Hmmm, ik vond haar alleen maar heel eerlijk en oprecht in haar onzekerheid van zo'n kindje te kunnen houden, en vond ik de anderen wel heel naief/snel met hun antwoord dat het ze helemaal niets uit zou maken. Want dat is natuurlijk wel het sociaal wenselijk antwoord..... Ik zal wel een ontaarde moeder zijn, maar hield ik vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was van mijn kind? Nee!! Ik was heel blij, want hij was heel erg gewenst. Ik voelde me ook verschrikkelijk verantwoordelijk, want er was een wezentje totaal afhankelijk van mij, maar houden van....Sterker nog; toen Thije geboren was, goddank een prachtig gezond kind, was dat plotselinge verliefde gevoel er niet eens! Ik voelde me nog verantwoordelijker, maar ook en vooral onzekerder. Ik durf rustig te erkennen dat ik van Thije heb moeten leren houden! Misschien dat meegespeeld heeft dat hij een erg moeilijke start heeft gehad en (daardoor) een huilbaby was, maar ik hield niet van hem hoor, in het begin....Ik vond hem vaak niet eens zo heel leuk.... Ik denk dat dit ook voor een groot deel in mijn karakter zit; ik heb moeite met veranderingen, moeite om mijzelf weg te cijferen (maar ik leer!!!!), en ik ben erg nuchter en heb ook nog erg weinig geduld! (ik ben nog veeeeeel meer hoor!!). Ditalles bij elkaar genomen zorgt ervoor dat ik bijvoorbeeld een heel erg slechte verpleegkundige of (bejaarden)zorgverlener zou zijn. Als ik dit doortrek naar het krijgen/hebben van kinderen, denk ik dat ik in beginsel ook geen goede moeder zou kunnen zijn voor een kindje met een zware handicap. Wellicht, en als ik zo'n kind zou hebben MOET ik ook wel, zou ik het wel kunnen worden, want ik zou nooit, maar dan ook nooit weglopen voor mij verantwoordelijkheden. Als ik de keuze dan zou hebben in het afbreken van de zwangerschap, DENK ik dat ik daarvoor zou kiezen....Puur om mijzelf en dus ook mijn kind te beschermen tegen latente onmogelijkheid van hem/haar te kunnen houden..... Ik wil hiermee niemand kwetsen, en zo is dit ook echt niet bedoeld! Ik praat puur vanuit mijn eigen gevoel en ik vind mijzelf dus ook tekortkomen! Ik vind het prachtig om te zien dat er gelukkig ontzettend veel mensen zijn die hier anders over denken en het ook wel aankunnen! Overigens is het tussen Thije en mij helemaal goedgekomen: hij heeft in de loop der maanden dat hij er net was, een bron aangeboord, vol gevoelens van onvoorwaardelijke liefde!! OK, ik duik nu onder tafel.....
Ja Lucas vind het zo hartverscheurend, dat arme mannetje. Ik kan me niet voorstellen dat je daar als ouders mee om kunt gaan. Je moet wel maar het is echt mensonterend. Tis trouwens wel echt een scheetje!
@ Cherie, ik vind ook helemaal niet dat je zulke gevoelens niet mag hebben - en juich het alleen maar toe dat mensen daar eerlijk over zijn. Ik zeg ook niet dat iedereen hetzelfde zou moeten voelen, toch? Waar mijn reactie om ging was Foxters reactie, wat een pleidooi voor het beeindigen van zwangerschappen van gehandicapte kinderen lijkt (want dat zou de verstandige keuze zijn) - omdat er daardoor heel wat leed bespaard zou kunnen worden. Dat vind ik echt een heel andere discussie.
dat snap ik. alleen interpreteer jij dat leed als dat die kinderen het leed zijn. maar ik denk dat foster bedoeld het leed wat die kinderen aangedaan wordt omdat ouders er niet voor kunnen zorgen cq houden. (zoals opsluiten of mishandelen of in een magnetron stoppen wilde t niet noemen maar nu toch) maar goed dat moet foster zelf dan maar verduidelijken.
Heb nog even geluisterd, want wil geen verkeerde draai geven aan iemans woorden. Maar ze zei dat ze altijd het gevoel heeft gehad dat ze minder van zo'n kindje zou kunnen houden om het op te voeden zoals het moet. Misschien bedoelde ze het wel op een hele andere manier. Het zijn een paar woorden van wellicht een veel langer gesprek, maar ik vond het een vrij heftige uitspraak.
