Hallo allemaal, de laatste tijd bekruipt me steeds meer en meer een naar gevoel. Ik ben namelijk nooit zwanger geweest (werd wel een keer gedacht, maar niet aangetoond, dus kan ik het ook niet zo beschouwen ). We zijn bezig sinds juni 2012. Maart 2013 stapten we in het medisch traject vanwege mijn PCOS. Clomid sloeg heel goed aan, iedere maand een perfecte eisprong, soms een dubbele. Na zo'n tien rondes waarin Clomid goed zijn werk deed, was ik nog steeds niet zwanger. Ik kreeg een LEO + HSG en daarbij ontdekten ze endometriose, gelukkig zo licht dat het mijn vruchtbaarheid waarschijnlijk niet verder beïnvloedt. De gynaecoloog raadde wel aan om met IUI te beginnen en ik heb nu de vierde poging achter de rug, zonder resultaat. Ik lees hier natuurlijk veel over het medisch traject en zie vaak dat er bij anderen één of meerdere miskramen aan een goede zwangerschap vooraf gaan. Maar dat is bij mij dus niet het geval. Ik zit natuurlijk ook niet op een miskraam te wachten, maar ik vind het zo'n eng idee dat ik niet eens weet of ik zwanger kan raken in eerste instantie. Zijn er hier nog mensen die hetzelfde hadden en alsnog zwanger zijn geraakt (en zo ja, bij welke behandeling?), moeder zijn geworden op een andere manier omdat het gewoon echt niet lukte, of waarbij er een verklaring voor was (slechte eicelkwaliteit, geen goede innesteling)? De moed zakt me steeds verder in de schoenen..
Wat rot dat lange wachten en die groeiende onzekerheid. Ik ben ook nooit zwanger geraakt, terwijl mijn eisprong en cyclus prima in orde zijn en mijn man zijn zaad wel enigszins minder van kwaliteit maar niet drastisch. Pas toen wij aan ivf begonnen bleek bij ons wat er waarschijnlijk in eerste instantie mis gaat, namelijk de bevruchting. De zaadcellen komen niet door de schil van de eicel heen. Geen wonder dat ik nog nooit zwanger werd. Gelukkig is er icsi, wat dat probleem omzeild. Helaas is dat in drie pogingen slechts 1x een hele vroege miskraam geworden en dus nog geen zwangerschap. Veel succes meid, iedereen heeft een ander verhaal. Dat er maar snel duidelijkheid mag komen voor je en natuurlijk een mooie zwangerschap
Oh wat herkenbaar! Ik ben in januari 2014 voor het eerst zwanger geweest. We waren toen al 4,5 jaar bezig, waarvan ruim 3 jaar in de MMM. Ik ben toen zwanger geraakt bij icsi-3. Helaas ging dit al snel mis. Nu ben ik er net achter gekomen dat ik weer zwanger ben. Van icsi-4. Deze zwanger zijn we 5 jaar bezig en dit is dus pas m'n 2e zwangerschap. Bij mij was ook dus heel lang de angst dat ik nooit zwanger zou worden. Dat ik nooit zo'n test met twee streepjes vasst zou houden... Ik weet dus echt hoe je je voelt. Bij ons was het jaren "onbegrepen" onvruchtbaar. Lichte endometriose en geen olympische zwemmers, maar op zich geen belemmering om zwanger te raken. Nadat icsi-2 was mislukt hebben we een gesprek met onze f.a. gehad en gevraagd of er nog extra onderzoek en behandeling mogelijk was. Dat was er. Er is uit onderzoek gebleken dat ik een mthfr mutatie heb, wat zwanger worden en zwanger blijven in de weg staat. Daar heb ik nu medicijnen voor. Tevens heb ik vlak voor beide icsi's een zgn minor injury behandeling gehad waarbij krasjes op je bms worden gemaakt. Daarnaast andere hormomen. IK heb acupunctuur gehad rondom icsi en vlak voor tp. Dit alles heeft geleid tot een zwangerschap. Nu ben ik in afwachting van m'n eerste echo! Waarschijnlijk lag het bij ons dus aan het niet innestelen van een embryo. Dat is allemaal aangepakt. Het is alsnog geen garantie helaas... Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar het kán dus wel. Na jaren van niet zwanger, uiteindelijk wel zwanger! Heel veel succes! En praat met je arts hierover!
