En kennen die anderen ook niemand? Weten je collega’s niemand? Of de oppasmeisjes die later toch niet konden komen?
Wij hebben eigenlijk ook niet vaak oppas. Opa en oma passen 1 dag in de week op as we werken en dat is goed zo. We gaan dus idd nooit samen ergens heen, verjaardagen ed. Gezamenlijke vrienden heb en wij niet, dus dat is geen probleem. Wij hebben een tijdje bij mijn moeder gewoond, toen kon dat wel als beide kinderen sliepen.
Ik heb al een tijdje niet terug gelezen maar wow wat een reacties. Er wordt in mijn omgeving vaak gevraagd of we geen buurmeisje/buurvrouw/vrienden hebben die even kunnen oppassen. Nou nee dus. Ook wordt er in mijn ogen vaak makkelijk gedacht over opa en oma als oppas maar afgezien van het feit dat je dan wel een opa en oma in de buurt moet hebben die daar fysiek toe in staat is, moeten opa en/of oma daar ook maar zin in hebben. Ik heb in het verleden, toen we alleen onze oudste hadden, goede ervaringen met oudermatch gehad dus wil dat zsm weer gaan proberen. Ik begrijp dat tijd voor elkaar goed is maar wij proberen dat nu zo te doen dat we af en toe samen vrij nemen op een doordeweekse dag. Ik mis het af en toe, het samen zijn, maar besef me ook dat het makkelijker zal gaan als ze wat ouder zijn, dat deze situatie niet voor eeuwig is. Dus dan accepteer ik de situatie nu. Een relatie is niet opeens slecht als je (tijdelijk) amper tijd samen hebt. In mijn geval zetten andere zaken mijn relatie wel eens onder druk, zoals slaaptekort.
Wat wij nog wel eens deden toen onze (nu middelste, toen jongste) zoon slecht sliep was heel vroeg uit eten gaan, om 17 uur of zo. We hadden dan een oppas waar we tegen zeiden dat ze de kinderen maar lekker moest laten spelen, als ze in slaap vielen, kon ze ze naar bed tillen en anders waren wij om een uurtje of 20.30 wel weer thuis en brachten dan zelf de kinderen naar bed.