Ik ben in 10 maanden 35 kilo afgevallen, ben nu net zo dun als ik was toen ik mijn man leerde kennen, ik ben aangekomen doordat ik verschillende medicatie moest (moet) innemen, nu zeggen de mensen "neem een koekje, je kan het hebben", "stop je nu met afvallen", "je word wel dun he, pas je op?" Ik was vergeten hoe irritant dat was, vroeger kreeg ik het ook altijd om de oren Ik ben trots dat ik ben afgevallen maar dat eeuwige gezeur van mensen, dik/dun, het is nooit goed
Wauw alsof je mijn verhaal in OP hebt gezet haha! Hier exact zo... Niet nog meer afvallen he? Je word te mager... Je schijt uit je rug... Soms wil ik ze echt een knal verkopen... maarja dat doe ik niet... ik zeg gewoon "oke" Maar ondertussen doet het pijn... het is nooit goed joh! Had het er toevallig met mn beste vriend over vd week, dat ik toen ik dik was zo graag dun wilde zijn, dan zou ik zelfverzekerder worden en blij zijn... en nu ben ik dun en ben ik nog onzekerder dan toen ik 23kg zwaarder was, toen werden er namelijk minder vaak opmerkingen gemaakt!
Dat klopt mensen lijken te denken over dunne mensen wel opmerkingen te mogen maken terwijl bij dikke mensen doet niemand het want dat is kwetsend. Ik denk ook dat veel van die opmerkingen voortkomen uit jaloersheid.
Waarom moeten mensen sowieso altijd iets zeggen over iemand uiterlijk/gewicht... Heel irritant! Ik ben na mijn miskraam heel veel aangekomen en ik ben gewoon bang voor de opmerkingen die ik ga krijgen als ik over twee weken in Nederland aankom (heb mijn familie en vrienden al 2 jaar niet gezien). Ik heb zelfs de mensen waarmee ik een afspraak heb gemaakt om ze te zien al gewaarschuwd dat ik zo'n 30 kilo zwaarder ben dan dat ze me voor de laatste keer gezien hebben.. Alsof je al niet onzeker genoeg bent en je zelf in de spiegel niet ziet hoe het er bij staaat! Ik ben zelf ook behoorlijk slank geweest en dan moeten mensen er inderdaad ook wat van zeggen, wat is dat toch? Bah...
Denk ik ook.... Ik was het laatst echt zat, een (vrouwelijke) collega plaatste echt iedere dag dat ik op het werk was wel een opmerking.... En altijd met een sarcastische ondertoon Toen heb ik haar gevraagd of ze zo'n opmerking ook even bij een van de "dikkere" collega's wilde plaatsen... Ze zei dat ze niet zomaar mensen ging beledigen Toen ik haar vroeg waarom ze dan wel slanke mensen zomaar kon beledigen, zat ze me alleen maar glzaig aan te kijken (volgende dag ontving ik een mailtje met excuses, was niet zo bedoeld, ze had er zelf nooit bij stilgestaan dat ik misschien ook onzeker ben over mijn figuur...).
Ik denk dat je juist blij moet zijn met deze mensen om je heen. 20 kilo in een half jaar is echt heel veel. De scheidingslijn tussen lijnen en een eetprobleem ontwikkelen is heel dun. Ik vind het meer een teken dat ze het beste met je voor hebben en ze zich zorgen maken.
ze zullen vast het beste met me voorhebben, maar betekend dat dan dat ik aan moet komen tot een gemiddeld gewicht zodat mensen stoppen met zich zorgen maken? dát vind ik zo belachelijk.. ik ben nu gezonder dan ik in tijden geweest ben, ik heb veel minder allergie aanvallen, veel meer energie, minder migraine, en omdat ik dun ben zou ik dus ongezond zijn volgens veel mensen.. het zal wel!
Uiteraard bedoelen die mensen het goed. Ik ben in precies 1 jaar 46.8 kilo afgevallen en mijn omgeving maakt zich nu ook zorgen omdat ik het nog niet genoeg vind. Afvallen kan een verslaving worden en ik merk zelf ook wel dat ik het nu heel lastig vind om nog iets te nemen waarmee ik extra kcal naar binnen werk (ik heb wel begeleiding nu van een voedingsdeskundige die het psychologische aspect ook aan pakt) of om niet direct een rondje te gaan hardlopen nadat ik bv buiten de deur heb geluncht met vriendinnen. Maar feit blijft dat overgewicht (ook) ongezond is en ik ben nog lang niet dun. Dat mensen nu bijna chocolade of frisdrank oid gaan opdringen terwijl ik liever een mandarijn en een glas water neem vind ik echt heel erg vervelend. Of het zinnetje 'je eet die 46 kilo er echt niet weer zomaar aan hoor door wel een stuk gebak te nemen'. Nee dat klopt maar als je lang geen suiker etc hebt gegeten (of in veel mindere mate) heb je er gewoon geen trek in. En ik heb heel lang altijd maar gegeten omdat ik me verplicht voelde (ik heb dit extra voor jou gekocht omdat je het zo lekker vind etc) en dat doe ik gewoon niet meer, en dat bevalt me reuze goed!