Cherryayden ... ,mensonterend leg uit ? Hier even een moeder van zo,n zwaar gehandicapt kindje ...... Mijn zoon is zwaar gehandicapt geboren is de periode van zijn leven net als alle andere kinderen met dezelfde aandoening altijd afhankelijk geweest van beademing en sonde voeding en maar niet uit wijden over alle medicatie . Heeft er ooit wel eens iemand over na gedacht dat je ook BANG kan zijn van zo,n kind te houden omdat je weet dat je hem/haar een paar jaar later staat te begraven/cremeren ? Dat je altijd leeft in angst dat je altijd moet verantwoorden tegenover anderen die klaar staan met een oordeel . Ik had een herhalingsrisico met deze zw van 1:4 net als de papa en mama van Lucas ja en ook wij hadden de zw af laten breken indien ze ziek was geweest . Je wilt geen ziek kind , je wilt ze geen pijn zien lijden en je wilt ze zeker niet voor een tweede keer gaan begraven ,ik kan me heel goed voorstellen dat iemang bang is minder van een gehandicapt kind te houden ! Tuurlijk weet ik helaas uit ervaring dat dit niet zo is maar dat weten hun toch niet .... Gelukkig maar. Ik had mees* niet willen missen hoeveel pijn het ook doet maar , bagatelliseer handicaps niet , het is niet vanzelfsprekend dat iedereen daar maar mee kan dealen . Het doet namelijk PIJN om je kind te zien lijden ! Maar ik geloof dat de papa en mama van Lucas zielsgelukkig zijn met hun prachtkinderen !!! Zo en nu moet ik onder tafel gaan zitten denk ik !!!! Liefs Edith Mama van mees*
waarom onder de tafel gaan zitten? tis toch waar? kan me zeker voorstellen dat je bang bent om van zo'n kind te houden. en net als de angst om er niet genoeg van te kunnen houden heb je daar weinig over te zeggen want dat gebeurd gewoon. hou je niet tegen. maar ik kan het me zeker voorstellen omdat ik denk dat je denkt dat je er niet sterk genoeg voor bent snap je me nog. en nee je zou je kindje niet willen missen. Ik ben blij voor je dat dit kindje niet de ziekte heeft. en hoop dat alles goed gaat en je heerlijk van haar mag genieten!
Cherie , ik bereid me voor dat half zp over me heen valt Het schiet me af en toe zo in het verkeerde keelgat omdat iedereen maar vind dat iedere moeder en iedere vader maar blij moet zijn met wat hij of zij krijgt , gehandicapt of niet en dat is gewoon niet zo . Wij waren nm heeeel verdrietig toen bleek dat onze mees* jong zou gaan overlijden . Wij hoopte ook op een gezond kind wat leuk mee kon komen en nogmaals ik hou zielsveel van mees* maar kan me ook heel goed voorstellen dat mensen ( net als wij ) prenataal onderzoek laten doen en vervolgens een zwangerschap afbreken , buiten dat je wilt geen leed voor je kind toch .... Liefs edith Mama van mees*
Owh en trouwens bedankt voor je gelukswensen hè komt vast goed , ik heb een heel knap engeltje wat over zijn zusje waakt Liefs Edith Mama van mees*
Ik denk wel dat er een verschil zit in gehandicapt en gehandicapt. Natuurlijk begrijp ik dat je overweegt een zwangerschap af te breken als je kindje een aandoening heeft waarvan je weet dat het kindje daaraan zal overlijden.. Maar er werd ook gesproken over een kindje met down, nu werk ik in het speciaal onderwijs en heb ik kindjes met down in mijn klas en wat ben ik dol op ze! daarnaast ben ik zelf ook moeder van een gehandicapt kindje en ook ik was in het begin bang om van haar te houden, omdat de kans groot was dat ze het niet ging redden..., maar ik voel me zo rijk met haar. Ik ben de dingen in het leven veel meer gaan waarderen en elke stap is er een.. De opmerking schoot mij dan ook in het verkeerde keelgat, ik vond het een erg kortzichtige opmerking..
Vind het ook wel een beetje kortzichtig , maar dat weet je toch pas als je een kindje heb gekregen wat niet voldoet aan de , maatschappelijke norm , zoals dat altijd zo mooi gezegd word , daarom neem ik dait soort opmerkingen mensen niet meer kwalijk voordat je zelf ik die schoenen staat kan je je er echt geen voorstelling van maken , dat kon ik ook niet voor onze mees* ik had er echt de ballen verstand van . Liefs Edith Mama van mees*
@edith; ik vind het super knap dat jij dat zo kan zien, en eigenlijk heb je ook helemaal gelijk. Mensen kunnen zich er ook geen voorstelling van maken als ze het zelf niet meemaken. Dat maak ik regelmatig mee door dingen die mensen tegen ons zeggen..., ik hoop dat ik ook nog eens zo wijs word, want ik vind dat nog best weleens moeilijk.. Wat is Mees een mooi mannetje..en wat een geluk dat jullie een zusje voor hem verwachten..ik wens jullie alle geluk!
