Moeder bij bevalling.

Mijn moeder wilt erbij zijn omdat ze graag bij alle dochters de bevalling wilt meemaken.. Van ons mag ze erbij zijn en niet alleen men moeder maar ook me zus!
Als ik even alleen wilt zijn met mn vriend, dan kunnen ze altijd nog in de huiskamer zitten.. Wij bevallen namelijk thuis zonder medische indicatie... Als het Medisch is, dan maar in het Z.huis!

Dus me zus, moeder en vriend is erbij! De rest vk en kraamzorg...


Je moet gewoon doen wat jij prettig vindt..Mocht het juist wel prettig zijn ondanks je niet weet hoe je erop reageerd, kan je der altijd nog even wegsturen maar wat als jij haar juist wel nodig hebt?

Ik doe het omdat zodat mn moeder foto's kan maken.. Zus kan me bijsteunen mocht het heftig zijn en vriendlief steunt me ook volledig!
Mijn schoonmoeder hoef ik niet bij te hebben, zij mag pas komen zodra de bevalling achter de rug is!

Succes!

 

In eerste instantie was het niet de bedoeling dat mijn moeder bij de bevalling zou zijn. Ik werd echter ingeleid, en dat duurde nogal lang, waardoor mijn moeder tussendoor even kwam kijken hoe het was. En ik moet zeggen, ik was heel blij dat ze er was! Ik wou op dat moment even niks anders dan de veilige armen van mijn moeder. Niks ten nadele van mijn vriend hoor, maar ik wou mijn mammie

 

pfff ik ben 3x bevallen en alle 3 de keren heb ik er niet aan moeten denken dat mn moeder of een ander erbij was. Niet uit preutsheid oid maar ik ben dan zooooooooooo in mijzelf gekeerd.

Manlief is er wel bijgeweest maar moet zich koest houden tijdens mijn bevalling.

Vorige week ben ik dan bevallen van mijn derde dochter en het ging als volgt:

Manlief zat op een stoel daar tegenover het verlosbed en daar tegenover nog een stoel: waar ik dus op zat met een kussen op mijn benen en een kussen op mijn rug. Bij iedere wee dook ik met mijn gezicht het kussen in. Hij was dus op afstand.

Heel af en toe durfde hij heel zachtjes te vragen of het nog goed met me ging en zei dat ik het fantastisch deed.

Het enige wat hij heeft hoeven te doen is tegen het einde van de bevalling mij op het verlosbed helpen om daar de rest af te maken. Hij hielp me, ik kreeg een kus, hij zei dat hij van mij hield en dat ik het fantastisch deed, bood mij zijn arm aan om aan te trekken (ik moest iets hebben om mij in vast 'te bijten'. Er hing namelijk geen papegaai boven het bed). Dit alles gebeurde in nog geen 1 minuut want toen was ons meisje er al.

Ik moet er niet aan denken dat mijn moeder zicht ermee zou komen 'bemoeien'! Vond het op dat moment al erg vervelend dat manlief af en toe zachtjes zeid at ik het goed deed!

Ik zou zeggen: begin zonder je moeder zodat ze niet te veel verwachtingen heeft om zo teleurstellingen te voorkomen. Mocht je je moeder er toch graag bij willen hebben kun je haar altijd bellen.

 

Mijn moeder ging er van uit dat ze erbij mocht zijn omdat dat bij mijn zus twee keer wel het geval was.
Ik wilde dit niet. Dit vond ze echt niet leuk en ook mijn schoonmoeder zei dit raar te vinden. Het is een moment van ons samen geweest, Wij werden papa en mama en opa of oma staat daar een stukje verder van.

 

Amen... hoewel, bij mij was het een moment van mij alleen

 

Mijn moeder was er de vorige keer wel bij en daar was ik heeeel blij mee, m'n man liep alleen maar heen en weer naar het rokershol haha

Het was wel een teleurstelling dat het is uitgelopen op een keizersnee, dus dat m'n moeder onze zoon niet geboren heeft zien worden, maar ik was heel blij dat ze er was om me door de weeenstorm heen te helpen..

Is voor iedereen persoonlijk denk...

Succes met je beslissing!

 

Ik heb mijn moeder zelf gevraagd, want ik vind het leuk om haar erbij te hebben, denk ik!
We hebben afgesproken dat ik gewoon kan aangeven als ik wil dat ze (even) weggaat, maar ook andersom, want voor een moeder kan het ook heel heftig zijn om haar dochter zo te zien!

