Ha meiden, Mijn man en ik hebben net ronde drie achter de rug. Hoewel ik weet dat we onszelf een jaar de tijd moeten geven, merk ik dat ik steeds banger ben dat een kindje ons (voorlopig) niet gegund is. Deze angst heb ik vreemd genoeg altijd gehad , maar de laatste maanden wordt het erger. Mijn ouders spelen een belangrijke rol in mijn onzekerheid. Zij hebben er 9 jaar over gedaan om mij te krijgen. Zij hebben nooit medische stappen overwogen, dus de oorzaak van hun lange wachten is onduidelijk. Ook wil ik ze geen vragen stellen over hun seksleven , al zou dat natuurlijk ook van invloed kunnen zijn geweest. Stel dat het aan mijn moeder lag dat een kindje zo lang op zich heeft laten wachten, is er dan een kans dat ik dat heb geërfd? Of is vruchtbaarheid helemaal niet erfelijk bepaald? Thanx alvast voor de reacties!
Geen idee of het erfelijk is. Bij ons thuis ging het niet op in iig. Mijn moeder werd van ons 3en snel zwanger en mijn 2 andere zusjes hadden er ook geen problemen mee ik had wel weer problemen om zwanger te worden.
Of het erfelijk is / kan zijn hangt toch af van de reden van verminderde vruchtbaarheid? Je kan denk ik niet zomaar stellen of iets erfelijk is of niet... Succes meid! Ik heb ook altijd een bang gevoel gehad terwijl iedereen om mij heen zo zwanger was (moeder, zus, schoonzussen) toch "moesten" wij de MMM in.
Ik weet het ook niet hoor, Bij mijn ouders was het van ons alle drie gelijk raak, en mijn broers hebben ook geen problemen gehad met het krijgen van hun kinderen. Mijn schoonouders daarentegen hebben over hun twee kinderen ieder precies een jaar gedaan. Mijn zwager is nog niet met kinderen krijgen bezig en wij zijn net een maand bezig, dus echt vergelijkingsmateriaal heb ik niet voor je, maar ik heb het mezelf ook weleens afgevraagd, je bent toch met zijn tweeen, dus beide families zouden dan erfelijke invloed kunnen uitoefenen, is dat zo dan zouden wij gemiddeld zitten, we zullen zien! Misschien dat jezelf ook zo zou kunnen gaan redeneren, anders blijf je hierover piekeren denk ik! Is maar een advies hoor!
ligt idd aan de reden. Bij ons in de familie wel. Mijn moeder, tante, paar nichtjes , mijn twee zussen en ik hebben allemaal pco. Gelukkig is dat goed te behandelen. Ik denk dat het niet erfelijk hoeft te zijn en als het wat langer duurt kun je naar de huisarts stappen. Ze kunnen tegenwoordig gelukkig heel veel doen bij verminderde vruchtbaarheid!
ik vraag het mezelf ook weleens af... mijn moeder was wel snel zwanger, heeft wel eerst een mk gehad, was daarna vrijsnel zwanger van mijn broer, en toen ze voor een tweede gingen (ik) was het ook snel raak. Maar er zijn ook een aantal mensen in mijn familie die helemaal niet vruchtbaar zijn, 2 zusen van mijn opa bijv is best ver weg van mij zeg maar, maar het zit toch in je achterhoofd
Mijn oma had haar eerste snel (ongelukje ) maar mijn moeder heeft 6 jaar geduurd. Mijn moeder heeft er beste en tijdje over moeten doen tot ik er eindelijk kwam..daarna heeft ze een aantal miskramen gehad en buitenbaarmoederlijke zwangerschappen (in haar eierstokken) uiteindelijk allebei de eierstokken eruit. En dus uiteindelijk ivf. Dat was in die tijd helemaal nog niet zo populair geloof ik dus de dokter waarbij ze dat deed vond het heel apart hoelnag ze het heeft volgehouden (weet neit meer het precieze aantal maar ze heeft er heel wat keren over moeten doen voordat ze eindelijk zwanger was) en toen raakte ze zwanger van mijn zusjes. Ik raakte beide keren meteen zwanger.
Ik heb mijn moeder na een half jaar vetreld dat we bezig zijn maar dat het niet echt lukte. Toen kwam ik er achter dat ze er bij mijn broer eerst 9 mnd over heeft gedaan, toen kreeg ze eerst nog na 8wk een miskraam. Toen deed ze er nog weer 7 maanden over om zwanger te raken. Van de tweede was ze direct zwanger en ik (de derde) was een 'verrassing' dus ondanks die slechte start is het allemaal goed gekomen. Daar houd ik me nu ook aan vast, want ondertussen zijn we alweer in ronde 13 aan gekomen. Succes, en als je je er echt druk over blijft maken stap dan gewoon eens naar de huisarts.
Zelf heb ik een zoon gekregen (door de pil heen),op 21 jarige leeftijd.Nu daarentegen zijn we al 3 jaar en 2 mk's verder. Mijn moeder heeft voor mij een bbz gehad en daarna duurde het 5 jaar voor ze mij kreeg.De zus van m'n moeder heeft een dochter,zij heeft idd ook lang moeten wachten,maar is nooit gelukt.Maar dat was weer een andere reden. Zelf denk ik niet dat het erfelijk is.
Mijn ouders hebben er 5 jaar over gedaan om zwanger te raken (enige aanwijsbare reden zou kunnen zijn een naar achterliggende baarmoeder, verder destijds geen enkele afwijking..) Ik daarentegen ben in ronde 1 zwanger geraakt (ook nooit verwacht). Maar het is dus (zonder aanwijsbare reden) niet te zeggen of het erfelijk is!