Hoi mama's, ik heb weer een vraag. Mijn zoon is nu 10 weekjes en een paar dagen. Als ik hem draag, is niks aan de hand. Hem op schoot, niks aan de hand. Hij kijkt graag rond, maar het probleem is dat de kleine best zwaar wordt na een tijdje. Dus als ik hem in bed, of in de box wil leggen, dan wordt hij boos en begint te huilen. En niet het huiltje van dat er iets is, maar echt zo'n boze huil. Zodra ik aanstalten maak om hem op te pakken, dus dekentje van hem af of over hem heen bukken, stopt hij met huilen. Ik denk dat hij behoefte heeft aan aandacht, maar ik weet niet hoe ik dit moet oplossen. Hij heeft een mobile, maar dat verveelt hem na een paar minuten. Ook andere kleurige speeltjes vervelen hem snel. Wie o wie heeft een passende oplossing? Ik kan niet uren aan een stuk met hem op mijn arm lopen. Ook een draagdoek is geen oplossing, want ik krijg gewoon pijn aan mijn schouders van het gewicht. PFFF ik voel me echt een zeur. Hij is zo'n lief en schattig kereltje, maar er zijn momenten dat ik ff "ik" tijd moet hebben, al is het maar om heel even bij te tanken.
Tsja.. oppas inschakelen zou mijn reactie zijn. Je doet er niets aan bij die kleintjes. Sommigen willen gewoon niet alleen wakker zijn. Ik heb de wipstoel bij de eerste bijna niet gebruikt, hij ging alleen maar huilen n
Bedankt voor je reactie. Ik kan helaas niet elke dag een oppas gaan inschakelen, want dit probleem doet zich de hele dag voor, alleen 's nachts gaat hij na een voeding lekker door met slapen. Buiten tot ik dat financieel niet red, is het ook geen oplossing voor het probleem. Hij ligt nu eindelijk rustig te slapen, nadat ik in de box met hem gespeeld heb. Maar ook dit is vanwege de houding die ik dan moet aannemen niet vol te houden. Dus ik hoop nog op een gouden tip.
Hem aan je man geven en lekker douchen. Goed ondersteunen met voedingskussen. Hij is 10 weken oud. Mijn zoontje zat ook altijs bij me, op me, in de doek, etc. Maanden lang eerlijk gezegd... Ik vond t soms ook oervervelend, eten met een baby op mn arm. Maar kon hij niks aan doen dacht ik dan maar!
Ooh en speelgoed, mobile etc. Is hij ook nog wel erg klein voor. Hij kan zich nig niet vermaken. Wellicht een knuffeltje of doekje een nachtje bij jou in je shirt stoppen. Dat kan je aan m geven, ruikt naar jou. Of een tshirt watcje hebt aangehad strak om t boxmatrasje of boxkleed heen doen zodat hij jou ruikt?
Heb je al een echt goede draagdoek/zak geprobeerd? Want als het goed is heb je dan geen pijn aan je schouders.
Die heeft hem ook uren op de arm...(draagdoek past hem niet) en na een lange werkdag heeft hij niet de puf om de hele avond met de kleine rond te lopen. En ik weet dat hij het niet doet om me te plagen. Hij wilt gewoon wat zien, en te doen hebben. Maar lampjes en geluidjes e.d. gaan hem heel snel vervelen. Wipstoeltje vind hij ook leuk, maar daar mag hij volgens de handleiding niet langer dan 2 uur per dag in zitten. Ik zoek dus nog even verder naar de gouden tip.
Ik snap t wel. Maar een baby van 10 weken kan niet alleen zijn. Hoe vermoeiend ook. Maar dat wist je toch vooraf? Ik snap dat je man moe is na werk. Maar hij is papa geworden en t hoort erbij. Tuurlijk mag je hier even klagen hoor, soms is moeder zijn echt niet alleen maar leuk. Maar hij heeft behoefte aan mama en papa en er is geen gouden tip om dat te verminderen. Zeker savonds hebben kindjes sie behoefte veel. Hier lag hij tot 5 maanden de hele avond bij mij, hij kreeg borstvoeding dus clusterde dan veel. Soms vond ik t echt niet leuk, wilde ik gewoon even op mezelf zijn. Maar hij kon niet alleen zijn.. Ik bedoel t niet aanvallend naar jou toe, echt niet en zoals ik zeg, soms is t gewoon ZWAAAAR. maar je kan zn behoeften niet uitzetten
Hij wordt me te zwaar, dat is het probleem. Na verschillende uren krijg ik gewoon pijn aan mijn rechter schouder omdat die verzwakt is door meerdere malen ontwricht te zijn geweest. Die pezen zijn opgerekt, dus zelfs met verdeelde gewicht, krijg ik daar toch ontzettende pijn. Dan ga ik scheef hangen en krijg door de verkeerde houding ook pijn aan links. Dus ik heb vandaag de draagdoek maar even niet gebruikt.
