Ja inbrengen utro heb ik vanmiddag op die manier geprobeert en gaat beter idd. Het plassen heeft zich in de loop van de dag hersteld. En plas weer normaal alleen vaker. Denk dat t kwam doordat k vannacht niet opgestaan ben voor te plassen dan heb je zo'n "kramp" blaas. Tevens pds klachten. Denk alles met elkaar. Zal in elk geval als t morgen weer zo is eens even bellen met ha.
Gedurende mijn cyclus wisselt het ook wat hoe makkelijk of moeilijk het inbrengen gaat. Hier trouwens toch wel wat zenuwen nu. Hoop zo dat ik niet opeens te veel follikels heb maandag. En dinsdag de intake bij de psych. Stiekem toch wel een beetje veel spannende dingen bij elkaar... Gelukkig geen enkele last van de ophoging tot nu!
Ooow ik duim met jullie mee dat het niet te veel zijn maar precies genoeg. Fijn dat alles zo mooi loopt ook gelijk bij de psych.
@Mauzy82 ben er zelf juist nog niet helemaal over uit of het slim is het hele traject door te laten lopen tegelijk met de psych. Ga daar natuurlijk niet heen omdat de mmm zwaar valt ofzo, maar voor juist wat oude koeien. Die ik lekker in de wei in mijn hersenen hadden gestald. Lekker grazen, kon geen kwaad dacht ik... Maar blijkbaar heb ik hele vervelende oude koeien in mijn hoofd en komen ze in opstand. (Lekker dan...) De moraal is, dat ik nu twijfel of het niet alleen maar stressvol gaat zijn als ze gaan graven...
Wij zijn een paar weken geleden bij een medisch psycholoog geweest en daar kregen we eigenlijk voornamelijk te horen dat we heel goed bezig zijn. Nu ging dit dan vooral over ons traject, maar omdat er het afgelopen jaar veel heeft gespeeld op privé gebied kwam dat ook ter sprake. Ik vond het bemoedigend om te horen dat we helemaal niet zo verkeerd bezig zijn en dat het normaal is dat we verdriet hebben. Ze gaf alleen aan dat we onszelf wat meer tijd en ruimte hiervoor mogen gunnen. Het viel mij dus ontzettend mee (zag er van te voren als een berg tegenop), hopelijk is dat bij jou ook zo!
Ik ben zo teleurgesteld... Net telefoon gehad van de arts. Bloedresultaten hetzelfde als maandag. Dus: de boel ligt volledig stil. Conclusie: weer clomid nemen om alles terug op gang te brengen (en me dus weer keihard slecht voelen). Als ik dan toch weer clomid moet nemen, gaan we dus toch nog een inseminatie doen want anders is het maar zinloos allemaal. Met andere woorden, kans dat we dit jaar nog met ivf kunnen beginnen is wel heel klein geworden, en ik ben dik teleurgesteld...
Nee, eigenlijk niet... Maar normaal heb ik dat niet hoor, dat alles stilligt. Het zou aan de cetrotide liggen die ik moest spuiten na de overstimulatie. Dus ik weet niet of zoiets dan nodig is? Maar kut is het wel.
Pff.... hopen dat clomid dan straks weer we iets gaat doen. Gaan ze dan wel de dosis aanpassen dan het straks niet teveel wordt?
De clomid reageerde ik sowieso oké op, voelde me alleen echt niet goed. Het was menopur die zo'n extreme reactie gaf. Volgende week donderdag weer echo, hopen dat er dan iets veranderd is...
Kun je niet vragen om puregon? Dat werkt in principe hetzelfde als clomid maar ik had daar echt 0 bijwerkingen van terwijl ik van clomid echt alle bijwerkingen had...
Hij durft geen spuiten geven omdat ik met mijn blijkbaar hoge AMH veel kans op overstimulatie heb en alle soorten injecties sterker werken. En had ook gewoobn nog clomid liggen dus 't is de 'snelle' oplossing zodat ik direct kon starten. We zien wel. Het is maar voor een maand.
Ach. 't Is dik kut. Maar aan de andere kant denk ik: we hebben nog zo veel kansen in de toekomst, we kunnen nog zoveel. Het komt wel goed. Even janken, boos en teleurgesteld zijn, en dan weer verder.
Dat is waar. Maar het is niet meer dan begrijpelijk dat je het NU wilt. Het is weer een teleurstelling voor je en daar mag je best flink van balen. Zoals je zegt is het belangrijk om je lichaam goed op de rit te krijgen. Wie weet wordt dit wel de iui waarbij het lukt en anders kan je straks met ivf beginnen zonder tijddruk van de feestdagen. Het kan bijna niet anders dan dat 2019 jullie jaar gaat worden!
Lief, meid. Doet deugd, je berichtje. Al heb ik weinig hoop op de IUI, het is inderdaad een kans. En niet moeten stressen rond de timing van de IVF is inderdaad ook wel rustgevend. Voor nu inderdaad maar even balen. En hopen dat ik de clomid deze keer iets beter verdraag. Ik hoop op een prachtig 2019 voor iedereen... Dat zou fijn zijn!
Hier nemen de progesteron klachten toe zo gemeen he rommelde darmen, boeren, gapen moe en koud hebben kouwe handen/voeten. Bah precies t moment dat je lijf je voor de gek gaat houden. En we moeten nog even wachten... pas 8 dpo