Hallo allemaal, Ik weet niet wat ik met mijn gevoel aanmoet, en ik hoop dat ik niet bevooroordeeld word en ik vind het heel fijn dat ik redelijk anoniem ben omdat ik niet weet bij wie ik me ei kwijt kan. Het zit zo, wij hadden 2 maandjes geleden de stap gezet om te proberen zwanger te worden, en wij zijn nogal vooruit denkers dus waren we vollop bezig met een kamertje, meubeltjes en alles wat we nodig zouden hebben. Na ongeveer een maandje was de volledige babykamer ingericht en af, alle meubeltjes bij elkaar, hemeltje, kinderwagen en allemaal Tigger spullen omdat ik daar ontzettend verliefd op ben haha. Kortom we hadden alleen nog kleding, en allerlei textiel, babydoekjes, luiers, en kleine dingen nodig, ik was niet uit de kamer weg te slaan, voelde zo bijzonder om in een babykamertje te staan waar je alles klaar zag staan... Maar er zit een andere kant aan, 2 jaar geleden hebben we een huis gekocht, maar net na de koop is mijn vriend zijn baan kwijt geraakt, en aangezien er geen werk te vinden was zijn er schulden ontstaan, dus huis de verkoop in ook omdat we ons daar niet gelukkig voelde, een paar maanden later ons droomhuis gevonden, maar het huis is zonder winst verkocht, dus de schulden waren er nog, en nog veel hoger. Een paar weken geleden hebben wij de moeilijke keus moeten maken om de schuldhulp in te gaan, het is een goede keus, maar het nadeel wat er aan vasthangt is dat we onze kinderwens ook 3 jaar uit moeten stellen. En voor mijn vriend voelt dat niet als iets ergs, die ziet er geen probleem in, mischien omdat hij niet het vrouwelijke gevoel heeft haha. Maar ik vind het heel erg! De wens is voor mij zo sterk, en als je dan zo dicht bij je droom bent, dan voelt het even alsof de grond wegzakt. Ik kom zo weinig mogelijk in de babykamer, en ik vind het heel moeilijk om te weten dat alles zo goed als klaar is en het 3 jaar zo moet staan, ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en hoop bij jullie een beetje steun te vinden... Alvast bedankt voor het luisteren / lezen haha. Groetjes
Ik denk dat je een hele shitstorm over je heen gaat krijgen, maar ik snap hoe moeilijk je die confrontatie vindt. Ik denk dat veel mensen dat al hebben bij de kamer die gepland staat de babykamer te worden (zonder meubeltjes dus) en het kan of lukt niet om die wens te vervullen. Heel veel sterkte de komende tijd.. drie jaar je grote wens uitstellen is behoorlijk lang.
De mijne ook.. Verder weet ik niet zo goed wat te zeggen eigenlijk, behalve dan sterkte en hoop dat jullie snel uit de schulden zijn.
Ik begrijp ook niet (wat je titel al is, dus blijkbaar ben ik niet de enige..) dat je al helemaal een kinderkamertje hebt ingericht terwijl je nog niet eens zwanger bent? Ik snap dat je enthousiast was maar dan nog..
Ik vind het vreselijk voor je dat je je kinderwens moet uitstellen in verband met het traject schuldhulpverlening, maar misschien is het voor de kleine en jullie uiteindelijk wel fijn omdat jullie de kleine tegen die tijd veel meer zouden kunnen bieden... Voor nu moet je daar dan overheen stappen en daar wens ik jullie heel veel sterke mee.
Ik ben vooral marktplaats afgegaan, en wij waren aan het afbetalen en dat ging goed dachten wij, en daarbij zouden we goed uitkomen als er een baby kwam, maar wij hadden geen rekening gehouden met de rentes die sneller gingen dan dat wij afbetaalde. En omdat ik marktplaats ben afgegaan veel geluk gehad met dingen. Zoals luiers en dingen die je niet kan bewaren hebben we niet gekocht, want stel dat het een jaar duurt eerdat je zwanger bent, maar niet gerekend op 3 jaar.
En dan 2 maanden terug besluiten een kindje te willen, babykamer, badje, kimderwagen etc kopen en een paar weken geleden besluiten in de schuldhulp te gaan? Dat zou dan een maand na het uitspreken van kinderwens ofzo geweest zijn? Met alle respect maar je zegt dat jullie vooruitdenkers zijn, maar dan niet op het financiele vlak lijkt me? En ik wens iedereen een kindje hoor, maar zulke snelle impulsieve aankopen wat mensen die bulken van het geld al bijna niet zullen doen in jullie situatie is gewoon niet slim en snap dan ook hoe mensen zo in de problemen kunnen komen.
ik vraag me dan af waarom al een geheel complete babykamer? wie zegt dat je zwanger kan raken, dat het allemaal lukt enz.. er zijn er genoeg die de droom met jou hebben ook niks mis mee maar wie weet kan je wel niet zwanger worden om welke rede dan ook en /of beland je in de medische molen of lukt het helemaal niet.. er zijn genoeg meiden hier die weten hoe het is om moeilijk en of niet zwanger te kunnen worden. die dromen ook vinden het ook moeilijk maar naar mijn idee begin je pas aan de babykamer als je daadwerkelijk zwanger bent.. volgens mij maak je het je zelf zo juist behoorlijk moeilijk.
