Onze dochter is 3 weekjes jong en slaapt momenteel overdag eigenlijk continu bij ons. Is het niet in de draagdoek, dan wel gewoon op schoot. Leg je haar in haar bedje/box/wieg gaan binnen 5 a 10 minuten de kijkers open en is ze klaarwakker met vaak huilen omdat ze eigenlijk gewoon moe is. 's nachts gaat het juist ontzettend goed in haar eigen wiegje. (Staat naast ons bed). Ze wordt hooguit twee keer per nacht wakker voor een voeding en ligt verder heerlijk te knorren. Nu is ze nog maar klein en kan ik heel goed snappen dat je veel mama-honger hebt als je net komt kijken in de grote koude wereld. En ik vind het zelf ook heerlijk als ze lekker bij me slaapt! Maar we blijven het gewoon proberen om haar overdag ook in haar bedje te laten slapen. Lukt het niet, geen man overboord, dan proberen we het de volgende keer gewoon weer. Hoe ging het zelfstandig leren slapen bij jullie? Wat werkte en wat juist niet? En wanneer zijn jullie begonnen met oefenen?
Mijn oudste was net zo. Tot een week of acht in de draagdoek laten slapen. Toen werd hij te zwaar en er was een hittegolf. Hulp gezocht van een babyconsulent om hem in bed te laten slapen. Was vooral een kwestie van volhouden.
Zoontje heeft hier tot 3 maanden ieder slaapje in draagdoek gedaan overdag. Daarna begonnen met 1 slaapje in eigen bedje, moest ik hem wel in slaap wiegen en dan pas weg leggen. Met 4 maanden steeds vaker gedaan, maar wakker weg leggen lukte niet, dus altijd in slaap gewiegd. Met 5 maanden lukte het pas om hem wakker in bed te leggen. Hij draaide toen meer, en wilde op zijn buikje slapen, vanaf toen is het goed gegaan. Met uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Ik heb er echt wel wat tijd en moeite moeten insteken, maar slaapt nu goed.
Wij hebben nooit geoefend maar bewegen mee met het kind. Onze kleuters kan inmiddels zelfstandig in slaap vallen maar slaapt nog bij ons. De peuter kan niet zelfstandig in slaap vallen wel zonder de borst inmiddels. En tussen nu en twee jaar zal het zelfstandig in slaap vallen ook wel lukken
De eerste paar weken sliep ze bij mij op schoot. Daarna sliep ze een aantal weken in de box. Na een maand of 3 sliep ze in de kinderwagenbak in de kamer. En na een maand of 4/5 sliep ze in haar eigen bed. Pas na een maand of 6 ging ze langer slapen overdag. Ging allemaal vanzelf.
Gaat opgeven moment vanzelf, hier vond ik het opgeven moment echt heel irritant weet ik nog en eerlijk gezegd mis ik het juist nu soms weer eens. De wervelwind nu gaat echt niet lekker bij je liggen alleen als ze ziek is en dan koester ik die momentjes!
Ik begon daarmee rond de 3 a 4 weken. Wat hier het verschil maakte was haar wakker in bed / wieg / box leggen en niet pas als ze bij mij in slaap gevallen was wegleggen want dan schrok ze snel wakker. En om haar zelf in slaap te laten vallen hielp het hier heel goed als ik dan ging stofzuigen of boven de droger aanzette (als ze in bed lag) op die zoemende lage tonen viel ze heel lekker in slaap.
Met 3 weekjes vraag ik mij af of er echt een methode is. Ik heb de kinderen altijd laten drinken voor ik ze weg legde. De oudste kon ik voldaan slapend weg leggen. De jongste had moeite met slapen zonder mij, daar bleef ik lekker bij liggen voor zover dat mogelijk was met een rondrennende dreumes. Hetgeen hier het beste hielp was rust om ons heen, maar dat was geen garantie. Lekker plakken als de kleine daar van geniet. Ga vooral mee in de behoefte van jouw kleintje, dat werkt het beste op de lange duur. Hoe veiliger zij zich voelt hoe makkelijker ze zal slapen.
