Ik voel me echt even een hele slechte moeder. M'n zoontje zat al een tijdje te huilen en ik kon maar niet bedenken wat er nou was. Ik ben er ook niet helemaal bij met m'n hoofd omdat m'n man in het ziekenhuis ligt en ik heel moe ben. Maar ik kwam er na bijna een uur achter dat hij al een uur geleden had moeten eten Oh wat voel ik me nou dom zeg. Ik heb zelf even heel hard met hem meegehuild en 100 x sorry tegen hem gezegd. Gelukkig ligt hij nu weer lekker rustig bij me te slapen.
jeetje meid. Ik snap hoe schuldig je je voelt. Hij vindt je echt nog wel lief,hoor. En nee, je bent geen slechte moeder. Sterkte met je man! (niets ernstig,hoop ik?)
zo'n dingen gebeurden mij de eerste weken ook wel eens (en mijn man lag dan niet in het ZH). Dan was hij maar aan het huilen, ontroostbaar... Tot ik er ineens aan dacht dat ik zijn pamper al 3 of 4u niet meer verschoond had of dat hij al 2u wakker was..... Voelde me toen ook zoooo vaak een slechte mama. Nu is het allemaal een goeie routine geworden en ga je in je hoofd standaard die vaste dingetjes af als je kindje huilt (moe, luier, honger, verveling) maar in het begin...sjonge, jonge!
Ook wel eens gebeurd hoor! Niet schuldig voelen! En m'n meisje mopperen, en wij maar rondlopen en sussen En toen opeens, OEPS! Maar goed, gebeurd iedere mama wel eens!
hahaha ons ook eens over komen... kan gebeuren... is niet erg. we zullen nog wel eens vaker van die dingen doen denk ik..
Maak je geen zorgen meid, hoe vaak mij dat aan het begin wel niet overkomen is En maar denken en denken wat er nu aan de hand kon zijn.. En er na een uur achter komen dat hij een overvolle luier heeft, een fles moet, gewoon moe is (en mama maar afleiden met spelletjes).. Domweg omdat ik de signalen en huiltjes nog niet goed kon onderscheiden van elkaar.. Komt helemaal goed meid, en je bent hierdoor echt geen slechte moeder hoor..
ik was wel eens heerlijk aan het winkelen wat veel langer duurde dan ik had geplant maar verder niet aan gedacht. en hij maar huilen en huilen. was ik ook de voeding vergeten omdat ik niet zo lang zou winkelen. en moesten dus ook nog helemaal naar huis waarbij we in de file kwamen. tranen liepen over mn wangen omdat hij zo krijste van de honger en ik het gewoon vergeten was.
Bedankt voor jullie lieve reacties. Ben toch wel blij dat het meer mensen wel is gebeurd is. @ilonaa, Mijn man heeft de ziekte van Crohn en hij heeft er op dit moment heel veel last van dus is hij gisteren opgenomen. Ik hoop dat hij snel weer naar huis mag maardat is lastig te zeggen van tevoren.
Oww meid...het kan gebeuren! Ik heb het ook gehad! En als je dan nog eens je gedachten er gedeeltelijk nie bijhebt omdat je man in het ziekenhuis ligt kan het helemaal gebeuren hoor! Niet schuldig voelen! Hele dikke kus! En hopelijk is je man weer snel thuis!
Je bent absoluut geen slechte moeder, mijn vriend ligt nu ook in het ziekenhuis en is gewoon ren en vlieg werk op het moment. Mijn schoonmoeder is voor een klein weekje naar NL terug gekomen om mij bij te staan zodat zij regelmatig op Kirsten kan passen. maar ik vergeet ook dingen hoor pfff.. en je bent zo moe aan het eind van de dag.
niet schuldig voelen! je kent je kindje nog niet 100%, alles is nog nieuw, je hebt stress van het feit dat je man in het ziekenhuis ligt...babies huilen omdat dat de enige manier is om jou duidelijk te maken dat er wat is. zodra je hem uiteindelijk zn voeding gegeven hebt is ie weer rustig en is het voor hem gewoon klaar. zie het hetzelfde als jij chagarijnig wordt als je te weinig slaap hebt gehad... zodra je weer hebt bijgetankt voel je je weer goed en interesseert het je niet meer dat je zo chagarijnig was voorheen... hoop dat je een beetje begrijpt wat ik probeer uit te leggen want volgensmij klinkt het allemaal een beetje warrig wat ik heb opgeschreven
Niet schuldig om voelen, kan gebeuren!! Je doet het niet express hoor en van dat ene uurtje komen ze niks tekort hoor. Wij waren twee weken terug bij vrienden en Sven was jammerig. Dus ik heb hem in slaap gewiegd. Maar hij was dus jammerig omdat hij moest eten. En ik was het gewoon vergeten. Na een uur werd hij wakker en dacht ik pas: oja, het was zijn etenstijd... Voelde mezelf ook wel heel schuldig op dat moment hoor. Heel veel sterkte met je man, hopelijk is hij snel weer thuis.
Oh, is hier ook wel eens gebeurd bij manlief!! Ik kwam uit mijn werk en hij keek super chagi!! Kyra was al vanaf die middag 2 uur alleen maar aan het huilen en niks hielp, wil ook niet slapen, balen blablabla!! Bleek dat hij de fles was vergeten te geven om 2 uur!!! Tsja.......kan gebeuren!!
o gossie... had laatst ook hoor.. had ik haast, hup kleine in kinderzitje van de fiets. Hij miepen. Dus ik reageerde er niet op, dacht dat ie liever wilde spelen ofzo. Op de hoek van de straat controleerde ik even of zijn schoenen nog aanzaten (deze vallen wel eens uit halverwege de rit) Bleek zijn voetje onder zijn bil te zitten.......oops. voelde me toen echt schuldig!
sorry maar ik vind deze zo komisch.. Ik had het vanmorgen ook was ze aan het 'vegen' met de swiffer.. en ineens huilen had ze haar vingertje in een van de gaatjes gestopt waar je het doekje in moet duwen
meid niet schuldig voelen hoor, dat kan toch gebeuren? je bent er niet helemaal bij zeg je al omdat je man in het zh ligt, logisch dat je je zorgen makat en dan wel eens wat kan vergeten. Gelukkig is het goedgekomen met eten, Sterkte met je man ik hoop dat hij snel weer naar huis mag