Maar mp is net zo goed harde euro's uitgeven aan iets wat er nog niet is. Misschien duurt het wel uberhaupt jaren voordat je zwanger bent.
Als je geen geld hebt is het dubbel nutteloos dit te besteden aan een babykamer als je geen baby hebt?! Cursus budgetteren en met geld om leren gaan is in jullie financiële misère de beste investering. Laat ik het punt, zomaar denken dat je wel even kinderen neemt even verstandig voor wat het is.
Impulsief absoluut niet!!! Wij hebben het er al veel langer over, maar er moesten nog dingen gebeuren in en rond huis door de woningbouw, dat was gedaan dus toen die beslissing gemaakt, en even voor de duidelijkheid voor de mensen die reageren alsof de schulden onze eigen schuld is en we erom gevraagd hebben, ontslag vraagt niemand om!
Nee maar na je ontslag schulden hebben en een nog duurder huis kopen is wel bewust risico's aangaan waar je zelf 100% verantwoordelijk voor bent. Niet in de slachtofferrol gaan zitten.
Het is wel impulsief hoe je het went of keert. Je weet toch dat je schulden hebt. Dan ga je toch niet een complete babykamer neerzetten. Is gewoon raar!! Koop dan een rompertje of een knuffeltje. Deed ik destijds ook toen we voor een kindje gingen maar naar een kinderkamer gingen we pas kijken toen ik zwanger was. Zorg gewoon dat financieel alles op orde is en ga dan eens verder kijken.
Heel erg vervelend meis! je kna er niets aan doen dat er ontslag gegevn word, daar vraagt niemand om, en dat begrijp ik ook heel erg goed. Maar wat ik niet snap is, jullie besluiten voor een kindje te gaan, en gelijk is de babykamer al compleet. het kan ook nog jaaaaren gaan duren voordat het raak is . dus ik snap niet dat je gelijk een babykamer hebt gekocht waarom niet gewacht tot je daadwerkelijk zwanger bent ??
Nee ontslag vraagt niemand om maar persoonlijk vind ik zulke aankopen doen (vooral in jullie situatie) impulsief.. ik denk dat er maar weinig vrouwen zijn die zulke aankopen zonder voorbij de 12 spannende weken te zijn, laat staan uberhaupt voor een zwangerschap. Ik ben net bevallen en ondanks dat ik natuurlijk wel spulletjes had van mn andere kinderen moest ik nog aardig wat aanschaffen. Heb aardig wat bloedingen gehad en alles was voor mijn gevoel nog best onzeker dus ben pas gaan kijken toen ik al over de 24 weken was ( en het kindje levensvatbaar zou kunnen zijn buiten de baarmoeder).
Sorry, maar hebben jullie wel eens nagedacht over het feit dat er vandaag de dag ook veel stellen ongewild kinderloos zijn? Het kan zomaar dat het niet lukt natuurlijk....
Mijn moeder had een bedje staan, moest geverfd worden maar dat vind ik leuk dus ben ik gaan verven, commode van kennissen, moest ook geverfd worden dus alles in 1 keer geverfd, matras, hemeltje, beddengoed en kleine textiel van de buurvrouw die het niet meer nodig had, en kinderwagen van marktplaats voor 15 euro omdat ze niet wisten waar ze het moesten laten. Ik had gehoopt op een beetje medeleven maar heb spijt dat ik het gevraagd heb. Daarbij, we hebben geen nieuw huis gekocht maar gehuurd, wij konden niet terug naar ouders ivm mijn werk
Misschien is TS een beetje voorbarig geweest, maar kom op! Wie is dat nou niet af en toe?! Misschien wel op andere gebieden, maar toch... Ik heb wel eens een klein fortuin uitgegeven aan een hobby waar ik vervolgens niks meer mee heb gedaan. Of aan afslank-artikelen.... Een dure trouwjurk terwijl we eigenlijk eerst zouden sparen voordat we die zouden gaan kopen Ok, het is niet echt handig om zoiets te doen als je in de schulden zit, maar iedereen laat zich wel eens meeslepen en zeker met zoiets emotioneels als voor een kindje gaan kan ik me voorstellen dat je daarin te ver kan doorslaan. TS, heel veel sterkte de komende jaren met wachten. Ik hoop dat jullie ervan hebben geleerd en dat het in de toekomst niet meer zo ver zal komen, zodat jullie een kindje een financieel veilige basis kunnen bieden.