Met het risico ZP over me heen te krijgen - Ik weet niet wat ik zou doen. Door mijn ziekte heb ik zelf al regelmatig zorg nodig en ik zou een kind wat extra veel zorg nodig heeft door een handicap of afwijking erg moeilijk vinden. Ik kan nu niet zeggen of ik het zal houden of niet - het kan ook bij de geboorte misgaan maar als je de keuze hebt.. ik wil wel voor mijn kind kunnen zorgen.
Ik begrijp de keuze van een abreking van de zwangerschap bij een handicap heel goed. Hier ook een situatie met een chronisch zieke man en een zwager met een zeer zware vorm van down (geen leuk mongooltje dus, maar een ernstig gehandicapte man met het verstand en gedrag van een baby van 6 maanden en het lichaam van een 40 jarige man). Als was gebleken dat ons mupke niet in orde was, weet ik niet zeker of hij er was gekomen. Dat heeft niks met houden van of 'alles is welkom' te maken, maar met wat er mogelijk is in je leven, hoofd en hart. Zelfs na ons lange icsi traject. Als je de keuze hebt en je kan hem maken, snap ik dat je er niet voor kiest, want het is super heftig om een gehandicapt kind te krijgen, je leven staat nog 1000x meer op zijn kop dan bij een gezond baby'tje.
O god wat moest ik toch meeleven met de papa en mama van Amber. Ook nog eens een vroeggeboorte. Echt verschrikkelijk. Wat is Amber een sterk en mooi meisje. Mijn dochter kwam ook 6 weken te vroeg, maar heeft echt nog 2 weken aan de apparaten moeten liggen en daarna nog een week in het ziekenhuis. Amber is echt een super sterk meisje als ik haar vergelijk. Wat een vechtertje! Echt haar papa en mama!
De bozoe , dankjewel hè je moet heeeeeeeeel vaak tot tien tellen en proberen gelukkig te zijn met je kindjes en dat is echt het enige wat voor ons telt en de rest ............. Puh ! Bajabes , sterk stel hè ? Vind ze ook erg dapper , positief stel super , moest wel ff slikken ze lag op dezelfd kamer als ik destijds met meesje * slik maar idd wat een knapperd die amber Liefs Edith Mama van mees*
@Edith met mensonterend bedoel ik dat geen enkele ouder in die situatie zou moeten zitten. Dat ik het werkelijk schandalig vind dat er mensen zijn die dat mee moeten maken. Zoals jij. Ik snap wel dat ze gewoon van hun kindje houden maar dat hij zo vroeg overlijdt vind ik zo afschuwelijk zielig voor die ouders en voor dat kindje. Dat zou toch elk mens bespaard moeten blijven zoveel verdriet? Nogmaals ik snap dat het "nou eenmaal gebeurt" en dat ouders die in die situatie zitten er op hun manier mee omgaan maar poeh wat zou de wereld een beetje gelukkiger zijn als elk kindje een lang, gelukkig en gezond leven zou kunnen leiden.
Wat een discussie weer hier! Vond het ook weer een mooie aflevering. Amber een prachtig meisje, maar wat erg dat papa niet bij zijn kersverse gezinnetje kon zijn, en wat fijn voor de ouders van Lucas dat hun tweede kindje geen SMA heeft. Marianne een positieve test! Wat fijn nadat ook zij daar zo vor gevochten hebben. De ouders van Sem, wat een kleurrijk paar. En de bevalling, heftig maar gelukkig alles goed met de kleine. Haha en die moeder, mijn moeder zou ook echt neit bij mijn bevalling willen zijn zegt ze altijd, ze kan er ook niet tegen als ik pijn heb. Betreft de discussie: Gelukkig ben ik nog niet voor de keuze te komen staan, maar ik zou nooit een zwangerschap af laten breken. Ik ben christen en vanuit dat oogpunt alleen al doen wij dat niet en verder zou ik het denk ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen. Dit betekent overigens niet dat ik mensen die er wel voor kiezen veroordeel, sterker nog ik kan het me heel goed voorstellen dat je er voor kiest in bijvoorbeeld de situatie van de ouders van Lucas. In andere situaties zou ik er wel weer moeite mee hebben, bijvoorbeeld een docu die mijn moeder zag waar ouders een kindje met een hazenlip niet wilden.