Hoi dames, Ik wordt moe van mezelf. Enerzijds is het logisch dat ik gespannen ben, het kan altijd nog mis gaan. Maar anderzijds ik heb een goede echo gehad op 8,5 week met kloppend hartje, dus ik wil graag wat opgeluchter zijn. Ik kots me elke ochtend leeg en mijn borsten voelen aan als blauwe plekken. Vandaag mag ik naar de VK en ik wil toch weer vragen om een echo.. slaat nergens op toch? Alleen denk ik steeds dat het voor mij niet zo mag zijn etc etc..En dan voel ik me schuldig. Want ik wil positief zijn voor het kruimeltje in mijn buik. Hebben jullie dit ook ? Of ben ik de enige met dit soort gedachten ? Liefs Dani
Ik denk dat iedereen die angst wel heeft maar je kan elke week wel een echo plannen, dat verandert er toch niks aan, het gaat goed of niet. Je hebt een mooie echo gehad met een kloppend hartje, probeer daarvan te genieten! Je moet er niet aan denken dat het mis kan gaan want het kan zelfs bij de geboorte nog misgaan, dan kan je nooit genieten en dat is echt zonde.
Ik begrijp je helemaal, ik had precies hetzelfde. Ik kon gewoon niet bevatten dat het ons gegeven zou zijn. Mijn miskraam voelde toen ook echt als een bevestiging, zo van "zie je wel". Per toeval heb ik bij mijn huidige zwangerschap met 7,3 weken, 9 en 10 weken een echo gehad en dat hielp wel tegen de spanning. Ik ben het wel met Drieka eens dat er verder niks aan kunt veranderen en dat zorgen maken geen zin heeft, maar dat gevoel kun je nu eenmaal niet uitzetten. Ik ben nu 25 weken zwanger en nog bekruipt me af en toe het gevoel hoe ongelooflijk het is dat het ons is gelukt. Ik kan er gewoon niet bij. Maar dat heeft ook te maken met de manier waarop ik zwanger ben geworden en de reden daarvan. Dus als het je helpt rustiger te worden, gewoon die extra echo aanvragen!
Sluit ik mij bij aan..En al zijn ze er is het nog eng ben altijd bang dat mijn dochtertje wat overkomt als ze op school is zijn moederlijke angsten.Zou je wel aanraden je angsten met de verloskundige te bespreken daar zijn ze voor. Ik ben bang om te bevallen ook dat heb ik besproken meerdere keren geeft fijn gevoel dat hun weten hoe ik mij voel
Bedankt lieve dames, voor jullie reacties weer. Ik ben ZO slecht in loslaten.. Heeft mede te maken met het Lyme gebeuren hoor en omdat het allemaal zo lang duurde. Iedereen om me heen werd maar zwanger en bij ons lukte het maar niet. Nou ja, ik probeer het voor vandaag maar even los te laten. Vanmiddag naar de vk en dan bespreek ik het nog maar eens met haar. Liefs Dani
Als een echo jou geruststelt, vraag daar dan gewoon om of plan er zelf eentje in. Nee, een echo geeft geen garantie, maar voor een bepaalde periode wel rust en dat is ook heel veel waard. Ik heb tijdens m'n zwangerschap 34 echo's gehad (waarvan ongeveer de helft medisch, de rest zelf betaald) en ik was mijn zwangerschap echt niet doorgekomen zonder. Nu is dat natuurlijk het andere uiterste, maar als jij je er nu beter door gaat voelen, zou ik er zeker voor gaan Sterkte!