Geen medische oorzaken? (Reflux, oortjes?) Dan zou ik m gewoon af en toe laten gaan. Je hoeft m niet een half uur te laten huilen natuurlijk, maar hoe is het als je m een paar minuten alleen laat in de box? Het kan misschien ook zijn dat ie overprikkeld raakt door de speeltjes in de box? Op deze leeftijd kunnen ze er nog niet zoveel mee en de rest van de tijd doet ie al genoeg indrukken op. Tja, je wordt wel makkelijker met meerdere kinderen, want dan moet je wel Maar het is pittig die eerste tijd. Wat versta je onder me-time? Want ik pak(te) ook echt wel even een douche of dronk een kopje koffie. Als er geen medische oorzaken zijn en hij is in zijn behoeften (fles/luier/boertje/aandacht) voorzien red ie het echt wel even die paar minuten.
Komt wel aanvallend over. Ik vraag voor hulp omdat hij niet uit handen gelegd wil worden en dit de hele dag duurt, vanaf ongeveer 6 uur 's morgens tot middernacht. Als het alleen al voeden was, dan hoorde je mij niet klagen, dat kan ik liggend doen, zonder ongemakken. Maar ik loop inmiddels rond met pijn, waarvan ik alleen maar het advies krijg is om maar pijnstilling te nemen. Helaas is paracetamol niet meer voldoende. Maar iets anders mag niet icm borstvoeding. Dus... Vandaar dat ik om hulp vraag. Ik hoef geen preek over "je wist toch dat het zwaar zou zijn?" of "Je man wist dat toen hij papa werd?". Mijn man had niet kunnen bedenken dat onze zoon uren aan een stuk gedragen wilt worden, en dat dit bij mij tot helse pijnen zou lijden. Dus ajb als je geen tips oid en alleen een preek, bespaar me dat, want daar heb ik eigenlijk geen energie meer voor, en de energie die ik nog heb besteed ik liever aan mijn zoon.
Idd, ff kunnen douchen en dat dat douchen langer dan 2 minuten duurt. Ik weet niet eens meer wanneer ik voor het laatst koffie heb kunnen drinken... was ergens voor de zwangerschap. Maar ben ik al een paar weekjes bezig met eten en drinken terwijl ik de kleine op de arm heb. Met 1 hand eten is zo tijdrovend dat mijn avondeten meestal al voor meer dan de helft steenkoud is. Vooral omdat hij zoveel dingen ziet en hij lacht dan en begint te wiebelen. Hij is gewoon heel vrolijk en nieuwsgierig, maar tijd om eens een warme maaltijd warm op te eten. Of een warme drank warm opdrinken zou ik echt weer eens fijn vinden. Hij heeft twee knuffeltjes, 1 kan hij zien, de andere niet. Die wat hij kan zien, daar slaat hij vaker naar omdat daar dan een geluidje uitkomt. Hij kijkt daar ook echt naar. Die heb ik zojuist ook gebruikt om met hem te spelen. Uiteindelijk heb ik hem maar een 20 minuten laten huilen, omdat ik ook zelf moet kunnen eten. Hij heeft zichzelf een slaap gehuild, en ik voel me daar echt klote bij. Dat zeg ik heel eerlijk, ondanks dat ik weet dat het een "ik wil aandacht" huil was. We zijn bij een osteopaat geweest, niks mis met de kleine. Bij de huisarts, niks mis met de kleine. Kinderfysio op aanraden van de huisarts, want misschien is er toch iets anders aan de hand, maar ook zij heeft niks kunnen vinden. Hij heeft van haar gisteren een baby massage gekregen, maar de behoefte aan gedragen te worden blijft. Hij heeft contact behoefte. En terwijl ik dit type is hij weer wakker aan het worden.
Zoals ik schreef is dat niet mn bedoeling dus excuus daarvoor. Helpt t als je m in de kinderwagen legt en wiegt? Dit vond mijn zoontje soms ok tijdens t eten. Dan wiegde ik m met mn voet terwijl ik at. Heb je hem wel eens op zn zij of zn buik gelegd? Zoals ik net zij, doekje of klein knuffeltje met jouw geur. Heeft hij geen honger of krampjes? Savonds in badje zodat hij moe en rozig is en je m weg kan leggen?
Slaapt ie overdag helemaal niet? Kan ie tijdens het eten niet in de wipper? (Wij hebben zon triptrap met babyschaal, daar kon ie tijden s het eten dan inzitten) En anders warm eten = afwisselen. De ene keer bij je man, de andere keer bij jou. Echt Me-time langer dan 5-10 min is toch oppas regelen de eerste tijd. De eerste 3 maanden zijn het pittigst, daarna komt er een beter ritme in en gaat ie waarschijnlijk ook iets beter slapen. Misschien is het ook een kwestie van loslaten en accepteren dat het nu even zo *** is. Mijn nr 4 was de eerste 3 maanden ook niet van me af te krijgen, ook s nachts sliep ik zittend. Maar ik legde m dan soms naast me op de bank in een babynestje en dronk dan mn koffie terwijl ik toch aandacht aan hem kon geven. Het voelt de eerste maanden vaak echt als overleven, en als je dat accepteert is het al een stuk minder erg. Er komt een dag dat het beter gaat (En ik heb de eerste maanden ook regelmatig huilend op de bank gezeten hoor, dat luchtte trouwens wel op, dat ik even mijn verhaal kwijt kon van dat het gewoon heel zwaar was, bij mn moeder ofzo)
En hem naast jou op de bank leggen? Dan kan je hem aanraken met een hand, je hand op zijn buikje leggen ofzo. Kan jij lekker onderuit zitten en heb je toch contact met hem. Overigens hebben wij tot 4/5 maanden ook urenlang met een huilend kindje gezeten. Wij hadden een babynestje en dan lag ze bij ons op de bank. Vooral savonds. Overdag wandelde ik ontzettend veel...