 

Nee, mijn moeder wil ik er niet bij hebben. De 1e keer was ze er ook niet. Het is voor mij iets van mijn man en mijzelf en daar heeft oma niets mee van doen. Zij is wel de eerste die we bellen en de mededelingen is: "Met P is alles goed. We hebben een *** en ze/hij heet..."
Wel was mijn moeder de achterwacht mocht mijn man het niet redden (wat hij natuurlijk wel heeft gedaan!)

 

Dit was bij mij ook zo, ik had eerlijk gezegd helemaal niks aan die zenuwpees van een man van me
Mijn moeder daarentegen was geweldig !

 

Mijn moeder wilde er zelf niet bij zijn dus ik heb hier niet over na gedacht. Ze zei zelf al gelijk toen ik net zwanger was dat ze er niet bij zou willen zijn omdat ze er niet tegen kon om haar dochter zoveel pijn te zien lijden.

Mijn zus is er wel bij geweest, heb gevraagd of ze dit wilde omdat ze zelf 4 keer een keizersnee had gehad en het voor haar toch speciaal zou zijn een normale bevalling mee te maken. En ik wist niet hoe mijn man zou reageren, had eigenlijk verwacht dat hij ook erg nerveus zou zijn waardoor ik niks aan hem zou hebben en dan was het toch fijn als er een ander was waar je op terug kon vallen. Maar mijn man was fantastisch tijdens de bevalling, heb veel steun aan hem gehad.

Heb mijn zus dus ook pas later gebeld dan de bedoeling was, op die manier kon ze nog even wat slapen en ze was nog ruim op tijd om de laatste uren van de bevalling mee te maken. Was wel fijn dat ze een hoop foto`s heeft gemaakt, dat is wel een voordeel van als er een extra persoon bij is.

 

Mijn moeder was er ook bij. Ik heb een hele goeie band met min moeder. Het was heel bijzonder voor haar!

 

Ik zou er niet aan moeten denken dat mijn moeder erbij is. Ik vond het een heel persoonlijk moment en dat wilde ik graag alleen met mijn vriend delen. Mijn moeder vond dit ook heel logisch.

 

mijn moeder was er ook bij ik heb dan ook een goeie band met haar en we zien elkaar heel vaak

 

Mijn moeder was er de eerste keer bij en nu de tweede keer weer! Ik heb een zeer goede band met mijn moeder dus ik zou me niet kunnen in denken dat ze hier niet bij zou zijn.

Groetjes Channie

 

Ik heb ook een uitstekende band met mijn moeder (het is wel mijn moeder, niet mijn vriendin) maar ik vond toch echt dat oma in principe niet bij de bevalling hoort. Ieder z'n keuze maar dit heeft volgens mij niet zoveel te maken met een goeie band met je moeder hebben. Tja, als je een slechte band met je moeder hebt, zal ze er in ieder geval niet bij zijn

 

Inderdaad. Mijn moeder WIL er niet eens bij zijn, ook nog.
Ze wordt wel ondertussen op de hoogte gehouden (ze zal zelf niet bellen, maar onze sms-jes afwachten) en wist als eerste van de geboorte van beide kinderen af. Dat dan weer wel.

 

Wat interessant om ieders eigen mening hierover te lezen!
Mijzelf lijkt het erg prettig om mijn moeder erbij te hebben, maar ze begrijpt ook dat als ik wil dat ze weggaat dat ze weg moet.

 

Ik wilde mijn moeder er ook heel graag bij hebben en zijzelf ook maar helaas is ze vorig jaar dec. plotseling overleden en zal ze haar eerste kleinkind niet meemaken.
Als jij het graag wil en zij ook zou ik het zeker doen want tis toch wel heel bijzonder het eerste kleinkind!

Liefs Palmie

 

Ik twijfelde ook heel erg over wie ik bij de bevalling wilde hebben, uiteindelijk heb ik tegen hun gezegd dat ze er bij mogen zijn maar dat ze er ook rekening mee moesten houden dat ik zelf nog niet wist hoe ik zou reageren tijdens de bevalling zelf en dat er dus de mogelijkheid zou zijn dat ik me op het laatste moment toch zou bedenken, daar had iedereen respect voor en op het laatste moment heb ik me inderdaad ook nog bedacht, toen de bevalling eenkeer begonnen was wilde ik niemand in de buurt hebben behalve mijn vriend. Ik dacht dat ik mensen misschien daarmee beledigde maar ze konden het prima snappen! iedere bevalling is anders, bespreek gewoon van tevoren met mensen dat je gewoon zelf ook niet weet hoe je je gaat voelen en hoe je reageert, ik weet zeker dat mensen je daar niet raar om aan gaan kijken