Ik ben 8 weken geleden bevallen van een lief klein meisje. Bevalling was drama, maar de tijd erna nog erger. Mijn dochter werd eerste week in het ziekenhuis opgenomen vanwege gewichtsverlies. Daarna begonnen haar huilbuien, of eerlijk gezegd het krijsen. Ze krijste dag en nacht haar longen uit haar lijf. Ik weet niet hoevaak we naar de huisarts zijn geweest, die bleef maar zeggen dat ze onrustig is. In week 7 opgenomen in het ziekenhuis, bleek ze reflux te hebben. Ze krijgt nu medicijnen, maar dat heeft niets veranderd aan haar huilbuien. Ze huilt nog steeds uren, kan niet zelf in slaap vallen en moet constant in armen gewiegd worden. Ik voel me zo moe en futloos, heb het idee niet meer te leven. En maar niet te spreken over mijn partner. Die helemaal niks doet, niks aan de verzorging, niks aan het huishouden. Het enige wat hij doet is werken, thuis komen, controleren of het huis schoon genoeg is, eten en dan naar de slaapkamer om tv te kijken of spelletjes te spelen. Ik zit de hele dag en nacht met een huilende kind, in mijn armen te wiegen. En alsof dat niet genoeg is word ik uitgescholden voor vetzak, lui, lelijk en nog een heleboel andere dingen als ik een keer niet toekom aan het huishouden of het koken. Ik moest dit even delen.. Wellicht hebben jullie tips voor me.
Wow, is dit echt ben helemaal verbaast dat je partner zo tegen je kan doen! Hij moet zich zoooo hard schamen!! Krijgt je meisje borstvoeding of flesvoeding? Misschien heeft ze wel buikpijn, en kan je andere voeding proberen.. Ik weet het natuurlijk niet vanaf hier, maar heb ook pas een neefje gekregen die zo huilde. Nu heeft hij koemelkeiwit vrije voeding, wordt volledig vergoed en gaat het goed. Heel veel sterkte meis, snap dat je volledig op bent. Is er geen moeglijkheid om een moeder/schoonmoeder ofzus/schoonzus te vragen wat uurtjes op je meisje te passen zodat jij aan je eigen rust kan komen. Je meisje heeft er niets aan als jij er straks aan onderdoor gaat. Heel veel sterkte! Dikke knuffel!
Als ik kon, ik zou je meisje een aantal uren bij mij nemen zodat jij bij kon slapen... Lijkt me zo lastig voor jou! Is er niemand in je buurt die je soms een paar uurtjes zou kunnen komen helpen met je dochter zodat jij wat bij kan slapen? Of iemand die wat je wat kan helpen bij koken of schoonmaken? Ik vind het ook heel triest om te lezen dat je man je niet helpt. En vreselijk vind ik het dat hij geen respect heeft voor jou en je uitscheldt. Pfff... Ik zou dat niet aankunnen hoor. Ik zou er heel hard over nadenken om bij hem weg te gaan . Is hij altijd al zo geweest? Of is dat nu pas na de geboorte? Veel sterkte!!
Ja het is echt waar van mijn partner, soms denk ik ook wat doe ik nog bij hem. Maar goed. Mijn kleintje krijgt de fles, we geven haar vanaf het begin al hypo allergene voeding, zou ze toch last hebben van een allergie? Wellicht inderdaad handig om dit met het CB te bespreken..
Lieve, lieve meid... wat vind ik dit erg voor je. Je bent net bevallen, je zou in de bloei van je kraamtijd moeten zitten en alles zou om jou en je dochtertje moeten draaien! Alsof een huilbaby al niet moeilijk genoeg is, heb je ook nog eens een lapzwans van een vriend die jou zo vernedert en kleineert... dit is echt geen gezonde situatie! Niet voor je dochtertje, maar ook niet voor jou. Het kan heel goed zijn dat je meisje die spanningen thuis en de afwezige vader gewoon oppikt, want baby's zijn heel gevoelig. Als ze in de eerste weken al geen goede start maken (wat zeker het geval is met reflux), kan dat nog maanden doorwerken. Daarom is mijn eerste advies/reactie: kun je bij iemand terecht? Je ouders, goede vrienden, familie, iemand? Is er een steun en toeverlaat die bereid is jou en je dochtertje een tijdje op te vangen? Zo ja, grijp dat aan en ga een tijdje ergens logeren. Zo dat alles een beetje in rustiger vaarwater komt en je tenminste niet geconfronteerd wordt met Mr. Egotripper die blijkbaar alleen maar wil eten van een gepoetste vloer. Hij is verdorie vader! Hoe was jullie band voor de bevalling eigenlijk? Het lijkt me dat jullie professionele hulp nodig hebben.
