zeg nooit nooit. toen ik mijn man leerde kennen wou hij niet trouwen en geen kinderen (Zegt ze bijna 3 jaar gelukkig getrouwd, kleine meid en bezig voor een 2e)
het klinkt alsofje er onzeker over bent of het wel dan niet gaat gebeuren. hebben jullie er nooit open over gepraat : dan weet je toch waar je aantoe bent.
tuurlijk lieve schat *knuff* vergeet ik niet hoor *extra knuff* was niet om iemands ogen uit te steken hoor. Mijn moeder is naaister.... Zag laatste (waarom ik keek geen idee) ergen snog een mooie jurk onder de 1000, was erg mooi
vaak zat over gesproken, hij heeft daar geen zin in, kost te veel geld, dus ik probeer het zo te zeggen, hoeft toch niet met alles erop en eraan, t word zo duur als jij het maakt, maar hij vind het allemaal maar grote onzin. Maar ik zie er 1 klein voordeel in: Draag ik niet de zelfde naam als mijn afgrijselijke schoonmoeder
maar meiden ik ga nu even mijn pijnlijke lijf naar de supermarkt slepen, en dan even ritje dierenarts met de jongste kattentelg tot strakjes!
zo heeft elk verdriet ook zijn goede kanten he. je zult nooooit als je schoonmoeder genoemd worden en ach er is verder niks zo wisselvallig als een man. misschien veranderd hij van gedachten als hij ouder en wijzer wordt
ha ha, volgens mij mag je je schoonmoeder niet zo. onze bruiloft kostte 2.500, nog te doen vond ik zelf, je kan het echt zo duur maken als je zelf wilt. Ik had alles uitbedacht, offerte laten maken, wensen aangepast etc. op bedrag uitgekomen en toen zij hij: regel maar (had alles voordat ik gevraagd werd al uitgezocht.... wil graag alles weten, kijken watr ik moest verwachtten en realistische cijfers kunnen geven)
ja snap er ook niks van eigenlijk wel sonde he... de kwaliteit is ook aanmerkelijk slechter maar daar valt nog wel eme te leven. maar zonder beweging is het doel van de plaatjes weg he
achja wij hebben alles schriftelijk geregeld ook weinig romantiek aan maarm et kinderen nu eenmaal noodzakelijk he. alles ligt netjes bij de notaris. tot en met de acte dat we over elkaars leven mogen beslissen aantoe. valt nergens meer aan te tornen door wie dan ook.
ha ha, bij mijn man moet je eerst een gedachte in zijn hoofd planten en dan krijg na een paar weken misschien ees antwoord Aanzoek was wel romatisch hoor: we gingen uiteten, heerlijk gegegeten, nog kinderijsje toe. Kreeg ik een mega dienblad voor me neus, groot marsepijne hart met chocoletters, wil je met me trouwen? was super
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooohhhhhhhhhh wat romantisch daar zou ik het denk ik ook nog wel voor doen...
ps, denk dat kleine meid zo wakker word, ga danmet der boodschappen doen... dus dan weten jullie waarom ik zo ineens niet meer reageer