Ik lees hier op zwangerschapspagina altijd erg veel verhalen over moeizame "helbevalingen". Met allerlei dokters en bloederige tranentrekkers. Zeer begrijpelijk dat jullie deze willen vertellen en erg goed dat jullie dat doen, maar ik denk dan altijd aan de dames die 38 weken zwanger zijn van hun eerste kindje. "ow nee, wat een hel staat me te wachten!!" Bij deze een verhaal over hoe een bevalling ook kan gaan. Ik was 40+2 zwanger van mijn tweede kindje. Mijn eerste kindje was anderhalf jaar oud en geboren met 4210. Dat is even een belangrijke om te onthouden. Geen prachtbevalling, maar ook geen helse. Gewoon een standaard verhaal: 1cm per uur, uur persen, niet gelukt, vacuumkapje. Tadaa daar is hij dan, wel een kleine hersenschudding. Geen drama bevalling, geen superbevalling, gewoon een saai verhaal. 's Nachts rond een uur of 3 wordt ik wakker. Niet omdat mijn vliezen gebroken waren of omdat ik een wee voelde maar gewoon omdat ik dacht: "vandaag is de dag". Ik ben helemaal niet van de voorgevoel, dus ik maak mijn man niet wakker, maar ga gewoon weer slapen. Toch werd ik ieder uur een keertje wakker. Om 8 uur maak ik dan toch mijn man maar wakker om te zeggen dat ik "iets" voel. Oh dan bellen we straks de verloskundige wel. Dus ik wacht netjes tot het half 9 is, want dat is toch de gemiddelde tijd dat de meeste mensen beginnen met werken. "Dan kom ik in de loop van de ochtend even kijken." Zo gezegd zo gedaan. Ik maak mijn oudste wakker en kleed hem aan. Nog even gespeeld en toen merkte ik toch wel dat het echt wat aan het rommelen was. Beetje zwaar gevoel in mijn buik zo om de 5-10 minuten. Nog even gedoucht en wat was weggewerkt. Om half 10 kwam de verloskundige langs. Wij waren nog helemaal relaxt en de verloskundige kwam ook helemaal relaxt binnen. En kijkt en zegt:"Ow netjes je hebt al 4 cm ontsluiting." Dat was een verassing! Zonder een centje pijn 4 cm ontsluiting. "Nou", zeg ik, "dan bel ik zo oma dat ze straks maar even moet komen." Er vanuit gaande, dat zal nog wel een paar uur gaan duren. "NEE." roept de verloskundige, "je moeder moet nu komen!" (ik wilde namelijk in het ziekenhuis bevallen en oma zou op mijn oudste passen) Oma was er een half uur later. Na een kwartier was de verloskundige er weer. Niet meer gecheckt, hop naar het ziekenhuis. Op dit punt moest ik tijdens de weeen even stoppen met waar ik mee bezig was en even zuchten. Niks geks, alsof je heel erg naar de wc moet. Ik het ziekenhuis aangekomen stond er een prachtige hoekkamer voor ons klaar met ramen alom. Heerlijk! Net als alle andere dames had ik een geweldige koffer voorbereid met wat ik aan wilde doen, een boekje en ditje een datje, lekker drinken. Nou dames, ik zal wat vertellen een uur later liep ik gewoon in mijn blote kont rond te dabberen. Wat mij betreft kan dat vluchtkoffertje gewoon leeg blijven. De verloskundige checkt: wauw 6 cm. Geweldig. Nog even wat gegeten en lekker gedronken en toen was het inmiddels zo'n half 1. Mijn vliezen waren nog niet gebroken, dus de verloskundige zegt: "zal ik ze even doorprikken, dan zijn we zo klaar." Toen kwam het moment lieve dames, dat het serieuze werk begon. Ik kan zeggen dat ik geen centje pijn heb gehad, maar laten we eerlijk zijn meiden, bij iedere bevalling zit dat moment dat je denkt: "Waarom zit er een monster in mijn buik dat zich met zijn nagels een weg naar buiten klauwt." Dat hoort nu eenmaal bij de evolutie. We hebben een moment in de bevalling nodig waarbij de papa denkt: "jezus! wat moet mijn vrouw doorstaan." Dat hebben ze nodig zodat zij in ieder geval de eerste week voor het eten zorgen, stofzuigen en de poepluiers verschonen. Van half 1 tot half 2 heb ik serieus moeten puffen. Ik ben de douche ingegaan (dus mijn kleren gingen uit) en dat was beter te houden. Ik wist nog van mijn eerste, toen heb ik zwangerschapsgym gedaan, dat als je het gevoel hebt dat je moet poepen, dat je dan persweeen hebt. Dat had ik al een tijdje, dus ik bleef maar roepen: "ik moet poepen." Haha we doen rare dingen dames. Om half 2 had ik 10 cm. Tjakka!! Even persen (7 minuten!!!) en daar was hij. Ons tweede wonder!! Prachtig! De verloskundige liet even zien hoe hij in mijn buik zat. Vouwt ze zo mijn kind dubbel!! He, dat is mijn kind kijk een uit! Ik dacht nog, nou dat moet een kleintje zijn met 7 minuten persen. Heb je nog onthouden hoe zwaar de eerste was? Deze woog 4420!! Hahaha. Dus dames met bolle buiken, zo kan het ook!! We mochten trouwens na 1,5 uur en een lekker boterham naar huis!
