Oke ik ga proberen het kort te houden Vanaf maart ben ik weer begonnen met werken. Na 1,5 jaar (vrijwillig) thuis te hebben gezeten. Ik ben ZZPer en heb mijn oude klus weer op kunnen pakken voor 24 uur. Ik werk hiervan 2 dagen buitenshuis en 1 dag thuis. Mijn dochter gaat een halve dag naar de gastouder en 1,5 dag in de week naar oma. De overige uren werk ik als ze op bed ligt. Nu is het wel zo dat mijn opdracht 145 km enkele reis van mijn woonplaats af ligt. Geen probleem want het zijn maar 2 dagen. Toch wijst de praktijk inmiddels uit dat ik in die 2 dagen 30 uur weg ben voor mijn werk (maak veel overuren). Nu heb ik ontzettend veel geluk gehad want deze baan (opdracht) is me in m'n schoot geworpen. Ik was niet actief op zoek naar werk aangezien ik nog steeds erg genoot van het thuis zijn. Toch merk ik dat nu ik aan het werk ben deze combi beter bij me past. Niet alleen omdat ik m'n werk erg leuk vind. Maar ook omdat wij het heel fijn vinden om extra te kunnen besteden. Nu wil het feit dat ze mijn opdracht mogelijk willen gaan uitbreiden naar 32 uur. Wat ik de praktijk eigenlijk neerkomt op 40 uur. Tenzij ik het heel goed ga afschermen. Hiervan kan ik zeker de helft thuiswerken. Nu is mijn vraag hoe doen jullie moeders dit? Ik heb gezegd niet meer dan 3 dagen te willen werken. Maar dit soort opdrachten liggen op dit moment ook niet echt voor het oprapen. Zat zelf wel te denken om in ieder geval weer huishoudelijke hulp in te schakelen. Ik ben erg Pietje precies dus met de "Franse slag" wordt hem niet . Hoe zit het met jullie schuldgevoel naar de kinderen toe. Kunnen jullie de kinderen de aandacht bieden die ze verdienen? Zit echt een beetje met mezelf in de knoop. Want in de eerste plaats ben ik moeder en wil ik absoluut niet dat mijn dochter hieronder gaat lijden! Dus help! Wie heeft tips trucs en vooral advies?
Ik werk 32 uur per week. Ons weekschema ziet er als volgt uit; Maandag - papadag (of als papa op maandag werken is dan past mijn moeder op) Dinsdag - KDV Woensdag - KDV Donderdag - KDV Vrijdag - Ik ben vrij Zaterdag en zondag ben ik altijd thuis (en soms mijn man) Ik voel me niet schuldig. Meisje is vaker thuis dan op het KDV. Wij wilden ook niet dat ze meer dan 3 dagen ergens anders dan thuis is. En ik zie het kinderdagverblijf ook niet als 'slecht'.
Dat is een mooi schema! Alleen het rotte hier is dat mij man absoluut niet minder dan 5 dagen kan werken
Ja zelf vind ik het ook een mooi schema. Maar is er geen familielid die een dagje op kan passen? (mss tegen betaling ofzo?) Ik vind dat toch weer anders dan het KDV? nb; Ik bedoelde natuurlijk 'ze' ipv zei. (voordat ik alle taalfreaks over mij heen krijg! ) Wij wilden ook niet dat zei meer dan 3 dagen ergens anders dan thuis is.
Ik werk nu 32 uur en mijn man 40 uur. Na mijn verlof blijft dit hetzelfde en komen de twee oma's ieder twee dagen oppassen. Ik was liever zelf thuis gebleven maar dat is helaas financieel niet haalbaar.