Goed dat je het gaat bespreken, maar voel je er absoluut niet slecht om hoor! Volgens mij is het echt een heel veel voorkomende gedachte.. Ik was ook altijd bang dat zwanger worden mij niet gegund zou zijn.. Ik heb nu een kindje en ben nog steeds telkens als hij ziek is of als ik even weg ben en hem achter laat bij zijn papa, of opa en oma bang dat het mis gaat. Hij is namelijk zo lief en ik ben zo gelukkig dat ik altijd bang ben dat dit niet voor eeuwig zo is omdat ik me niet voor kan stellen dat iemand zoveel mazzel kan hebben.. Nouja, tot nu toe toch echt wel Ik mocht zwanger worden, een kindje krijgen en weer zwanger worden! Niet een heel opbeurend berichtje dus in de zin dat deze gedachtes waarschijnlijk niet weg gaan, of in elk geval in een andere vorm aanwezig blijven, na een goede 12 weken echo en een goede 20 weken echo.. Maar wel misschien geruststelling als in dat meer vrouwen hier last van hebben. En dat deze gedachtes dus totaal geen voorspellende waarde of waarheid in zich hebben Dus voel je er vooral niet schuldig om.. Ja, het is niet de meest constructieve gedachte voor jezelf, dus probeer gewoon om het los te laten en iets meer vertrouwen te krijgen, maar deze gedachtes beïnvloeden echt niet hoe het met je kindje af gaat lopen. Ik wens je gewoon een hele fijne, goede zwangerschap en een heerlijk kindje toe!!
Hoi Indy, Bedankt, je slaat precies de spijker op zijn kop. Door die gedachten denk ik dat ik negatieve invloed uitoefen op mijn zwangerschap. Je leest ook vaak dat vrouwen "voelde" dat het niet goed zat. En dan denk ik: ja misschien is het wel mijn "gevoel". Nou ja, daar wordt ik dus moe van haha. Wat fijn dat je weer zwanger bent geworden en ook al een kindje hebt. Dat stelt me toch gerust. Liefs
De eerste weken beeld je je in dat het mis (kan) gaa(n)(t). Heb je dat gedeelte gehad, verwacht je dat er bij de 20 weken echo iets uit gaat komen. Ben je die fase voor bij, dan bibber je bij het idee van een vroeggeboorte. Heb je zelfs die fase gehad dan maak je je zorgen om de bevalling en wat daar allemaal mis kan gaan. Voel je alles wel goed en op tijd aan? beweegt je kindje nog wel genoeg? Elke fase in de zwangerschap heeft wel iets waar jij je druk om gaat maken. Meld dit bij de verloskundige, die kan je daar in begeleiden. Ik kan wel zeggen; niet zo doemdenken; maar dat doe je toch Het komt heus wel allemaal goed Succes!
Ik ben nu 28 weken zwanger en nog heb ik zeer regelmatig het idee dat het niet goed zit, iets meer afscheiding als normaal, iets zachtere bewegingen van ons kindje en ik ben in paniek,, heel vermoeiend, maar ben ook weer door en verleden te bang om vk te bellen en hiervan op de hoogte te stellen.. Ik snap je angst n twijfels, maar meis probeer te genieten van je zwangerschap, het vliegt voorbij en vanaf nu zul je je altijd wel zorgen blijven maken om je kleintje.. Zelfs als die twintig is en uit huis zou zijn..
