niet gemist werd, ik was er van slag van!! En ten tweede kwaad omdat ik iedere ramptoerist wel een schop onder hun achterste kon geven! Zo respectloos. Zit ik dus voor de tv mezelf kwaad te maken zie ik ineens iets heel groots langs komen op een meter van mijn woonkamer raam af. Was de stoffelijke resten kist die door de brandweer langs mijn raam naar beneden gehaald werd. Zat ik verdorrie eerste rang!!! Geheel onvrijwillig! Ik snap al die ramptoerisme niet hoor! Walgelijk! Dat zou toch iedereen moeten vinden met het respect voor anderen? *gewijzigd ivm spelfout*
Bwah, tijdverdrijf, studiemateriaal, impactberekening, eventueel later vergelijkingsmateriaal, praktijkcasus etc. Ik studeer forensisch onderzoek en ben geïnteresseerd in verschillende doodsoorzaken en hoe deze veroorzaakt worden. Er wordt later verwacht verwondingen te kunnen herkennen en verbinden aan een mogelijke doodsoorzaak. Ik draai mijn handen er niet voor om, ik ben getraind om dit soort dingen aan te kunnen - op mijn studie zien we de beelden, foto's en video's, en waar mogelijk praktijkvoorbeelden. Voor mij is het werk (oké, studie, dus toekomstig werk). Bovendien heb ik morbide interesses en ben ik in een ver verleden zelf ernstig suïcidaal geweest en DENK ik een idee te hebben wat er door zo'n persoon om gaat/om is gegaan. Al met al blijf ik dus staan, wanneer ik niets anders te doen heb. Ik haal mijn schouders op, denk: nou dat wast dan - wat eten we vanavond? En wellicht trek ik nog een wenkbrauw op en heb ik het erover met collega's, maar daar blijft het dan waarschijnlijk wel bij. Het klinkt ontzettend hard, maar ik ben emotioneel uitgeschakeld wanneer het niet mijzelf of mijn naasten betreft. Anders zou ik dat werk - wat ik graag wil doen - nooit uit kunnen oefenen. Je moet sterk in je schoenen staan. Als ik niet zo sterk was geweest, waren er al veel meer mensen overleden inmiddels Ik heb er wel meer bij het spoor geplukt of van de flat getrokken.
@ joycey, duidelijk iemand die van achter een bureau praat. Sorry dat ik het zeg. Verwondingen herkennen en doodsoorzaken vast stellen doen (forensisch) artsen overigens. Jij hebt nog nooit 4 keer per week iemand onder een trein vandaan gehaald en machinisten opgevangen, laat staan iemand verteld dat dochterlief niet meer thuis komt. Daarna haal je je schouders echt niet op.
Nou, ik moet je uit de brand helpen, dat is jouw belevingswereld... Het is allemaal rot en soms heeft het even een paar tellen nodig en heb je even een naar gevoel, maar daarna ga je gewoon verder. Wanneer je bij iedere overledene stil blijft staan, kun je net zo goed stoppen en wat anders gaan doen. En volgens mij heb ik nergens beweerd dat ik met familie praat, want dat is inderdaad andere koek en daar heb ik (gelukkig) niets mee van doen. Je kunt beter spijt hebben met de overlevenden dan met de doden, want dat heeft niet meer veel zin.
Nt schetste je dat het je nooit wat deed en nu zeg je dat het soms even een paar tellen lastig is. Dat is toch al iets anders. En stil blijven staan hoeft ook niet, maar nogmaals vanuit een gebouw, achter je bureau ziet de wereld er heel anders uit (gelukkig voor jou).
Mijn man Die rent, helaas, wel naar buiten als er iets aan de hand is.. @ Joycey; dan ben jij de enige die, forensisch, onderzoek doet die daar geen last van heeft.. In mijn omgeving verschillende mensen die zich dagelijks met zaken bezighouden die jij noemt en ze geven allemaal aan dat het wel degelijk wat met hen doet. En persoonlijk denk ik/ weet ik zeker dat dat heel menselijk is. Het kan gewoon niet bestaan dat jij bij zulke zaken geen enkele emotie krijgt. Natuurlijk hoef je er niet van wakker te liggen maar emotieloos met overleden mensen; suïcide, ongelukken of moord omgaan dat kan gewoonweg niet.
Als ik hier in de stad eens kijk, zijn het áltijd dezelfde mensen die erbij staan. Zou het zo in kunnen vullen als dit bij ons zou gebeuren. Ben ook geen heilig boontje hoor, bij andere dingen kijk ik heus wel van een afstandje (brand, burenruzies) maar zo dicht bovenop een zelfmoordactie staan kijken snap ik zelf ook niet.