Mooi verhaal! Hier was bevallen ook absoluut geen hel.Zonder dat ik het wist had ik al 6 cm ontsluiting. Tuurlijk had ik al wel weeën, maar ik zat te wachten op de hel waar ik iedereen over hoor en daar was ik niet dus dacht dat ik er nog laaaaaaaang niet was. Toen de vk kwam zat ik steeds op de wc, omdat ik dacht...dat ik moest poepen idd Ze voelde, 6 cm dus ik moest, hopla, naar het ziekenhuis. Aldaar kon ik direct beginnen met persen, helaas ging het toen niet meer zo makkelijk, mijn weeën verdwenen en ons meisje had de navelstreng om haar nekje, maar heeft daar verder absoluut niet onder geleden. Ik was om 7.30 uur in het ziekenhuis en om 10.30 uur was onze prachtige dochter er al! Nee, het was geen feestje, maar pijnbestrijding had ik echt niet nodig!
Mijn eerste drie bevallingen waren ook echt appeltje eitje, Oke de weeen zijn niet fijn en ja bevallen doet zeer, maar geen scheurtjes knippen of pomp of andere dingen, alle drie max 10 minuten geperst, kijk enorm positief terug op die bevallingen De vierde bevalling was ook appeltje eitje, maar daarna met de kleine niet dus daarna alsnog in een hel terecht gekomen. Maar de bevalling zelf, nee niets over te klagen
Heerlijk verhaal! Laten we vaker dit soort verhalen posten! Dan worden al die zwangere dames die nog moeten bevallen niet zo ongerust en bang. Mijn eerste twee bevallingen waren ook prima! Eerste wel een knipje. Tweede vlot, maar niet te snel. Derde was helaas wel horror, maar dat heb ik ook overleefd!
Wat een fijn verhaal om te lezen! Hahaha! Moest wel even lachen om t stukje waar je schrijft dat de papa denkt wat een hel, mijn man kijkt veeeeeel erger tegen de bevalling op dan ik.. Haha!
Oh jippie, dank je wel!!! Ik begin er zo langzamerhand af en toe aan te denken (tot nu toe was het vooral: leeft ze nog? Is alles goed? Is ze gezond?). En nu, loert daar ergens in de verte DE BEVALLING. Wat doet jouw verhaal mij deugd zeg! Thanks!!!
Mooie bevalling maar ook heel leuk geschreven ! Hopelijk kunnen veel dames hier hoop uit halen en volgen er nog meer positieve verhalen.
Hier ook zo hoor!! SAvonds om half 12 de eerste weeën die waren goed te doen Heb nog staan juichen jeeeeej morgen hebben wij eindelijk een baaaaaabyyyy 😂 Vk gebeld en gewacht tot de weeën om de 3 min waren en toen hop naar t ziekenhuis! Daar aangekomen om 06:00 ongeveer zat ik op 4-5 cm Ze zei dat t ongeveer een cm per uur erbij zou komen dus ik dacht nog ahhh jammer dat duurt nog lang Ze vroeg of ik wilde dat ze m'n vliezen door prikte dan zou het sneller kunnen gaan maar wel wat pijnlijker kunnen worden.. Ik vond de pijn tot dan toe goed te doen dus dacht nou what the hell doe maar dan gaan we er maar voor! Ze zei wil je nog douchen ? Had ik thuis al gedaan maar omdat ze zei dat t nog lang duurde dacht ik ach waarom niet En voor ik er onder stapte dacht ik nog ohh ik moet poepen.. Dacht das mooi doe ik nog ff snel dan doe ik dat straks als ze staan te kijken niet meer.. Hoe naïef 😂 Ze riep door de deur gaat t nog ? Haha toen dacht ik wel oh volgens mij is dit t 😂 Hup op bed en ja hoop in 45 min van 5 cm naar 9 dus snel alles klaar gezet en 2 pers weeën weggepuft en toen mocht ik Tussen de pers weeën door hebben we nog grapjes gemaakt Heb ook niet gevloekt of geschreeuwd oid Na 45 min persen was ze er!! Achteraf dacht ik poeh he zo lang? Haha voelde echt als 10 minuten Zei ook gelijk erna :'ohhhh was dit t?!' Dit doe ik nog wel 10 x zo ! Was zo rustig en relaxed allemaal! Wel 4 hechtingen nodig al vond ik zelf van niet haha Zei nee joh hoeft niet ik voel niks heb geen last ergens van! Laat maar zo! Haha Zegt m'n vk: noouu ik laat t wel graag netjes achter Al met al zooo mee gevallen vond de ervaring opzich ook zo mooi! Wilde altijd al 2 kinderen maar bevallen zou ik wel vaker willen doen Was daarna ook echt heel trots op mezelf 😂🙈 Dus ben benieuwd naar de tweede keer..!
Haha heerlijk om te lezen. Hier ook al 3x bevallen alsof ik ff naar de wc ga zeg maar. En toch is het nu de 4de bevalling om de hoek staat weer spannend. Hopen dat ik ook weer zn positief verhaal kan vertellen. Geniet van je kindjes.
TS, wat vind ik dit een goed idee!!! Dank je wel!!!! En alle andere verhalen motiveren dan ook weer. Leuk om te lezen!
Oja hoor hier ook. Lag wel in het academisch ziekenhuis met complicaties maar de bevalling? Kan het 1000 keer overdoen. Van half 11 tot 2 weeen die goed te doen waren...gekeken 5 cm. Toen werd het erg: auw deed toch wel Een beetje pijn! Nu werd Ik Een beetje bang. Moest ook 1 keer overgeven (had weeenopwekkers) Gekeken half 3: 10 cm!!!! 30 min persen en ze was er! Meteen zei Ik: ooooooo was dit het? Eerste dag nog flinke naweeen gehad maar de dag erna reed Ik zelf twee keer op en neer naar het ziekenhuis (dochter lag op neo in ander ziekenhuis) en liep Ik vrolijk rond.
Mijn bevalling was ook absoluut geen hel hoor. Ik vond de subtotaal ruptuur die ik eraan over hield veel erger, maar zo bevallen zou ik nog wel 10x kunnen doen!