Ik werk 32 uur, en ben op vrijdag vrij. Manlief werkt 36 uur (4 keer 9), maar dat komt meestal neer op 40. Omdat hij leiding geeft aan een in ploegendienst werkend team, werkt hij vooral onregelmatig. Hij heeft geen vaste vrije dag. De dagen dat we samen werken, gaat N naar opa en oma of komen zij bij ons. Lukt het echt niet op bepaalde dagen, ruil ik mijn vrije dag voor een andere dag in de week. Gelukkig kan dit. Dochterlief is meestal 3 dagen bij opa en oma, in het najaar gaat ze 2 ochtenden in de week naar de peuterspeelzaal. Zij lijdt hier absoluut niet onder, heeft het hartstikke leuk met opa en oma. Vanwege de onregelmatigheid van manlief is een kdv onhandig, vandaar dat we deze oplossing hebben gevonden. Ik ben niet tegen een kdv, denk dat kindjes het daar goed hebben. Alleen in onze situatie is het minder handig. je zou ook oma en kdv kunnen combineren? Na deze zw schap wil ik graag elders werken, dan zou ik het wel fijn vinden om bijvoorbeeld 24 of 28 uur te gaan werken.
Ik werk ook 32 uur. Ons schema ziet er zo uit: Maandag: gastouder Dinsdag: papadag (heeft en winkel en is op dinsdag dicht) Woensdag: naar een vriendin Donderdag: ochtend gastouder, middag opa&oma Vrijdag: ben ik vrij en pas ik ook op de dochter van mijn vriendin (waar mees op woensdag heen gaat) Zaterdag: ben ik thuis, man moet werken (winkel 5 dagen open) Zondag: zijn we samen thuis. Ik voel me absoluut niet schuldig. Mees is in goeie handen en heeft het overal naar zijn zin. Als hij thuis is geniet ik alleen maar meer van hem Tuurlijk, het is wennen en zeker in het begin best moeilijk, maar ik ben blij dat ik gewoon 32 uur kan blijven werken, heerlijk
Hier was het altijd: maandag ik thuis, di-wo-do KDV en vrijdag mijn vriend thuis. Ik werk 32 uur, mijn vriend 40 (verdeeld over 4x9 en een paar uur thuis in avond of weekend). Dat beviel ons prima, de balans lag voor de kinderen thuis. Meer dan 3 dagen opvang wil ik niet (wilde ook eigenlijk maar 24 uur werken, maar toen ik - in beginnende crisis en met zwangere buik van de tweede!- werd aangenomen in mijn huidige baan was de voorwaarde 32 uur. Ben toen dus 32 uur gaan werken en heb daar eigenlijk geen spijt van). Nu de oudste straks naar school moet en we ons helemaal scheel betalen aan de kinderopvang, hebben we het anders geregeld: oudste gaat 5 dagen naar school en de jongste 2 gaan 4 ochtenden naar KDV. Op woensdag komen mijn schoonouders een hele dag oppassen. Vriend en ik gaan allebei 3 hele en 2 halve dagen werken. Degene die de halve dag werkt gaat vroeg beginnen, de ander brengt de kinderen weg. 's Middags omgekeerd (volg je het nog? We hadden er zelf een excel-schema voor nodig ). De kinderen zijn dus iedere middag gewoon thuis, kunnen thuis hun middagslaapje doen etc. en we kunnen de oudste zelf naar school brengen en ophalen. Ik vind het voor die kleintjes als zo'n overgang om naar school te gaan, om daar dan ook nog BSO bij te doen lijkt me zo heftig. Zoals we het nu hebben geregeld vind ik het goed te doen. Op deze manier voel ik me niet schuldig naar de kinderen en -ook niet onbelangrijk- ook niet naar mijn werkgever. Nu hebben mijn vriend en ik allebei het voordeel dat we een flexibele werkgever hebben en dat we behoorlijk vrij mogen omgaan met onze tijd. Vriend blijft een aantal uur thuis werken om aan zijn uren te komen. Edit: Oh ja, je vroeg om advies Ik weet niet of je gemakkelijk meer opvang kunt