even van me afschrijven. vandaag is het dan precies 4 jaar geleden dat we besloten om voor een kleine te gaan. 4 jaar zonder die stomme pil. onze wens wordt met de dag groter. maar het gevoel van is het voor ons wel weg gelegd z'n kleintje van ons tweetjes. al die ziekenhuis bezoeken. al die afspraken en echo's om te kijken of er iets gebeurt. maar ook al die hormonen. eerst pillen en daarna spuiten. En dan nog niet te spreken over humeurtjes en opvliegers en de miljoen tranen als er weer een ronde mislukt is. wat moeten we nog meer over hebben voor onze wens. sorry meiden maar moest het even kwijt
jeetje meid.. ik word echt allemaal zo verdrietig van die verhalen dat mensen zo lang bezig zijn!! waarom duurt het bij jullie zo lang? is zijn zaad slecht of heb jij iets wat het tegen zou kunnen houden? je hebt een sterretje gehad in 2009? veel sterkte en ik hoop dat jullie snel een plakbeeb mogen hebben.. klink cliche ja.. maar ik wens het iedereen
meis wil je alleen even een dikke knuffel geven!!!!!! ik begrijp dat het echt heel moeilijk is... heb ook niets opbeurends te zeggen. Vind het soms allemaal oneerlijk verdeeld!!! hoop echt dat je snel zwanger bent,mijn vriendin zit in dezelfde postitie als jij en maak het van dichtbij mee dus ik weet wat voor impact het heeft.
jeetje zeg dat is niet nix voor jullie. je hoeft geen sorry te zeggen hoor,we zijn ervoor om naar elkaar te luisteren en te helpen toch? ik hoop voor jullie dat het mag lukken en jullie je wondertje in jullie armen mogen houden. voor jullie een dikke knuffel
dank je wel meiden. ja moest het gewoon even kwijt. het is het moeilijk te begrijpen. snap er soms zelf ook weinig van. en ja soms is het idd oneerlijk verdeelt maar het is zo en daarkunnen we niets aan veranderen. nu hopen dat we in januari met poging ivf2 kunnen beginnen en dat we cyclus weer opgang komt want zit inmiddels al op cd61 en daar kunnen nog weken bij komen.
Pfff, wat een verdrietige situatie voor jullie. Net zoals mijn voorganger al zei; ik heb geen opbeurende woorden. Ik hoop heel erg dat het tij snel zal keren en er ook in jullie armen straks een mooi babytje ligt.
Pff wat een heftig en verdrietig verhaal... Ik kan jullie alleen maar heel veel sterkte wensen en hopen dat het echt eens mag gebeuren voor jullie!
Ach natjuh... 4 jaar al! Allereerst een dikke knuffel! Wat zou het toch makkelijk zijn als iemand de zekerheid zou kunnen geven dat het ooit zal lukken. Tenminste, dat had ik heel erg. Dat je wel zou weten dat het lukt, maar dat je alleen het 'wanneer' niet weet. Helaas kan dat niet... En de combinatie van de onzekerheid, met die grote wens erbij... Iedereen in je omgeving waar het allemaal vanzelf lijkt te gaan... De opmerkingen die erbij komen. Het doet zoveel pijn! Ik hoop zo dat het gaat lukken! Na zo'n lange tijd mag er wel eens het moment komen dat alles omkeert en het geluk voor jullie is.