Ik zit een beetje in een dipje. Heb nog niet echt vol kunnen genieten van mijn zwangerschap. Vorig jaar ben ik erg ziek geweest, en heb ik de diagnose crohn gekregen. Ik was er net weer een beetje boven op geklommen, en voelde me weer wat beter. Al een paar weken veel gedoe met mijn moeder die geestelijk niet helemaal meer goed is. Wat veel energie van mij vreet. Dan heb ik de keurig gehad van het UWV en ik ben weer beter verklaard. Dus ww. aanvragen enz. Nu heb ik vorige week te horen gekregen dat de moeder vlek die ik op mijn rug had een melanoom was. Dus moet ik morgen na het ziekenhuis om een paar centimeter erom heen ook weg te laten halen. Dat gaan ze verder onderzoeken, op uitzaaien. De arts zei wel dat de kans klein was dat er uitzaaiing was omdat ik er vroeg bij was. Maar toch zit het me niet lekker. Het liefst sluit ik mezelf op en wil ik dat iedereen me met rust laat. Ik kan ook niks hebben. Ben nu 19 weken zwanger en heb nog haast geen buik, elke keer als ik zeg dat ik zwanger ben moet ik horen dat je nog niks ziet. Waar is je buik dan ? Hormonen denk ik ! Maar word er echt verdrietig van. Iemand tips ideetjes hoe ik deze situatie een beetje positief kan aanpakken.
Jeetje meid, je gaat door een moeilijke tijd. Heel veel stress, terwijl je gewoon zou moeten kunnen genieten. Ik ben bang dat als ik je tips/ideetjes ga geven dat het niet veel betekent voor je... als je zelf niet zoiets meemaakt is het allemaal zo makkelijk praten... Het enige wat ik je zou willen adviseren is om juist andere mensen op te zoeken. Je vriend/man, vriendinnen die echt dichtbij je staan, je naaste familie... Praat over wat je meemaakt en hoe je ermee omgaat. En vergeet niet om bij ze aan te geven dat het je dwarszit dat mensen steeds vragen naar je buik, dan kunnen ze daar rekening mee houden. Of misschien kun je samen kijken naar het buikje dat er wél al is, dat geeft misschien even een boost. Heel veel sterkte en ik hoop dat het bij die moedervlek is gebleven en niet is uitgezaaid...
Mijn moeder heeft ook een melanoom gehad, en die had dat ding al minimaal een half jaar gezien zonder actie te ondernemen. Hij is toen per direct verwijderd toen de huisarts hem zag. Ze hebben toen onderzoek gedaan en daaruit bleek dat bij het verwijderen van de melanoom het probleem ook meteen opgelost was. Probeer dus niet meteen te doemdenken, zeker niet als de arts zich ook geen zorgen maakt. Sterkte! Enne, dat buikje komt vanzelf wel
Ja om die melanoom maak ik me ook niet hele grote zorgen. Maar het is een opeen stapeling van dingen. 3 jaar terug ook al een verkeerd uitstrijkje gehad pap 3b cin3 lisexie gehad. Het is ook meer het gevoel van dat die verkeerde celletjes in mijn lichaam zitten. Vorig jaar zo vaak ziekenhuis in ziekenhuis uit. Al van mijn 24 tot nu. Kan geen ziekenhuis meer zien. Ik ben gelukkig altijd heel positief, en laat mijn hoofd ook niet zo gauw hangen hoor, maar soms weet ik echt even niet meer wat ik der mee moet. Ja die buik komt vast wel daar ben ik ook niet bang voor. Thx