Jouw kleine is nog wat klein, maar hier ook de volhoud-methode toegepast. gecontroleerd laten huilen. Zijn voor-en tegenstanders van. Kijk of het voor jullie een optie is. Hier heeft het gewerkt, inclusief puckababy. Waar ik ze nu weer probeer uit te krijgen
Hier zelfstandig leren slapen van meet af aan aangeleerd. Nog wakker in de box of in bed gelegd en overdag altijd (nu met 1,5 jaar ook nog) de gordijnen open gelaten. Zelf in slaap komen lukte dus al vrij vlot prima, al was het vaak rond 19 uur dik drama en dan waren we wel ff een aardige poos zoet met hem. Zelfs wiegen in je armen hielp dan niet. Maar dit was bij onze zoon het welbekende "huiluurtje" wat de meeste kindjes tussen 17 en 18 hebben (huil"uurtje" duurde alleen wel flink langer dan een uur). 's Nachts zelfstandig in slaap vallen was wel een uitdaging overigens. Wiegen (hadden een schommelwieg) en je pink erin stoppen had nog het beste effect, maar ook niet altijd.
Ik moest er niet aan denken hem weg tr leggen dus de eerste maanden hebben we samen doorgebracht haha. Snachts sliep hij in t wiegje naast mij. Met een maand of 3 deed hij 1 slaapje boven, ging goed, maar dan sliep hij wel maar 40 min. Later ging t steeds beter
Het komt vanzelf. Bij drie kinderen ongeveer dit 'patroon': -eerste zes weken: vooral op ons slapen, in de draagdoek en in de wandelwagen. Bij wegleggen na 10 minuten weer wakker -na 6 weken, maar pas echt rond 12 weken: wakker in de kinderwagenbak en vaak langere slaapjes 's Nachts ging/gaat het bij alledrie eigenlijk heel vlot. De jongste heeft sinds een paar weken geen nachtvoeding meer nodig en slaapt van 22 tot ongeveer 8 uur.
Wij hebben het vanaf het begin geprobeerd. Duurde echt wel even maar na 3 maanden ging het steeds beter. Ik was het af en toe zat dat ze alleen op me sliep, maar nu slaapt ze alleen als ze niet lekker is 's nachts op me en dan geniet ik er stiekem even van
Mijn kleintje is net zo oud als de jouwe... Idd ze zijn nog zo klein en willen graag bij mama zijn. Hier werkt het als ik hem bij de eerste gaapjes meteen weg leg. Meestal moet ik dan nog 2x speentje geven ofzo en dan slaapt hij wel. Soms zonder speen. Hij slaapt wel alijd beneden in de box, vanaf t begin al zodat hij kan wennen aan de herrie die broer en zus maken. En snachts dan wel in de wieg natuurlijk. Wanneer er rond 3 maanden een beetje ritme is wil hem wat meer op zijn kamer leggen bij de slaapjes ben benieuwd of t wakker wegleggen dan ook nog helpt
Hier meegegaan met de behoefte van het kind. Onthoud maar zo: met liefde kun je niet verwennen. Wij zijn zoogdieren. Dragers om precies te zijn. Als je een baby optilt neemt hij automatisch de houding aan zoals ze in de draagdoek zitten. En vergeet het grijpreflex niet Maar, in de westerse wereld behandelen wij (vaak) onze baby's niet als dragers, maar stoppen ze weg, alleen in hun bedje, zoals een vos hun jongen in een hol stopt. Dat gezegd is elk kind anders natuurlijk. Waar mijn dochter vanaf ongeveer 5 maanden rust nodig had om te slapen. Slaapt mijn zoon van bijna 2 jaar nog steeds graag op mij.
Grappig dat je dat ter sprake brengt. Volgens mij vind ons kindje in m'n buik het nu al heel erg raar als ik plat in bed ga liggen om te slapen! Dan ligt hij/zij ook automatisch plat en merk dan echt wezenlijk verschil met overdag. Heb het idee alsof hij/zij het minder prettig vindt.