Ik probeer me inderdaad voor te houden dat je overal elke keer weer spanning voor kan hebben. Mijn vriend is vrij nuchter: het gaat gewoon goed zegt hij. Wat ook wel erg grappig is trouwens: ik heb in het begin bloedverlies gehad en ging er vanuit dat het een vroege miskraam was. Mijn vriend zei toen: nee hoor, ik heb vannacht gedroomd dat ik lachte bij de echo omdat alles nog goed was. Bij de spoedecho zagen we een kloppend hartje met 5 week en 6 dagen. Ik hoop dat hij nu ook weer gelijk krijgt natuurlijk Wel heb ik nog steeds buikkrampen, eigenlijk al vanaf mijn NOD. Liefs Dani
Hahahaha, ik wilde dr niet nog verder in de stress brengen maar voor mij ging dit dus ook echt precies zo op En dan zullen we het maar niet hebben over hoevaak je de eerste nacht checkt of je kindje nog wel leeft, hoe erg je schrikt na de eerste nacht doorslapen (is je kindje gestikt in zn slaap dat ie niet wakker is geworden voor de nachtvoeding?!) de eerste keer hoge koorts enz. enz. Straks school, alleen naar schoolfietsen, uitgaan, uit huis gaan.. Het zal er voorlopig nog wel niet beter op worden Welkom bij de moederclub ts Over dat punt dat moeders aangeven het aan te voelen komen als het een miskraam wordt.. Ik heb twee weken voor deze zwangerschap een miskraam gehad en ik had inderdaad echt het idee dat het niet goed zat! Maar in alle eerlijkheid, ik had deze en vorige zwangerschap ook echt het idee dat het niet goed zat.. Dus ik kan wel zeggen dat ik die miskraam voelde aankomen, maar het ging ook twee keer goed terwijl ik er geen goed gevoel bij had ! Dus ik begin zelf eindelijk te geloven dat ik niet te veel waarde hoef te hechten aan mijn eigen 'voorgevoelens'.. *edit, buikkrampen die je noemt zijn naar alle waarschijnlijkheid je banden en spieren die klagen over het uitrekken wat opeens gebeurd omdat je kindje en baarmoeder super goed aan het groeien zijn! Heb ik ook deze keer de eerste weken bijna constant gehad en met vlagen nu nog steeds als mn buik een groeispurt maakt*
Ik heb dat nu veel erger dan bij mijn eerste kindje. Los van de miskraam van een half jaar geleden. Toen was ik ook al veel bezorgder. Net alsof je nu weet hoe bijzonder het is om een kidnje te hebben, maar ook goe zwaar en hoeveel mis kan gaan en kan zijn met zon kleintje... Ik mag maandag voor de eerste echo.. Ik heb het uitgesteld.. dat terwijl ik al eerder mocht komen. Ik weet nu, door die miskraam dat het goed gaat of fout gaat.. Als ik het de vorige keer nog niet gezien had, denk ik dat het minder pijn had gedaan...
Je omschrijft mij... Ik zal maar niet zeggen waar ik nu bang voor ben. Vrees dat het nooit ophoudt. Probeer er zoveel mogelijk van te genieten. Het zorgt voor zoveel rust en plezier.
Ook ik ben heel bang dat het misgaat... en dat gevoel word versterkt door mijn omgeving. Hoe vaak ik te horen krijg 'het kan altijd nog mis gaan he...' Alsof ik dat zelf niet weet en ze het er even in moeten wrijven ze moesten eens weten hoe gespannen ik al ben in die eerste weken! Ik heb een paar keer licht bloedverlies gehad in week 6,7 en 8 en daardoor geniet ik niet echt nog van mijn zwangerschap. We hebben al wel 2 mooie echo's gehad maar ik ben blij dat ik volgende week nog een echo krijg.
Ik herken mezelf volledig in je verhaal! Was zo bang dat het mis zou gaan! En dan waren de eerste 12 weken voorbij, dacht ik ja, maar het kan tot 14 weken ook nog mis gaan..! Waren die voorbij, stress voor de volgende echo.. Kan het ook heel moeilijk los laten terwijl de echo's tot nu toe perfect zijn! Nu een flinke blaasontsteking, daardoor veel buikpijn, gevolg: stress!! Ook ik heb vanaf het begin buikpijn en krampen gehad, gewoon je banden en alles in je buik wat terug zijn plekje moet vinden door je groeiende baarmoeder..! Niks om je zorgen over te maken dus, ook al is dat makkelijker gezegd dan gedaan! Zou het zeker bespreken met je vk, heb ik ook gedaan. En als jij een echo wil dan zeg je dat gewoon! Niet bang voor zijn, ik hen ook al genoeg extra echo's gehad. Als dat je wat gerust kan stellen is daar echt niks mis mee. Succes!
Hoi Lieve dames, Ik ben gister bij de Vk geweest. Alles ziet er mooi uit. Ukkie is meegegroeit en zit nu netjes op 8 + 5. 23 dec krijg ik een termijn echo. Fijn dat veel van jullie zich erin herkennen haha.