regelen? Als dat zo is zou ik het denk ik gewoon proberen. Je geeft zelf aan dat je het eigenlijk heel leuk vind om te werken en dat het prettig is om financieel wat meer ruimte te hebben. Dat is ook belangrijk hoor! Ik had in het begin ook moeite met de gedachte 32 uur te gaan werken, maar in de praktijk ben ik er eigenlijk alleen maar blij mee. Ik heb het dan ook erg naar mijn zin op mijn werk, krijg er energie van. Mijn kinderen doen het goed op het KDV, vinden het daar ook leuk. Want het is wel een voorwaarde -voor mij dan- dat de kinderen goed in hun vel zitten. En we hebben sinds kort een poetsmevrouw, wat een zaligheid is dat! Daarvoor liep ik voor mijn gevoel soms wel wat achter de feiten aan, nu kan ik het weer bijhouden in huis en ook nog af en toe met de kinderen spelen
tja ik kan half ja zeggen ik werk ook als zzper en heb soms veel werk en soms minder. Mijn man werkt in ploegendienst dus een schema kan ik je helaas niet presenteren. De oudste gaat naar school, de jongste niet! Oma zorg voor hem als ik moet werken. Na de groote vakantie komt héél snel de tijd dat ze beide elke dag gaan
Hier manlief officieel 40 uur en ik 32 uur per week. Maar ik heb wel 3 uur reistijd per dag. (140 km met ov) Ik ben op vrijdag vrij. Maar.... vanaf de geboorte heeft man een papadag. Dinsdag. Duurt nog tot augustes 2014. Ik heb nu (betaald) ouderschapsverlof en ben op maandag vrij (t/m februari 2014) . Op het ogenblik gaat ze nog maar 2 dagen naar de gastouder. Vanaf oktober gaat ze op woensdag naar een vriendin. (en haar kindje komt op vrijdag naar mij) Wij hebben dus flexibele opvang bij de gastouder. Ondanks dat we per uur wat meer betalen zijn we over het algemeen aan het eind van de maand minder geld kwijt. Misschien dat een gastouder voor jullie ook een optie is? Mogelijk een gastouder aan huis? Maar ja, ik voel me regelmatig schuldig. Maar dat komt o.a. ook omdat ik vooral aanwezigheidsplicht heb op mijn werk. Inhoudelijk stelt mijn werk niet veel meer voor. Dus regelmatig frustratie omdat ik eigenlijk niks te doen heb behalve aanwezig zijn en daarvoor mijn dochter naar de gastouder moet brengen. (die het daar trouwens wel fantastisch vind)
Ik werk 36 uur in 4 dagen en mijn man tussen de 38 en de 42 uur in 5 dagen, maar hij werkt in de horeca. Ons schema gaat er vooralsnog zo uit zien; Maandag: kdv Dinsdag: mijn moeder (halve dag man begint laat en ik ga op tijd weg mits mogelijk) Woensdag: man en ik samen thuis Donderdag: mijn moeder Vrijdag: mijn man thuis Weekend: ik thuis Eerst werkte mijn man 4 dagen maar hij heeft een nieuwe functie waarbij hij echt 5 dagen nodig is en ik kan ook met mijn functie niet zomaar minder gaan werken, het enige zou zijn dat ik ipv 36 straks 32 uur ga werken maar dat zijn niet minder dagen. Het valt toch meestal wel op te lossen, succes ermee!
Mijn man werkt 40 uur en ik 32 uur, waarvan 1 dag thuis. Onze zoon gaat naar allebei de oma's 1 dag, 1 dag naar de opvang en als ik thuis werk ook naar de opvang maar dan ongeveer een halve dag. Ik vind het pittig, maar haalbaar. Na werktijd tot zijn bedtijd en het hele weekend zijn we er voor onze zoon. Het huishouden doe ik eigenlijk altijd als hij slaapt. En als je dat dagelijks doet, kost het je niet al teveel tijd ineens vind ik. Sociaal leven staat overigens wel op een laag pitje. Want ook dat passen we aan zoon zijn (slaap)schema aan. Ach ja, ik vind het prima zo.
