hoi ik heb een dochtertje van 8 weken. nu huilt ze veel en slaapt ze slecht hoewel het wel wat beter word nu. maar ze wil niet op schoot zitten.. na de fles wil ik haar nog even lekker knuffelen op schoot, maar na 5 minuten begint ze te huilen. tegen me aan op schoot zitten lijkt ze ook niet fijn te vinen of op mijn buik. volgens het bureau is het een warmbloeding kindje. ik kan me daar niets bij voorstellen en het lijkt me niet normaal. Een baby heeft toch affectie nodig? wie heeft hier ervaring mee? groetjes susan
Misschien vindt ze de manier waarop je haar op schoot houdt niet fijn? De ene baby ligt liever met haar rug naar je toe, de ander met de buik. De ene ligt liever languit, de ander meer rechtop etc... Mijn dochter vind t heerlijk om gewoon met haar buik tegen mijn buik aan te liggen, beetje zoals ze na de bevalling op me is gelegd zeg maar. Terwijl ze echt 'op schoot zitten' helemaal niet fijn vindt. Misschien eens wat dingen uitproberen? En vooral niet gaan forceren en onrustig worden, want dat voelt ze ook en dan wil ze helemaal niet meer.
Ons zoontje is ook niet zo'n schootzitter. Hij is het ook snel zat als ik hem gewoon vasthou. Hij is, zo jong als hij is, al best zelfstandig ingesteld. Hij vind het heerlijk als je hem oppakt en met hem rondsjouwt door de kamer, maar rustig op de bank blijven zitten, dat vindt hij niets. Wat hij wel leuk vind is op de commode liggen en dat je dan over hem heen hangt en hem over z'n beentjes kriebelt enzo en tegen hem praat. Dan heeft hij het echt naar z'n zin. Ook als ik na het voeden op bed blijf zitten en mijn benen uitstrek en tussen mijn benen wat kussens leg en hem daar dan op leg, dan vind hij het ook heel leuk. Dan leg ik hem zo neer, dat hij me aan kan kijken. Dan praat ik met hem, vertel ik hoe trots ik op hem ben etc en dan lacht hij van oor tot oor. Ook dan streel ik dan zachtjes zijn benen, buikje, armpjes etc. Dat vindt hij heerlijk en daar geniet hij echt van. De tijden dat ik hem echter lang op schoot kan houden, zijn minimaal. Mijn 'zoon-moeder' momenten haal ik echter hieruit. Ik kan dan wel met hem knuffelen, alleen anders dan op de normale manier. Misschien een idee. Probeer gewoon wat andere dingen, zoals Joldeg al zei. Hou je niet te zeer vast aan het idee van "ik wil haar zo graag op mijn schoot hebben". Je kan ook hele mooie momenten met je dochter hebben, zonder dat ze perse op schoot moet. Succes, Meis.
Mijn dochtertje heeft ook de ruimte nodig. Als ik haar stevig vasthoud / knuffel op schoot dan begint ze ook te huilen. Ik had dit vroeger ook aldus mijn moeder.. Als ik haar losjes op schoot laat liggen zodat ze nog goed kan bewegen, dan is het goed. Maar ook maar voor een paar minuten.
ok heel herkenbaar jullie verhalen! gelukkgi maar dat ik niet de enigste ben. heb ook het idee dat ze zich snel verveeld ofzo en dat wandelen door de kamer en op de commode vind ze ook wel fijn idd. hoe zijn jullie babys in de box dan? ik doe dr na de voeding in het wipstoeltje of in de box, maar beiden lijkt ze niet echt geweldig te vinden. ja voor 5 minuten maar het duurt haar als nel te lang heb ik het idee. ook als ik met haar speel. Zou dit verveling zijn? groetjes susan
mijn dochter is ook geen knuffelkind, heel af een toe grijpt ze me stevig vast maar voor de rest wil ze het liefst zelf spelen, dat komt nog wel denk ik...
Heeeeeeel herkenbaar Susan, Bij ons hetzelfde. Florian heeft het na de voeding vrij snel gezien bij mij op schoot. Hij vindt het dan even in de box of even in de wipper fijn of bij bijvoorbeeld op een paar kussens tegen de bank aan. Ook rondlopen vindt hij prima. Maar alles voor even.....ben ook benieuwd naar creatieve "vermaak"ideeen.......
Hoi hoi, Fabio was de eerste maanden ook niet zo'n knuffelbaby... eigenlijk begint dat nu pas te komen (3 1/2 maand). Hij vindt het nu wel leuk op schoot, maar dan wel zo dat hij in het rond kan kijken...! Hier hielp het om hem in zijn blote benen op schoot te nemen, met zijn ruggetje tegen mijn buik en dan zachtjes zijn beentjes en voetjes te masseren... (kijk uit, knietjes zijn heel gevoelig!) Dat deed en doe ik nog steeds 's avonds voordat ik hem zijn pyjamaatje aantrek... Groetjes Karen