Ik geloofde je wel hoor, maar ben erg verbaast dat mensen zo kunnen doen! Goed dat je met andere voeding gestart bent. Het kan helaas wel een paar weken duren voor ze daar aan gewend is, dus ik hoop dat je het tot die tijd kan trekken!
wooow wat een man heb jij zeg!!! ongelovelijk wat erg! wat zul jij opgebrand zijn.... ik zou zeker een hartig woordje met hem spreken! laat hem zelf lekker het huishouden doen! dat hij je ook nog durft uit te schelden voor vetzak net na een zwangerschap en bevalling en een kindje die veel zorg nodig heeft vind ik echt niet normaal! ik zou hem een gigantische schop onder zn reet geven en hem goed duidelijk maken dat het ook zijn kindje is en ook HIJ eens een avond en nacht mag wiegen met zn kleintje zodat hij rustig word, en dan kan jij even bijslapen!
Ik vind dat je partner zich nogal dubieus opstelt naar jou toe. Je bent pas acht weken geleden bevallen... Alleen daarom zou je al een beetje ontzien mogen worden. En dan ook nog een lief grietje wat haar draai nog niet gevonden heeft... Hoe is hij naar de kleine toe? Ik neem aan dat ze niet te missen valt, zeker niet nu ze veel huilt.... Echt van de gekken dat hij zo reageert! Ik kan me goed voorstellen dat je er even doorheen zit... Kun je niet regelen dat iemand de zorg voor de kleine even een dag of wat overneemt? Dat jij weer even op kunt laden en tot jezelf kunt komen.... En wbt de kleine... Verzwaar/verdik je de voeding zodat het in de maag blijft en lastiger omhoog komt? Hoe sta je tegenover inbakeren? Een spannend iets, zeker als ze haar voeding teruggeeft, maar onder toezicht een uurtje slapen in de doeken kan wonderen doen. Ik heb de meest hardnekkige huilbabies in slaap gekregen door ze lekker te verpakken in een doek, al dan niet met een warme handdoek over het buikje. Sterkte meid!
Ik doe inderdaad al aan inbakeren, soms heeft ze daar wel baat bij, de andere keer niet. Indikken van de voeding, heeft voor haar helaas niet gewerkt. Ze kreeg enorme diarree van nutriton en hele erge krampjes, ook iets waar ze enorm van kan huilen. Hoe mijn partner tegenover de kleine is.. De eerste 30 seconden lief, totdat ze onrustig wordt, dan wordt hij boos op haar, scheldt haar weleens uit en loopt dan naar boven om vervolgens de rest van de avond, nacht niet meer naar beneden te komen. Ik slaap met mijn dochter in haar slaapkamer, soms slaap ik op de bank in de woonkamer en zij in een bedje. Of ik slaap op een matrasje op de grond in haar slaapkamer. Meneer wilt niet gestoord worden tijdens zijn nachtrust, omdat hij werkt. En in een andere kamer op een matrasje slapen kan hij niet, want dan krijgt hij last van zijn nek.. En omdat ik niet wil dat hij snachts gaat schreeuwen tegen de kleine omdat zij huilt, slaap ik maar op de bank of op de grond.
Jeetje wat erg om dit te lezen, wat zal jij het moeilijk hebben zeg.. Je partner hoort je juist te steunen, waarom doet hij zo, hij hoort een schop onder zijn kont te krijgen, een paar dagen vrij te nemen om lekker voor jou en jullie kindje te zorgen :x Vervelend dat je kindje zo huilt, inbakeren kan inderdaad helpen, vraag het eens aan het consultatiebureau of zij jou daar advies over kunnen geven. Is er niet iemand in jou omgeving die een paar uurtjes kan komen om even lekker voor je kindje te zorgen, zodat jij even kan bijslapen? Ik heb met je te doen.. O je bakert al in zie ik ineens, maar je man scheld tegen jou en de baby, meid dat is toch niet normaal, ik weet natuurlijk niet hoe jou relatie is, en of hij altijd zo doet, maar ik zou er serieus over nadenken of je hierin verder wil. Een schreeuwende partner tegen jou en een baby van 8 weken..
HOi meid, Wat zul je het zwaar hebben. Ik herken je verhaal wel een beetje, mijn meisje huilde ook zoveel, krijste het soms uit. Ik ben met haar naar een osteopaat geweest, die kijkt met een heel ander oog naar je kleine als de medische wereld. HIj vroeg namelijk hoe de bevalling was gegaan. Nou ze is gelanceerd. Bleek dat haar fontanellen niet over elkaar waren geschoven om de ruimte beter voor haar te maken, maar recht tegen elkaar bleven staan. Ze had een enorme druk op haar hoofdje, dus veel hoofdpijn en kon absoluut niet tegen prikkels. Hij heeft haar hoofdje behandeld, en je gelooft het niet, maar daarna sliep ze ineens 3 uur achter elkaar. Kon die man wel op mijn blote knieen bedanken. Kijk hier maar eens, overal zit er wel een in de buurt. NVO Osteopathie: Nederlandse Vereniging voor Osteopathie Heel veel succes!