Hier nu nog 24 uur, vanaf juli 32 uur.. Momenteel zorgt mijn man ervoor dat op de 3 dagen dat ik werk de kinderen op school en crèche komen. Ik begin al om 07.00u met werken zodat ik voor 17.30u de kinderen weer van naschoolse opvang en crèche kan ophalen (woon op 45 min rijden van m'n werk). Vanaf de zomer ga ik een ruime halve dag extra werken. Op die dag breng ik de kinderen weg en zal mijn man ze 's avonds bij de naschoolse opvang en crèche ophalen. Ik weet wel dat zonder de inzet van mijn man voor mij werken er gewoonweg niet had ingezeten. Wij zitten hier compleet verstoken van familie e.d. om het e.e.a. te organiseren dus we moeten allebei ons inzetten voor de logistiek omtrent de kinderen. Het loopt op rolletjes op deze manier, vandaar dat ik nu ook besloten heb die 8 uur erbij te gaan werken. Voor mij is het feitelijk maar 5 uur per week extra. Werk nu al 9 uur per dag en straks krijg ik dat extra uur per dag uitbetaald ipv dat het bij mn overuren optelt (die ik toch niet opmaak...) Wij hebben trouwens een huishoudelijke hulp, die elke week zon 4 uur lang in het huis aan het werk is. Ze doet dus eigenlijk alles. De rest van de week houden we het opruimen, stofzuigen en het doekje over aanrecht en toilet bij...
Onze meiden gaan 4 dagen per werk naar de opvang en ze vinden het alleen maar leuk! Vanaf september neem ik 1 dag ouderschapsverlof op, dan gaan we naar 3 opvangdagen. Voel me alleen schuldig als ik ze 's ochtends of 's avonds niet kan zien of heel kort, maar zelfs met bijna 2 uur reistijd per dag zie ik ze 's ochtends en 's avonds een uur.
Ik ga vanaf 1-9 ook 32 uur werken en dan ziet het er voor de jongste (oudste zit op school)zo uit: Maandag: Opa & Oma (schoonouders) Dinsdag: psz & opa en oma (schoonouders) Woensdag: opa & oma (ouders) Donderdag: psz & thuis Vrijdag: thuis Zaterdag & zondag: thuis
Ik werk 24 uur en ga 1 dag naar school. Komt op het zelfde neer. Maandag gaat m'n dochter naar mijn tante Dinsdag ben ik vrij Woensdag komt mijn schoonmoeder bij ons thuis Donderdag Kdv Vrijdag Kdv Dit gaat heel goed!
Mijn man en ik werken allebei 4 dagen (4 keer 9 in de praktijk). Ik vind het best te doen, maar dat komt vooral omdat mijn man erg veel in het huishouden doet en we samen tot een soort verdeling van taken zijn gekomen. Onze week ziet er zo uit: Maandag - kdv Dinsdag - papa thuis Woensdag - kdv Donderdag - ik thuis Vrijdag - kdv Zaterdag en Zondag - beide thuis Huishouden: Was: wij wassen beiden alle was op de thuisdagen weg, en ik vouw de boel in het weekend in 1 ruk weg (met geluk kom ik er tussendoor ook aan toe, ik HAAT slingerende was en zoektochten naar dat ene truitje, dus het moet wekelijks de kast in. Schoonmaken: mijn man is een schone schat en gelooft nogal in het regelmatig onderhoud idee. Dus dagelijks gaat er een stofzuiger door het huis, afwas wassen we meteen weg na het eten, etc. Een keer per twee weken doen we het een keer grondig, hij beneden ik boven, maar hij doet echt veel meer in het huis dan ik. Koken: in het weekend kook ik, op thuisdag ook, op werkdagen kookt mijn man. We koken vaak voor 2 dagen tegelijk, scheelt een berg tijd! Halen/brengen: dat doe ik, ik heb een bakfiets en we kletsen en zingen lekker op de fiets. Ik vind dat tochtje ook tijd samen. Ik vind niet dat ik weinig tijd met mijn kinderen heb, maar ik moet er wel voor waken dat ik mijn thuisdag echt 100% met de kinderen doorbreng. Ik check dan GEEN werkmail. Op het moment speelt er prive nogal veel in onze familie, en gaan daar dus wel telefoontjes over, dat vind ik al rot genoeg. Ik ben maar 32 van de 168 uur per week weg. Ja, daar zitten nachten bij natuurlijk Mijn jongste slaapt elke avond in mijn armen (ik geef bv en zij valt aan de borst in slaap). De oudste kruipt 's nachts regelmatig naast me in bed, dus 't is niet dat ik dan niet bij ze ben Wij hebben ons leven naast werk en kinderen gewoon erg versoberd. De tijd die we niet werken zijn we samen met zijn allen en doen we ook bijna alles samen. Ik loop 1 uur per week hard, that's it. Voor ons werkt dit prima, al is het wel vermoeiend.
