hallo allemaal... hoe zal ik beginnen. Mijn partner en ik zijn totaal anders opgevoed. Ik ben meer op het zelfstandige gericht en hij juist niet. Voor elk wisjewasje belt hij zn moeder. daar heb ik me in het begin enorm aan geirriteerd en heb dat toen ook gezegd. nou een stuk minder geworden maar lang nog niet zoals het zou moeten zijn. sinds de geboorte van onze zoon staat mijn schoonmoeder altijd voor ons klaar (ook voor de geboorte) ze is eingelijk echt een schat van een vrouw maaaaar in mijn ogen bemoeit ze zich teveel met onzze thuissituatie. nou ja bemoeien is dan mischien niet het juiste woord maar alles dat zij adviseert en uiteindelijk toch niet zo gedaan word is niet goed. snappen jullie het nog? omdat zij dus af en toe dat is mischien 1 keer p/maand op de kleine past, krijg ik het idee dat wij haar het gevoel geven dat ze nu ook metteen recht heeft om dingen voor ons te beslissen. mijn vriend is dan ook echt zo een mamaskindje. bijv. maddox was een tijdje geleden erg verkouden. ik zei toen dat het hielp om een half ui onder zn bedje te zetten. nou hij had daar nooit van gehoord en vond mijn idee te stom voor woorden. nu is maddox weer verkouden (rs virus) en kwam hij gisteren naar me toe o ja mn moeder zei ook dat het goed is om een ui onder zn bedje te leggen:x:x:x was echt best kwaad toen. want toen ik het zeiw as het te stom voor woorden en nu dat je ma het zegt is het prima. ik snap dat je kind altijd je kind blijft maar als moeder moet je toch ook snappen dat je kind volwassen is? en dat hij zelf beslissingen kan maken en zelf kan nadenken en zelf dingen moet uitvinden? nee zij kauwt hem alles voor of doet het voor hem. kan daar zooo ontzettend slecht tegen. zelfs toen we samenwoonden gaf hij stiekem een tas vuile was mee aan zn ma om te wassen. WE HEBBEN EEN WASMACHINE HIER STAAN!!!!!!! en ik wilde zn kleren niet wassen omdat hij bizar weinig in het huishouden deed. sorry voor het lange en rommelige verhaal hoor. hoop dat jullie het een beetje kunnen volgen. in hoeverre laten jullie je beinvloeden door jullie schoonouders en of ouders?
Het voorbeeld met de ui onder het bed kan ik me van je man nog voorstellen. Als mijn man met iets komt en ik geloof het niet, of denk dat het niet werkt, dan wil ik het ook wel eens aan mijn moeder of stiefmoeder vragen. Als zij dan ook aangeven dat het echt zo is, dan geef ik mijn ongelijk toe. Dat is niet eens omdat mijn moeder het zegt, maar omdat ik ervan uitga dat als 2 mensen zeggen dat het zo is het dan wel zo zal zijn en dat ik dat dus gewoon niet wist. Verder als ik iets niet weet...ja...dan bel ik ook mijn moeder of stiefmoeder. Dat van die was daar kan ik me van voorstellen dat je dat irritant vind, zou ik ook vinden.
je mannetje moet volwassen worden. en als hij steeds als een kleine jongen naar mama toe loopt. en tuurlijk zijn moeder stuurd hem niet weg. die vind t natuurlijk allang best. hoe oud is je man/vriend als ik mag vragen?
