Gisteravond lag ik lekker op de bank met mijn vriendje. En we hadden het over hoe we het zouden vertellen aan zijn ouders, en hoe we mijn moeder toch konden verassen omdat ze per ongeluk in mijn tas die testen had zien liggen toen ze op bezoek was. Dus ja die kon verwachten dat we met dit nieuws komen. En eenmaal uitgepraat kreeg ik zulke steken in mijn buik. Ik dacht dat het normaal was. En we gingen lekker naar bed. Maar ik kon niet slapen, was erg onrustig. En bleef maar draaien door de pijn in mijn buik. En het voelde alsof er een kurk van een champagnefles schoot. Liep naar de wc, en verloor gewoon rood, helder bloed. Ben vanmorgen naar mijn afspraak gegaan naar de ha. Hij feliciteerde me, maar ik zoals ik voelde dat het raak was dat ik zwanger was, zo voelde ik me dat het ook mis was. En vertelde mijn verhaal, hij was al bezig met een verwijsbriefje voor de vk. Hij stopte met schrijven en vreest ook dat het niet goed zit. Nu moet ik zo ie zo al vanmiddag naar het ziekenhuis voor mijn hechtingen eruit te laten halen, dus hij heeft de gynecoloog gebeld waar ik heen wilde. Ik mag even tussendoor komen van ze. Weet niet wat ze gaan doen, of hoe. Maar ik voel het gewoon. Heb net maar een peuk opgestoken, omdat ik gestopt was. En ook omdat ik eerder een mk heb gehad, toen ik 18 was. Was onverachts zwanger, en wilde het toch houden. Maar na bijna 3 weken kreeg ik ook een mk en dit is precies hetzelfde. thanks voor het lezen, en wens iedereen die in hetzelfde schuitje zit of hetzelfde heeft meegemaakt heel veel sterkte.
dank jullie wel, en ja ik zal het laten weten karin. Ga zo de deur uit, en heb echt nog nooit zoveel bloed verloren, zelfs niet met een ongi.
Heel veel sterkte. wel fijn dat je meteen mag komen.....Laat je weten hoe het is gegaan. Las van de week nog je topic voor een vriendin van je en je schreef dat je hondsberoerd was....vind het dan zo naar dat ik je een aantal dagen daarna bij dit topic moet tegenkomen.... Toen ik mijn mk kreeg heb ik ook meteen savonds een peuk opgestoken, dom dom dom, terwijl ik was gestopt. Ik rook dus nu weer, dom, dom dom....
Ja, en het ergste is dat ik nu nog beroerd ben, en misselijk. Ik ben gister dus in z'huis geweest. Mijn hechtingen werder eruit gehaald, en de dokter die dat deed heeft mij naar die afdeling gebracht. Want was een beetje van het padje af. Had toch mijn vriend moeten meenemen. De gynecoloog was met spoed naar een operatie ofzo, dus kreeg haar co-assistente, lief mens. Ik heb inderdaad een mk gekregen, en het was al weg om het zo maar even te zeggen. Mijn vriend en ik hebben zoiets van: we gaan er gewoon voor. We wachten even een maandje en dan gaan er weer met goede moed tegenaan. Want we waren niet echt bezig om zwanger te worden, vanaf nu dus wel. Bedankt voor jullie lieve berichtjes.