Jeetje wat een heftige bevalling zeg.... Heb je je zoontje ook een naam gegeven of nog niet. Fijn dat je zoveel foto's hebt gemaakt. Hoop dat t ijzerinfuus je helpt aansterken want je kunt flink slap blijven voelen hierdoor en dat kun je er ook niet nog eens bij hebben. Lieve DeesDees denk aan jullie!
Gecondoleerd met het verlies maar ook gefeliciteerd, hij heeft jullie voor de 3e keer papa en mama gemaakt! Ik vind net heel rot dat de bevalling zo is verlopen. Dat gun je niemand.
Jeetje meis..wat heftig. .moet wel wat traantjes laten.. jullie engeltje zal altijd over jullie waken..heel veel sterkte de komende tijd en neem je tijd! Knuffffff
Deesdees: Wat een heftige bevalling zeg! Het is al moeilijk genoeg, en dan nog zoiets. Je bent wederom opnieuw mama geworden, en je zoontjes grote broer, hoe dan ook! Heel veel sterkte met alles! Misschien een tip voor je zoontjes, je hebt ze uitgelegd dat hun broertje niet meer in jou buik zit, en nu een mooi sterretje geworden is. Misschien kunnen ze een mooie tekening maken voor hun broertje (stukje verwerking/acceptatie) Gaan jou zoontjes hun broertje zien?
Wat een vreselijke bevalling! Gefeliciteerd dat je weer mama bent geworden en gecondoleerd met het vreselijke verlies. Sterkte komende tijd.
Wat een heftig verhaal. Gefeliciteerd met jullie zoontje en kleine broertje. En gecondoleerd met het verlies van hem. Sterkte.
Wat een verdriet meid, ik leef zo met je (jullie) mee. Gecondoleerd met het verlies van jullie kindje, en ontzettend veel sterkte de komende tijd. XxX
Lieve Dees, Wat een enorm verdriet, tranen rollen over mijn wangen. Gecondoleerd met dit groot verlies en heel veel sterkte de komende tijd.
Pfoe, tranen staan in mijn ogen.. Het is moeilijk om de juiste woorden te vinden maar ik wil jullie even goed feliciteren met jullie mannetje.. En daarbij natuurlijk ongelofelijk veel sterkte voor de komende tijd..
Dankjewel dames voor wederom de lieve woorden. Mijn zoontjes gaan hun broertje niet zien, daar hebben we bewust voor gekozen omdat ik te bang was dat het te confronterend zou zijn. Ook omdat hij voor obductie zou gaan en daarna zeer waarschijnlijk niet zo toonbaar meer zou zijn. Ons kindje had wat vochtophopingen wat misschien ook niet zo'n fijn gezicht zou zijn. Onze oudste tekende vanavond ook ineens vanuit het niets sterren, ik zal er morgen wat meer aandacht aan schenken zodat hij er wat meer in op kan gaan. Goed idee
Deesdees: Oh wat fijn dat je zoontje er eigenlijk toch al goed mee bezig is. Je hebt genoeg foto's gemaakt, mochten ze er oud genoeg voor zijn en er naar vragen, kunnen ze die nog altijd bekijken. Hoe gaat t met je man?
Met mijn man, tja die vind het ook erg moeilijk maar verwerkt het heel anders. Die maakt zich nu flinke zorgen om mij en hoopt dat ik weer een beetje de oude Dees wordt. We praten en knuffelen heel veel, ik denk over dingen veel meer na. Samen redden wij het wel.
Wat je ook nog kan doen, is slapen met een doekje of een knuffeltje en deze mee geven aan je zoontje. Jou geur zal erin zitten, en meegaan met hem.
Dit is ook heel belangrijk. Goed dat jullie elkaar steunen waar dat nodig is. Heel fijn om te hebben.
Dat is een mooie gedachte Darkangel maar die optie is niet meer mogelijk. Wij hebben afscheid genomen en daar kan en ga ik niet nog meer aan veranderen. Heel moeilijk maar die keus is gemaakt.
Dan bij die keuze blijven idd. En t je vooral niet moeilijker maken dan dat t al is. Pfff kan me zo moeilijk voorstellen, waar jullie nu als gezinnetje doorheen moeten zeg. Als ik over zoiets nadenk, dan voel ik verdriet in mijn lichaam, laat staan dat je t meemaakt, hoe intens dat wel niet moet zijn.......hele dikke knuffel meis...
Lieve DeesDees, Ik heb er geen woorden voor.... Tranen over m'n wangen... Ik wil je feliciteren met de geboorte van jullie zoontje en tevens condoleren met dit grote verlies. Wat moet dit n vreselijk verdriet zijn. En ook nog zo'n helse bevalling. Vreselijk. Ik wens jou en je man, samen met jullie andere 2 jongens heel veel sterkte en kracht om hiermee om te gaan de komende tijd. Heel veel sterkte. Ik denk veel aan jullie, en steek regelmatig n kaarsje voor jullie aan. Dikke knuffel!!
Mannen gaan er inderdaad vaak anders mee om. Wel heel fijn om te lezen dat jullie het samen verwerken, want het is enorm belangrijk dat jullie hier samen mee om leren gaan, met elkaar! Hoe verdrietig het ook is, je weet wel weer gelijk wat je aan je partner hebt!
Ach wat een naar verhaal, voor jou is het allemaal werkelijkheid. Behalve het verdriet ook nog het lichamelijke aspect, ik hoop dat het allemaal een plekje mag krijgen. En wat betreft je andere kinderen. Ik heb ervaren dat kinderen ook enorm flexibel zijn. Mijn oudste is 6 en was enorm verdrietig, maar ik merk dat het nu een paar weken later vooral mijn verdriet is en dat zij verdrietig is/was om míjn verdriet. Wij hebben onze meiden een knuffelbeer gegeven als troost. Ook als ze snachts verdrietig zijn, dat ze er mee mogen knuffelen. Verder denk ik dat het verdriet er gewoon mag zijn, daar komen ze wel weer overheen. Ik heb veel aan je gedacht de afgelopen dagen, en vind het heel knap dat je het al opgeschreven hebt...