Op donderdag 19.11 ben ik bevallen van de mooiste knul ter wereld onze Quinten. De dinsdagavond ervoor ga ik vroeg naar bed omdat ik flink harde buiken heb en me grieperig voel. 's nachts word ik om de zoveel tijd wakker van fikse steken in mn buik, zijn dit dan weeen denk ik? Ik denk meteen van wel, het komt als een soort golf en ebt langzaam weer weg een gevoel wat ik nooit heb gehad, dit blijft zo de hele nacht doorgaan zo ongeveer om het half uur. Uitgeput sta ik de volgende dag woensdag op en voel me echt beroerd en de pijn wordt steeds heviger. Vanaf 's morgens tot een uur of 4 's middags komen ze rond het kwartier. Het doet wel pijn maar is nog weg te puffen, daarna worden ze steeds heviger en komen zo tussen de 7-8 minuten en ik krijg ze bijna niet meer weggepuft dit gaat zo de hele avond door en mij was gezegd dat ik het ziekenhuis pas mocht bellen als het om de 5 minuten komt. Zo rond 00.00 's nachts smeek ik mijn man het ziekenhuis te bellen of ik toch mag komen ondanks dat ze nog niet rond de 5 minuten zijn, maar omdat ik het niet meer trek mag ik komen en dan zouden ze wel zien. Eenmaal aangekomen bleek dat ik 4 cm ontsluiting heb, gelukkig ik mag blijven. Ze hebben omstreeks 01.00 mijn vliezen gebroken en wee opwekkers gegeven, damn wat deed dat zeer, nu komen ze echt achter mekaar, ik trek het niet meer. Ik krijg een spuitje om rustiger te worden maar die helpt niet, daarna krijg ik een ruggeprik waarna ik even in slaap viel heerlijk dacht ik geen pijn meer.....tot ik wakker schrik en jank als een klein kind want ik voelde alles weer, wat een heftige pijn en ik kon niks meer. De ruggeprik heeft maar ongeveer een uur gewerkt en zo lag ik nog ongeveer 7 uur te puffen en pijn te lijden want ze mochten niks bijspuiten. Toen ze rond 09.00 's ochtends pas weer kwamen kijken of er meer ontsluiting was, was er dus niks bijgekomen! Inmiddels lag ik al 35 uur met weeen. Toen ging het heel snel, ze zeiden dat het zo niet opschoot, waarschijnlijk waren ook nog eens mn bekken te smal voor een normale bevalling en het ging een keizersnee worden. Daar was ik totaal niet op voorbereid, maar ik was al zo ver heen dat het me niet meer uitmaakte als de baby maar werd geboren. Ik werd naar de OK gebracht en de ruggeprik werd gezet ze hebben een keer of 12 moeten prikken en ik zei ik voel alles nog. Ze geloofden me niet en vroegen mn tenen en benen te bewegen, nou dat ging nog met gemak! Ik raakte helemaal in paniek ik dacht ze gaan in me snijden en ik maak alles bewust mee. Rustig mevrouw dat kan helemaal niet hoorde ik ze zeggen. En ondertussen voelde ik mn benen en voeten nog op en neer gaan. Toen prikte de doker in mn buik en zei dit mag je niet voelen, nou wel dus! Ik gilde het uit van paniek, toen ging het heel snel hup kapje op mn mond en onder narcose. Een uurtje later was Quinten geboren na een bevalling van in totaal 36 uur.....maar het is echt zo als ik naar dat mannetje kijk zou ik het zo weer doen, want ik ben helemaal verliefd op hem Iedereen die nog moet, ontzettend veel succes en op een of andere manier sla je jezelf er echt doorheen, je kunt het echt aan hoe dan ook!!
Jeetje meid, wat een verhaal! En hier ook weer het verhaal dat ze je wel erg lang hebben laten modderen.. En ook nog eens alles voelen voordat ze beginnen met je keizersnede! Respect!
gefeliciteerd met je zoon wat een dropie, jeetmina wat een verhaal. en ik moet nog bevallen in december. geniet van je kleine ventje.
Pfff. heftig! Dat van dat snijden herken ik wel, het deed bij mij alleen geen pijn. Maar ik voelde dus wel een mes in mijn buik. Heel erg gek, vooral toen ze ook nog hard begonnen te sjorren om het kind er uit te krijgen... Veel geluk en hopelijk knap je snel op!
heftig verhaal! respect!! maar je hebt er een prachtig ventje voor terug gekregen! van harte gefeliciteerd!!
gefeliciteerd!!! wat een pittige bevalling, heel veel sterkte met het herstel en heel veel liefde toegewenst met jullie mooie zoon! liefs,
gefeliciteerd met je zoontje wat een knap kereltje en wat een heftige bevaling maar gelukig is het voorbij voor je en kan je lekker genieten
Jouw verhaal lijkt veel op de mijne... alleen heb ik wel de helft van de KS gevoeld... Ik was (achteraf) ook moeilijk te verdoven met alleen een ruggeprik. Rust lekker uit en geniet van je ventje!
Van harte gefeliciteerd met je zoontje.. Geniet ervan, want zoals ze zeggen de tijd gaat veel te snel...
Gefeliciteerd! Wat een heftige en langdurige bevalling zeg!En dat ze je dan ook nog niet serieus nemen.. Gelukkig is hij er en kun je er lekker van gaan genieten. Toch wil ik je ook nog even sterkte wensen want,ik heb gehoord dat je behoorlijk veel last hebt van een keizersnede na die tijd. Ik hoop dat je snel weer op de been bent.
Klinkt als mijn verhaal, de eerste ruggeprik heeft 30 minuten gewerkt en hebben ze 8 keer geprikt.. en voor de ok ook zown 10 keer geprikt toen ie eindelijk goed zat!