Doe normaal wat is dat voor een zak. Kan je ergens anders heen doe dat dan ouders vrienden waar dan ook. Dit is niet normaal hoe jullie behandeld worden, was hij altijd al zo?
oh mijn god. sorry dat ik het zeg maar die vent want meer dan dat is het niet moet je gauw je huis uit schoppen. of een flinke knal tegen zen kop aan geven zet hem maar op een groot molenveld ! :x:x jemig. en een tip voor jou: kun je bij je moeder logeren? probeer ergens anders heen te gaan want dit ga je zo niet trekken meid en laat het als 1 grote zooi thuis achter en zet je mobiel maar uit want die vent moet zelf maar opruimen. heel veel sterkte.. liefs !
Gelukkig heb ik een moeder die haar af en toe kan opvangen, echter is de dame al op leeftijd en kampt zelf ook met gezondheidsklachten. Ik wil haar ook niet belasten met mijn probleem. Ik heb er weleens over nagedacht om naar een osteopaat te gaan, maar ben bang dat ze straks iets wat het alleen maar erger maakt.
Och meid, wat leef ik met je mee. Trek je dit nog wel? Je zit nog bomvol hormonen en hebt echt de tijd nodig om te ontzwangeren. Dan nog de zorg voor je kindje en je vriend. Heb je iemand die je kan helpen? En schreeuwt je vriend echt tegen jullie dochtertje? Een klein baby'tje van 8 weken huilt niet om hem dwars te zitten, ze huilt omdat ze niet lekker in haar velletje zit. Een baby'tje moet zich veilig en geborgen voelen. En het stopt toch wel bij dat schreeuwen? Dat is al te erg maar hij pakt haar toch niet ruw beet of iets? Vraag het consultatiebureau anders om hulp of een schoon/moeder?
Ookk ik ben helemaal in shock! Is hij niet goed wijs???? Sorry hoor maar het ia ook zijn kind en hij mag jou ondanks zijn werk best wel ontlasten zodat jij ook even rust hebt! Toen onze meiden werden geboren had hij naast hun ook nog een hoop zorg om mij. Toen hij weer ging werken werd hij echt niet boos omdat ik weinig aan het huishouden gedaan had dat was maar even zo! Je eerste prioriteiten nu zijn je meis en jezelf! Als jij er niet bent doet hij toch ook vast het huis niet! Ik zou net wat de anderen zeggen iemand om hulp vragen! voor je helemaal op bent daar heb jij niks aan en je meis ook niet! En boos doen tegen een baby???? ga maar niet hard opzeggen wat ik daar van vindt! Misschien kun je haar lekker in bad doen voor je haar inbakert hier werkte dat bij 1 wel en bij de andere niet maar ja het is een beetje proberen. Of lekker met haar naar buiten een frisse neus voor het slapen gaan wil ook nog wel eens helpen. Als je het idee hebt dat ze last van haar buikje heeft kan je ook nog proberen het wat te verlichten door haar met haar buik op je hand te leggen dus vlakke hand en dan met hoofdje naar je ellenboog en beentjes voorbij je hand en dan zachtjes haar buikje masseren...... Ik wens je heel veel sterkte en ik zou hem eens flink de waarheid zeggen dit is ook niks! En me zeker niet uit laten schelden.......
Tijdens de zwangerschap was hij normaal en hielp met het huishouden etc, soms vertoonde hij weleens dit soort gedrag, maar dat kwam niet zo vaak voor. Nu is het alleen maar dit gedrag vanaf dag 1 dat ons kleintje is geboren.
Woooww ik lees echt met veel verbazing en verdriet dit topic!! Meis hoe kun je, je zo laten uitfoeteren??!!! En ook je dochter?? Sorry maar volgens hebben jullie echt proffesionele hulp nodig, als hij daar tenminste voor open staat!! Kom voor jezelf en je dochter op! Dit is echt schandalig hoe hij jullie behandeld!!! Wat betreft je dochter: onze 1e was ook een huilbaby, helaas heeft ook hier niets geholpen.. Het enige waar mijn dochter rustig van werd is als ik haar droeg in een draagdoek! Verder bracht ik haar wel regelmatig even een paar uurtjes naar mijn moeder, zodat ik zelf even wat rust kon pakken, of iets tijd voor mezelf had! Heb jij iemand die af en toe de kleine meid even mee kan nemen? Dit scheeld namelijk een hoop voor jezelf!! Maar nogmaals, de situatie van je vriend voelt je dochter ook! Dus kom voor jullie op!! Heel veel sterkte! Liefs en een knuffel!
Oh meid!!! ik snap niet hoe je het volhoudt! Ik kan het nog af en toe niet bijbenen en ik heb juist wel een enorm lieve en behulpzame man. Ik zou op zo'n punt manlief met dochter achter hebben gelaten maar zoals jouw man er mee om gaat zou ik het niet vertrouwen. Erg vervelend. De osteopaat heeft bij mezelf enorm veel geholpen. Ik had gigantische migraine aanvallen en dat is nu een heel stuk minder! Ik hoop dat je ergens een beetje bij kunt tanken.