@zuuske: Jeetje, jullie hebben ook heel wat behandelingen achter de rug zeg. Weten ze niet waarom het maar één keer enigszins effect heeft gehad? En hoeveel pogingen hebben jullie nog te gaan? Ik zie dat je morgen een terugplaatsing hebt, ik duim heel hard voor jullie! @Juudje: Voorzichtig gefeliciteerd, dat het nu maar helemaal goed mag blijven gaan. Wat kan er eigenlijk ontzettend veel fout gaan voor je überhaupt een positieve test in handen kunt houden. Ik moet zeggen dat ik het allemaal niet erg hoopgevend vind, maar zo is de realiteit nu eenmaal.. Bij welke ziekenhuizen waren jullie onder behandeling? Als wij straks voor IVF moeten gaan, zijn de controles in Terneuzen en de punctie + terugplaatsing(en) in Gent. Het lijkt mij dat het in Gent heel anders aan toe gaat, als ik deze onderzoeken aan mijn eigen gyn zou voorleggen weet ik niet eens of hij er iets mee zou kunnen.
Herkenbaar. Ik heb ook zooooo vaak gedacht dat ik nooit zwanger zou worden, ondanks dat we het stempel 'onverklaarbaar onvruchtbaar' hadden en het dus, volgens de statistieken, gewoon zou moeten kunnen. Na 7x IUI zijn we gestart met IVF/ICSI en op het moment dat er zaad ingeleverd moest worden, bleek het niet goed genoeg voor IVF en is er ICSI toegepast. Bij de vierde terugplaatsing is het wonder boven wonder toch gelukt en verwachten we ieder moment ons nu al grootste bezit. Wij hebben bijna 5 jaar gewacht op die felbegeerde eerste positieve test, we waren dan ook echt met stomheid geslagen toen er geheel onverwacht een tweede streep tevoorschijn kwam. Ook al heb je net een embryo terug laten plaatsen, je gaat er toch stiekem vanuit dat de test negatief is. Heel veel succes en ik wil graag zeggen: houd moed! Maar ik weet ook hoe moeilijk dat is. Ik hoop voor je dat je spoedig een positieve test in handen hebt!
Wauw rijo! Dat alles maar goed mag verlopen, het is je ontzettend gegund. Vijf jaar, jeetje. Hoe komt dat dan eigenlijk zo? Ik lees wel vaker over zulke lange periodes, maar zijn jullie dan pas later in het traject gestapt, hebben jullie pauzes gehad of duurt het gewoon zo lang, de periodes tussen IVF/ICSI-pogingen?
Ik was ook nog nimmer zwanger geweest voordat we met IUI begonnen. 11 IUI's later nog steeds niet zwanger geweest. Daarna IVF. Niet zwanger. Toen ICSI en zie banner. Ik had vijandig baarmoederhalsslijm en mijn vriend bleek ietwat traag (maar niet noemenswaardig) zaad te hebben. Niet wanhopen dus. Hoop dat jij ook gauw een positieve test in handen mag hebben.
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar wel van dichtbij gezien wat het met je doet. (vier jaar gedaan over eerste kindje). Maar ik wilde gewoon even zeggen dat ik het ontzettend naar voor je vind en begrijp dat dat je soms beangstigt.
Ik kan misschien niet helemaal zeggen dat ik weet hoe je je voelt. Wij wachten bijna 5 jaar, maar het laatste jaar wel ineens een aantal vroege miskramen gehad. Ik wilde toch even reageren.. Ik las laatst over een onderzoek van bacteriën? in de urine, met deze test konden zij voorspellen of je dat jaar zwanger zou kunnen worden. Nu duurt dit natuurlijk nog jaren, voordat de test gebruikt gaat worden.. en de test is nu ook nog niet 100%. Maar dit heeft mij wel aan het denken gezet. Als het echt zo is, met die bacteriën oid.. Dat verklaard voor sommigen een hele hoop. Bij ons was altijd ook alles goed, top zelfs. In het begin vrij snel zwanger, dat werd een miskraam. Daarna jaren niet zwanger geweest, en toen hebben wij lang gedacht dat wij niet meer zwanger konden worden. Het laatste jaar ineens een aantal vroege miskramen. Ik kan dus (weer) zwanger worden! Die 'bacterie?' -dat misschien wel in de weg heeft gezeten- is weg? Mijn lichaam heeft het zelf opgelost? Ik noem maar iets... Volgens mij waren het bacteriën waar ze het over hadden. Misschien een hele rare gedachten van mij, haha.. Maar het zou een hele hoop verklaren. Ook voor mensen die onbegrepen verminderd vruchtbaar zijn -Getwijfeld of ik dit wel hier neer moest zetten, mijn gedachten klinkt misschien ontzettend stom-
