Goed dat je gebeld hebt. En ook al is het niet jou kind. Ik zou als dat kindje binnen kwam wandelen misschien hem eens lekker bij me nemen wat te drinken aan bieden en wat rust. Zou idd dus het kind een beetje het gevoel geven dat hij welkom was en zo proberen iets te kunnen betekenen voor het kind voor dat er andere mensen om hem kunnen bekommeren. Jeugdzorg bijvoorbeeld. Dit zou ik dus gedaan hebben.
Ja, AMK bellen en melden. Dit kan niet, dat knulletje kan -als er nu ingegrepen wordt- zijn achterstand nog wat inhalen en nog een redelijke toekomst hebben. Hoe langer je daarmee wacht, hoe groter de kans dat hij straks de rest van z'n leven in een instelling slijt
Er zijn helaas ook kinderen die wel in acuut gevaar verkeren en daar willen ze de mankracht die beschikbaar is buiten kantooruren, ten allen tijde voor vrijhouden. Keesje raakt beschadigd in zijn leefsituatie, maar of er nu op een avond op pas de volgende dag actie wordt ondernomen: dat zal voor Keesje weinig uitmaken.
Ik snap je twijfel om te bellen wel, je weet natuurlijk niet helemaal wat er thuis gebeurt. Maar goed dat je gebeld hebt. Wat ik niet snap is dat JZ bekend is met dit gezin en daar verder geen begeleiding in geboden heeft. Een situatie waarin zowel vader, moeder als kind een verstandelijke beperking hebben vraagt toch om structurele begeleiding? Dat is voor de ontwikkeling van het kind en het welzijn van de ouders toch het beste. Door enkel in te grijpen op het moment dat het niet goed gaat, ontneem je het gezin de kans de situatie (met hulp) te verbeteren en komt het er mss op neer dat Keesje niet thuis kan blijven wonen waar dat mits goede begeleiding misschien wel had gekund. Hopelijk worden er geen overhaaste beslissingen gemaakt maar kan er gekeken worden naar het potentieel van Miep, Wim en Keesje. Indien ze niet willen of niet in staat zijn om de hulp aan te nemen, hoop ik dat er gekeken wordt naar het belang van Keesje en hij niet in een chaotische situatie belandt maar een stabiele opvoeding mag genieten in een warme en veilige omgeving. Voor elk kind van groot belang, maar voor een kind als Keesje misschien nog wel meer. Ook mijn complimenten trouwens voor de zorgzame en genuanceerde toon in het verhaal!
Ik zou me ook niet al te zeker voelen om dat te doen als de ouders wat onberekenbaar zijn, hoewel ik de neiging wel zou hebben. De andere vraag is of het kindje dat zelf zou willen
Of hij het wil? Dat merk je snel genoeg Die ouders tja, persoonlijk maak ik me daar niet zo druk over.
Waar maar je kunt altijd een poging wagen om je huis niet te laten afbreken en ondertussen een kind een warm gevoel geven.
Wie zegt dat TS dat niet gedaan heeft? Ze weet tenslotte dat ook dat ie alle kasten open trekt inmiddels Maar je kunt een middagje warmte niet zien als compensatie voor opvoeding uiteindelijk. Het is niet genoeg als ze ouders zegmaar daar ondertussen zelf niks mee kunnen zegmaar. Afgezien van dat ik denk dat het wel echt een verschil maakt voor het ventje kun je hem onmogelijk elke middag bij je thuis hebben zitten lijkt me.
Pff wat een gedoe. Aan drie verschillende mensen het hele verhaal moeten vertellen. Ik werd telkens weer doorverbonden. Maar goed, er is dus melding gedaan en er wordt later vandaag nog contact met me opgenomen.
Rationeel gezien weet ik dat het goed is dat ik gebeld heb. Aan de andere kant voelt het alsof ik erg bemoeizuchtig bezig ben. Ik baal er van dat ik te mieterig ben geweest om gewoon met die ouders te gaan praten. Ik hoop dat het bellen iig niet voor niks was.
Het scheelt je waarschijnlijk een flinke burenruzie. Als ze al zo respectloos tegen elkaar reageren dan kan je het ook op die manier naar jou verwachten als je bemoeid met hun zaken. Helemaal betreft de opvoeding. Dat is vaak een gevoelig punt. Helemaal als jz al meekijkt. Heb je anoniem gebeld?