Mijn man liet in het begin zijn moeder erg overheersen.. Tot ik het echt zat was... Bijv. Ik wilde niet dat mijn kind een speen in kreeg overdag.. ( hij was 1 jaar ) Maar oma deed dan stiekem een speen in zijn mond als ik weg was. En als ik dan wat vroeger thuis kwam zat die verdomde speen in zijn mond.. Ik zei niks maar keek met een vernietigende blik haar aan. Begon dan te stamelen euuh eeuhh. Nu had ze laatst op het nieuws gezien dat ik toch gelijk had en dat het niet goed voor het gebitje was.. Ik laat het advies van schoonmoeders dan ook ene oor in en andere oor uit.. Het is ons kindje en zij heeft niks te moeien met hem.. PUNT!!! En je vriend zou zich eens wat dat betreft een ruggegraat gaan aanmaken.. mijn man was ook zo hoor.. Begrijp me niet verkeerd..Gelukkig is dat wel aan het veranderen
mischien ben ik wel een zeur en zie ik de dingen heel anders dan ze zijn hoor.(kan het me bijna niet voorstellen ) ik heb straks ook helemaal geen recht op vakantie meer. sterker nog ik sta in de min met mn uren. hij moet stage lopen en we hebben geen oppas meer dus eingelijk zou ik ontslag moeten nemen maar m n baas wilde dat niet en zei toen luister kun je 2 dagen p/week werken? nou dat kon dan. oke mooi zei hij als je dat kan dan pas ik het rooster aan alleen raak je dan wel al je vakantieuren kwijt. (werk normaal 32 uur) maar je hebt nog wel je baan. nou vind ik oke. zie er wel tegen op dat ik niet eens 1 dagje vrij kan nemen als ik weer 32 uur aan het werk moet. maar alles komt zo een beetje op mij neer. want behalve zn stage heeft hij ook nog honkbal nou dan moet deze maand een week weg en in juni ook. snap wel dat zn stage belangrijk is voor het afstuderen maar ik tel toch ook nog mee. in min ogen hebben geen van beiden (want zn moeder heeft er ook een handje in om makkelijk te zeggen ja maar ze kan toch wel even vrij nemen of ruilen of weet ik veel) ze beseffen niet dat het voor mij ook zwaar en vooral vervelend is om elke keer naar mn baas te gaan van hey zo zit het en kan ik vrij krijgen of is dit mogelijk. want straks werk ik dan wel maar 2 dagen en 1 dag thuis maar daarnaast heb ik ook nog mn kindje en een huishouden. en als hij klaar is met stage lopen kan ik overuren gaan draaien tot ik scheel zie om het tekort aan uren een beetje te beperken. ik vind het maar een beetje egoistisch allemaal. ja zegt zn moeder ze moet maar niet stoppen met werken ik wil liever dat ze werkt!! WAAR HAAL JE HET LEF VANDAAN!!!!!!!!! jouw zoon kan wel lekker verder gaan met zn hobby ik kan helemaal niks. als hij thuis is moet ik werken als hij weg is heb ik mn kindje en ook nog thuis werken. zit me nu alleen maar kwaad te maken als ik eraan denk
ja zeg tuurlijk oud genoeg om dingen alleen te kunnen. ik was 17 bijna 18 dat ik op mezelf ging. heb nooooit een was bij mijn moeder gebracht. advies vragen aan je ouders tjaaaaaaaaaaaaaaa daar ben je soms nooit te oud voor! vraag ook wel eens iets aan mijn vader en ik ben al 35 maaaaar niet iets niet willen aannemen van je partner en dan je mammie om advies vragen. wou dat ik het nog kon hoor! helaas dat ik 24 was is zei overleden maar mijn moeder was blij dat wij(broer en ik)op eigen benen stonden. dat gaf haar wel rust in haar ziekzijn. dus je mannetje ff flink vertellen dat hij volwassen mag worden.
nou sorry maar je vriend/man zou ik een maandje aan zijn mama terug geven. ze heeft hem wel voeding gegeven maar ze is de op er vergeten voor te doen.
hoe krijg ik dat kind nou volwassen. in sommige dingen is hij erg serieus en denkt hij er goed overna. maar 9 van de 10 keer grijpt hij naar zn tel. om zn moeder te bellen. mischien is dit wat voorbarig maar als maddox 24 is en hij belt om elk gek ding zeg ik toch echt schat je bent oud genoeg ga het maar zelf uitvogelen.
Schoonouders praat me er niet van. Ze weten alles beter en bemoeien zich overal mee en willen alles weten. Schoonmoeders belt elke dag niet omdast ze wat te vertellen heeft, maar precies wil weten of er nog iets is gebeurd en heeft zelf nooit niks te melden. Dus tegenwoordig neem ik gewoon de telefoon niet meer op....