Ik werk 32 uur en mijn man ook, zoon gaat drie dagen naar de creche. We wonen allebei redelijk dicht bij het werk, vooral mijn man, die is er met 10 min. fietsen. Daardoor is het prima te doen (blijft genoeg tijd voor rustig ontbijt, koken en avondeten) en zoon vindt het geweldig op de creche. Als wij allebei 5 dagen zouden werken zou ik het wel zwaar vinden om het huishoudelijk werk en sociaal leven erbij te blijven doen Allebei een dag minder werken vind ik de eerlijkste en prettigste verdeling... Het lijkt scheef dat jij een leuke opdracht voor 32 uur moet laten schieten terwijl je man voltijds doorwerkt. Ligt dat aan het soort werk wat hij doet, of heeft hij geen zin minder te werken? Is een werkgever niet verplicht om part-time werk mogelijk te maken als het bedrijf dat ook maar enigszins toelaat?
Bedankt voor al jullie oplossingen. Ik voelde me erg schuldig dat ik straks van 14 uur weer naar 28 uur ga. Maar ik heb nu werk wat ik verschrikkelijk vind en dat maakt me geen leuke moeder, maar Ikmagalleseten straks een leuke baan doen. Zoonlief gaat op maandag naar de vso en overblijven en dan haal ik hem van school af. Op dinsdag ben ik vrij, dus haal en breng ik hem van school en hoeft hij niet over te blijven. De rest van de week is vso en bso. Maar de bso vindt ie geweldig, dus dat maakt mijn schuldgevoel minder. Manlief probeerd op vrijdag eenuurtje eerder te stoppen op z'n werk en dan zoonlief eerder van de bso op te halen.
Ik heb hier al eens een paar maand geleden geschreven hoe het bij ons zit. Zowel ik als mijn vriend werken 36 uur. Onze dochter zit 5 dagen bij een gastouder van 8 tot 17 uur (behalve vrijdag tot 16 uur). Hier bewust niet gekozen voor een dag grootouders. Mijn ouders zijn reizend en schoonouders kunnen wegens de gezondheid niet. Schuldgevoel heb ik niet. Natuurlijk zou ik liever meer met mijn dochter bezig zijn, maar het is niet anders. En ik zie dat ze het heel fijn heeft bij de dagouder en er graag heen gaat (en ook graag terug naar huis natuurlijk). Doordat ze 5 dagen naar de gastouder gaat, is het ook een regelmaat die ze heeft. Thuis hebben we poetshulp en in de week moet ik ´s avonds niet koken. Ik en vriend kunnen ´s middag in een kantine eten en dochter krijgt warm eten bij de dagouder. De was en de strijk gebeuren als dochter in bed ligt. Weekends zijn we altijd vrij en wordt er geen huishoudelijk werk gedaan. Zolang je de tijd die je thuis bent, echt met kind kan bezig zijn, vind ik het niet zo een probleem.