Hier nooit zwanger geweest voor of tussen behandelingen. Ook geen miskramen tijdens. "Gewoon" 2 x zwanger geworden van een icsi behandeling (in het EZ) de eerste keer de derde icsi deze keer de vierde cryo van de tweede icsi. 10 embryo's in totaal tp gekregen al die jaren, 2 zwangerschappen. Niet wanhopen dus, je hoeft geen mk te krijgen om zwanger te worden
Bij ons was het ook onverklaarbaar. 6 keer iui niks. 1e IVF, super zaad, mooie eitjes, geen bevruchting! Alleen een zelfdelende eicel die voor de zekerheid is teruggeplaatst... Het probleem was dus net zoals bij iemand anders hier dat de zaadjes niet aan de eicel hechtten. ICSI 1 5 goede bevruchtingen en de eerste tp raak! Ik ben dus ook nooit zwanger geweest hiervoor omdat dat niet kon, in ieder geval nietig combinatie met mijn man. Aan wie het ligt weten we niet, maakt ook niet uit, feit is dat mijn lichaam het dus wel kan! Dat verklaart ook dat we bij alles altijd te horen kregen dat het er goed uit zag. Dat was toen heel frustrerend want waarom lukte het dan niet, maar nu dus toch heel fijn! Ik had wel zelf al heel lang het gevoel dat iui het niet ging zijn voor ons en wilde heel graag dat ze de eerste keer direct de helft icsi zouden doen, maar dat wilden ze niet. Mijn gevoel bleek dus wel juist! Er zijn genoeg succesverhalen om je aan vast te houden, maar ja ik weet hoe groot de angst is dat het nooit gaat lukken... Ik hoop dat jij straks ook een succesverhaal hebt!
Hoi tempus, oh ik weet Zo goed hoe je je voelt. Al 2 en half jaar bezig 6 keer iui gehad, met mijn vriend alles in orde, en ik had vaak met clomid een ei, 2x niet toen is de dosis verhoogd. Maar na al dit ben ik ook nog nooit zwanger geweest en ik ben ook zo bang dat mijn lichaam het gewoon niet kan. Ik kan me ook echt niet voorstellen dat ik ooit zwanger kan worden heb jij dat ook? Ik denk dat we het gewoon maar over ons heen moeten laten komen. Sterkte!
Jeetje, heel herkenbaar shorty! Ik kan me er ook helemaal niks bij voorstellen dat ik zwanger ben en dat er echt iets in mij groeit. Dat vind ik een beangstigende gedachte. Bij de meeste dingen in dit leven kan ik me iets voorstellen hoe iets zal zijn. Ik geloof er wel sterk in dat als je je iets echt in kunt beelden, je dan kunt krijgen wat je wenst. Bijvoorbeeld een nieuwe baan, een leuke vriend, een leuk feest. Mijn ervaring is dat het dan vaak uitkomt. Ik vind het eng dat ik me er geen voorstelling van kan maken dat ik zwanger ben en ik ben zo bang dat het dan ook niet zal gebeuren. Lastig!
Dames herkenbaar.. Had je graag hoop willen geven maar misschien bied het troost doordat je niet de enige bent.. Hier 7 x iui gehad nu gestart ivf nooit zwanger geweest .. beide geen oorzaak gevonden manlief super goed zaad en ik regelmatig en mooie eitjes.. Maar we doen het niet voor niets de hoop is er alleen de gedachte dat het misschien nooit gaat lukken word heviger .. Ik hoop je niet de put in te praten maar meer het gevoel te geven.. We zijn niet alleen!!
Ook ik wil je laten weten dat je niet alleen bent. Hoewel ik wel steeds zwanger werd, maar deze allemaal miskramen werden. Tot -hopelijk- deze. Maar het is ongelooflijk spannend en een reuze zwaar traject. Heel veel succes en sterkte!
Thanks allemaal. Ik moet zeggen dat het me niet echt hoop geeft (op een paar verhalen na), maar da's de angst dat het nooit zal lukken, die overschaduwt iedere dag en zal wel herkenbaar zijn voor iedereen hier. Ik kan niet leven met de gedachte kinderloos te blijven, laat staan hoe dat moet als het ooit gewoon een feit wordt.. In het begin dacht ik dat het misschien wel gewoon zou lukken met Clomid, daarna had ik het volste vertrouwen in de LEO en daarna in de IUI, maar nu nadert het einde en ik kan het geen seconde uit mijn hoofd zetten.
Je verlegt steeds je grenzen inderdaad en ik zag het kinderloos blijven als een enorm groot zwart gat. Als een leegte. Had geen andere wensen dan een kindje krijgen. Voor mij hoefde het leven echt niet meer als ik kinderloos zou blijven. Dus ik begrijp je gevoel erg goed ookal ligt dat inmiddels een eind achter me. Het is moeilijk om iemand hoop te geven.....Wou dat ik je een zwangerschap kon geven. Jij vecht al zo lang voor een kindje!