Een newborn is een fulltime baan, je bent de hele dag met zo'n hummeltje bezig. Niet altijd even leuk maar wel nodig. Ik had de eerste 3 maanden spierpijn in mijn armen en rug , haha. Nu heb ik mama-spierballen. Je kunt hem in een kussen leggen naast je. Zo ligt hij niet helemaal plat en kan hij wat zien, en hij zit er lekker bij. Als jullie op de bank zitten dan kun je hem tussen je in leggen en zo met hem spelen. Babbelen, voetjes aanraken, handjes pakken enz. Je kunt hem ook op zijn buik leggen, of op zijn zij met een kussen in zijn rug. Mijn baby vond er ook niets aan, gelukkig kon hij met 5 maanden zelfstandig kon zitten.
Hier gilde ze de tent bij elkaar 15-21 uur op een dag en dragen bij me houden hielp nauwelijks behalve dat je t in je oren had. In de wagenbak ging t wel oke, soms zo onrustig dat ik dr wagenbak in dr box zette en haar daar in. Daarnaast hadden een wieg. In zowel wagenbak als wieg lag een hydrofielluier gevouwen rond hoofdgedeelte met mijn of mn man's luchtje. Geborgenheid van wiegje/wagenbak en luchtje van papa en mama. Heel de boel stond hier schuin i.v.m verborgen reflux. Die zou ik overigens even in de gaten houden, hier zagen artsen ook niks aan dr, veel terugslikken en hikken konden zij ook niks mee maar dat was verborgen reflux. Hoeft zeker niet zo te zijn maar kan best wezen dat je kleintje daarom liever niet ligt vond die van ons ook niet prettig zeker niet zonder een hellingshoek. Op de kdv van onze dochter hebben ze een hangwieg, die hangt aan t plafond met een veer als ze gaan trappelen gaat die heel zachtjes deinen. Onze dochter reageerde er in elk geval super goed op en lag binnen notime te tukken met grote grijns, iets wat ik van haar echt niet kende. Op marktplaats zie ik ze ook, zoek er wel eentje met een veer er in, juist dat op en neer deinende is wat je zoekt bij zo'n wieg. Komt hier een tweede dan staat er zo'n ding. Nu ben ik niet zo van de plafondconstructies (altijd zo'n doemscenario dat t naar beneden komt zetten) maar je hebt ook voetstandaarden en wandconstructies ervoor. Mocht je een kdv in de buurt hebben (wellicht degene waar je de kleine heen brengt straks indien van toepassing) die zo'n ding heeft vraag eens of je die 5 minuutjes kan testen omdat je zo enorm om t hand zit. Die hebben er echt wel vaker zo eentje gehad op de groep. Stoeltje/wippertje wat wel schijnt te kunnen voor langere periode in verblijven is een nuna leaf, las ik ook hier ergens op t forum. Overigens koffiedrinken ging prima tijdens t voeden, gewoon scheut koud water dr bij zodat in geval van calamiteit er geen hete koffie gemorst werd. Hete koffie en dat ik er ook echt de tijd voor nam om m af te laten koelen tot drinktemperatuur ipv scheut koud water erbij te gooien kwam pas rond een maand of 6-7? En ik betrap me er op dat ik er nog steeds de rust niet voor heb
Lig nu op de bank, knieën gebogen en D ligt met zijn voeten naar me toe en met zijn rug leunt hij tegen mijn bovenbenen. Hij vermaakt zich uitstekend nu. Tip kwam van de overbuurvrouw (87 jaar jong en had met haar oudste zoon hetzelfde probleem). Dus voor vanavond een oplossing. Dat wipstoeltje ga ik eens opzoeken. Bedankt voor de tip.
Je kunt gewoon nog niet veel met die hele kleintjes. Wij hadden een speelkleed met dingen erboven (activity center) en een gewoon kleed met los speelgoed...daar lag hij dan soms op, was hij het zat dan zaten we gewoon te knuffelen. Of hij lag bij me en dan nam ik een knuffeltje mee praatte tegen hem. Later kunnen ze zich beter vermaken en kun je ook echt spelen samen op de grond
Echt, het wordt beter. Na 3 maanden zal het allemaal makkelijker worden. Probeer als hij slaapt iets te doen dat je ontspant. Dus koffie drinken, warm. Even iets lezen. En als hij bij jou wil zijn, languit op de bank en Netflixen. Deze tijd is zo voorbij, dan kan je er maar beter het beste van maken. Eten deden wij in shiften die eerste periode. Later wilden ze wel in de Maxi-cosi op tafel.