Studiestapelaars en studenten die een maatschappelijk relevante plus aan hun studie toevoegen zijn de dupe van alle maatregelen. Voorbeelden? Mijn schoonzus kwam hier toen ze 15 was. In die tijd werden uit het buitenland instromende leerlingen vrijwel standaard naar de mavo gestuurd. Toen ze na haar mavo-examen de havo in 1 jaar wilde doen, kreeg ze te horen dat t haar toch niet ging lukken. Een jaar later, zes jaar na haar aankomst in Nederland (ze kwam als vluchteling, sprak zes jaar eerder nog geen woord Nederlands) had ze haar havo en ging ze naar t hbo. Na 3 jaar stapte ze over naar de uni, en inmiddels betaalt ze als tandarts genoeg belasting om haar 8 jaar in t hoger onderwijs snel goed te maken. Met een leenstelsel en langstudeerboetes had ze waarschijnlijk onder haar niveau ergens in een lab gestaan. En er zijn heel veel studenten zoals zij, die op de middelbare school onderschat worden, waar de ouders niet in staat zijn om voor hun kind op te komen tegen de school en die studies stapelen om te komen tot waar ze toe in staat zijn. Mijn broertje is ook zo'n hier verfoeide langstudeerder. Lui? Nee, hij heeft een jaar extra gestudeerd om naast zijn zware technische studie zijn lesbevoegdheid natuurkunde voor de middelbare school te halen. Dat wordt nu dus ook afgestraft: hoe zullen we t lerearentekort dan op gaan lossen??? Excellente geneeskundestudenten krijgen sinds jaar en dag de kans om hun studie te combineren met onderzoek: na het theoretische gedeelte, in mijn tijd kon je dan ook al je Drs. Titel krijgen, onderbreken ze de studie om te promoveren. Vaak doen ze daarbij een researchmaster. Als ze na de promotie naar de Co.-schappen gaan is dat ineens hun tweede master die tegen kostprijs vrijwel onbetaalbaar is! En geneeskundestudenten in veel steden lopen een grote kans om langstudeerder te worden, omdat er nu eenmaal wachttijden van maanden zijn om aan de coschappen te beginnen, net als voor de meest geliefde eindstages. Een dik salaris na je studie? Niet als je t onderzoek in gaat, redelijk voor een starter als je de kliniek in gaat en niet omrekent naar gewerkte uren, en een lachertje als de plannen voor het meebetalen aan je specialisatie doorgaan. (denk ver onder minimumloon wat je per maand overhoudt). Dat specialistensalaris waar zoveel om te doen is komt voor de meesten pas na je 35e en hangt sterk af van je gekozen vakgebied.
@madeinUSA: goh, dat over geneeskundestudenten wist ik helemaal niet! Dat is ook een slechte zaak! Want dan zullen meer studenten meteen hun co-schappen gaan lopen en niet promoveren, waardoor we minder goed opgeleide artsen krijgen, en nog veel belangrijker, er minder onderzoek gedaan wordt op het gebied van de geneeskunde! Nou, volgens mij is Nederland kennisland al passé.
Prima dat je vind dat ik tunnelvisie heb ... ik denk dat gewoon anders over ... We agree to disagree ...
Ik heb echt heel veel voorbeelden aangedragen die ingaan op het feit dat verschil tussen arm en rijk gevolgen heeft. Elk voorbeeld is een argument op zichzelf. Als jij die niet kunt onderscheiden heeft een discussie niet veel zin. Elk weldenkend mens snapt dat een rijke een grotere kans heeft om een ferrari te bezitten dan een arme. Dus als dit je reactie is op mijn opmerking dat armen en rijken in jouw leefwereld blijkbaar net zo veel kans hebben om in een ferrari te rijden (in analogie met een evengrote kans op een opleiding) dan zijn we uitgepraat.
Ja, dat geloof ik zeker. Overigens heb ik de argumentatie thuis in de groep gegooid. Mijn man is namelijk als geen ander in staat om een spiegel voor te houden en mij eventueel van tunnelvisie te betichten. En hij denkt er toch echt ook zo over (en nee, hij is al helemaal geen meeprater, integendeel). Vergelijk het met de US. Waar jouw stelling van arm en rijk wel degelijk bewezen is. Daar kost een studie gewoon heeeeeel veel geld, dat niet iedereen heeft. Grants zijn daar in het leven geroepen om de armen ook een (klein) kans te geven om een studie te doen. In andere gevallen, als je ouders niet hebben gespaard of een college fund hebben opgezet toen je geboren werd, dan heb je gewoon echt geen kans. Lenen is daar ook niet mogelijk, vanwege de hoge kosten die een studie daar kost (tussen de 10.000 tot 50,000 dollar PER JAAR aan collegegeld alleen al). DAT is pas oneerlijk en daar zijn de verschillen echt wel aanwezig. Niet in Nederland. Daar heb je de mogelijk om gunstig te lenen om die studie te doen als je het geld niet hebt. Dat vind ik wel degelijk een kans hebben. Dat je daarmee met een schuld overblijft, ja ... dat klopt, en er zijn allerlei regelingen om daar naar draagkracht voor af te betalen, zelfs kwijtschelding na bepaalde tijd. Maar het feit blijft dat je die studie wel hebt kunnen doen. Die jij wilde. Iedereen kan dat. De regeling ontneemt je op geen enkele manier de kans om een studie te volgen. Ander punt is dat met zo'n nieuwe regeling de basisbeurs (die iedereen krijgt) voor de rijke student vervalt (neem ik even voor het gemak aan). Die zal daar niet meer voor in aanmerking komen. Dus in dat geval wordt de boel ook wel recht getrokken, komt de boel dichter bij elkaar.
Overigens ben ik door al je post gegaan om te kijken welke ander argumentatie ik heb gemist. - mogelijkheid tot ontwikkeling van persoonlijkheid en wisseling van studie omdat 1e keuze toch niet goed was: Ja hoor, ik denk zeker dat dat mogelijk moet zijn. Dat weet je overigens snel genoeg of een studiekeuze iets voor je is of niet. Meestal in het eerste jaar. - werken en leven opbouwen, beginnen met een schuld: ja klopt. Maar je kunt zo'n schuld ook zien als een investering die je gunstig afbetaald. Zelfs als je het absoluut maximale leent (50.000 euro) af te betalen in 20 jaar, het maximale is dan 200 euro. En dan ga ik ervan uit dat je geen spaarpotje hebt, geen bijbaantje. Alles wat je uitgeeft leen je. Ik vind het niet schokkend (sorry, echt niet) maar misschien zie ik het te simpel in dan ... -studievertraging door bijbaantje: ja, kan. Ik weet het niet. Iedereen in mijn omgeving die heeft gestudeerd, heeft een bijbaan gehad, en heeft geen studievertraging opgelopen. Dus mijn referentiekader wat dat betreft strookt niet met die van jou. Mijn man had zelfs een eigen bedrijf in de laatste 2 jaar van zijn studie en was penningmeester van zijn studentenvereniging ... Het enige waar ik in mee kan gaan is het feit dat het een effect heeft op je hypotheek kan hebben. Ik weet daar te weinig van, maar ik kan me voorstellen dat hypotheekverstrekkers dat mee zullen neme in hun toekenning van een hypotheek. Het lijkt me zaak (en ook goed voor de NL economie) dat dat niet het geval is, of althans niet zodanig dat starters niet meer in staat zijn om woningen te kopen. Aan de andere kant heb ik nog nooit gehoord in het nieuws dat de studentenlening DE reden is dat starters niet zouden kunnen kopen