Ben ineens weer zo onzeker... 'we' zitten nu op 13 weken en hebben twee echo's achter de rug. Met 7 weken (hartje gezien en gehoord! alles goed!) en met 10 weken (ook goed bewegend 'kindje', hartje ging als een trein!) Alhoewel mijn arts toen heeft gezegd dat alles helemaal goedzit en ik echt eens moet gaan genieten, geen zorgen maken, lukt dit niet altijd...vooral als ik ineens minder symptomen voel dan anders...dan word ik weer zo onzeker! Ik weet dat met 12 weken de ergste symptomen wat afnemen, mogelijk...ik had erg veel last van pijnen door groeiende baarmoeder (vanaf het begin soort van ongesteldheidspijnen). Nooit bloedverlies en het was ook niet elke dag maar vaak wel. Dat is nu maar heel soms sinds anderhalve week en als ik dan ook minder gevoelige borsten heb een dagje (zoals vandaag) en na een paar dagen misselijkheidsvlagen me weer ok voel,afgezien van vermoeidheid (dat blijft stabiele factor!) gaat het toch trekken en duwen in mezelf: gaat alles wel goed?? terwijl ik volgens mij geen enkele reden heb te twijfelen!heb liever symptomen de hele tijd...!het enige wat me dan wat gerust kan stellen is mijn nu al groeiende buikje! Morgen ga ik voor de nekplooimeting en wellicht speelt dit mee. aan de ene kant fijn om weer zekerheid te krijgen en aan de andere kant ook doodeng weer!ben zo bang dat het niet goed gegroeid is, maar als ik echt naar m'n gevoel luister...weet ik dat het goed zit! herkennen jullie dit ook? Hoe voelden jullie je zo rond de 12, 13 weken? hadden jullie nog veel symptomen?? Moest ff wat van me afschrijven geloof ik...!
ik had bij Nathan ook met 8 wk en 9 wk een echo gehad. Toch was ik met 13 wk echt weer super zenuwachtig toen ik bij de vk zat. Moest zelfs huilen toen ik het hartje hoorde kloppen De vk heeft toen om me gerust te stellen een extra echo gemaakt Herken het dus helemaal Bij mij ging de onzekerheid met een week of 14 wat weg. Heb toen ook een angelsound gekocht kon ik thuis ook af en toe luisteren! Ben nu trouwens ook weer heel onzeker hoor.. nog 9 nachtjes slapen en dan de echo Luister naar je gevoel!
Ja ik herken dit! Was ook heel onzeker rond die periode, had op 12 weken een goede echo gehad en de volgende echo stond pas gepland voor op 21,3 weken!! In deze tussenliggende periode namen ook bij mij de zwangerschapsverschijnselen af, kreeg rond de 13 weken ook erge last van buikpijn, dus geloofde er niet meer zo erg in. Ik heb me ook heel erg nerveus gemaakt of alles wel goed zou zijn bij de echo op 21 weken, maar toen ik leven begon te voelen zo rond de 18 weken kreeg ik er meer vertrouwen in, pas na de 21 weken echo, toen alles goed bleek te zijn viel er een last van me af en begon het genieten eigenlijk, maar nog steeds heb ik dagen dat ik weer aan van alles twijfel (maar dat hoort er ook wel een beetje bij )
Hallo, Ik ben vandaag 12 weken zwanger. Ik heb eigenlijk niet zoveel kwaaltjes gehad, alleen moe, moe en moe... Ik heb ook niet zoveel zin om te koken, niet dat ik het vies vind want als het voor mijn neus staat eet ik alles met smaak op! Je hoort en leest vaak de meeste symptomen met 12 weken weg zijn, niets om je zorgen over te maken dus maar ik snap je heel goed. Ze zeggen dat de zorgen niet meer weg gaan en al helemaal niet meer als de kleine er is! Ik ben blij dat ik niet de hele zwangerschap boven het toilet hang, die zijn er immers ook genoeg. Het is voor mij mijn eerste kindje, jij ook? Hoe was je nekplooimeting? Wij hebben ervoor gekozen om het niet te doen... Heb je al wat gekocht? groetjes Dorianne
Heeel herkenbaar en de zorgen blijven hoor. Het hoort volgens mij gewoon bij het zwanger zijn. Alle echo's die ik tot op heden heb gehad zijn goed, de 20 weken echo was prima en ik voel me eigenlijk al de gehele zwangerschap prima (alleen erg moe in het begin). Maar de bezorgdheid of het allemaal goed gaat is en blijft er hoor. Ik voel nu vaak beweging, maar als ik het een tijdje niet gevoeld hebt, slaat de onzekerheid daarover weer toe. Ieder termijn heeft dus z'n eigen zorgen. Probeer jezelf niet gek te maken en inderdaad een beetje te genieten, want het is ook heel bijzonder.
bedankt voor jullie reacties! Heel herkenbaar en blijkbaar gaat die onzekerheid ook niet helemaal over...ik denk steeds: als ik maar 13 weken ben, als ik maar 20 weken ben...maar volgens mij ben ik dan weer net zo onzeker hahaha! Eigenlijk is het zo dat hoe meer je weet, hoe meer je je zorgen maakt...denk ik... Gisteren hebben we weer een echo gehad en nekplooimeting en bloedtest (omdat ik 37 ben is dat een serieuze overweging). Maar alles was zo goed! Bloedtest was prima en zo ook alle orgaantjes van de baby!! Wat een opluchting!! Er zat een prima neusbotje, nekje was helemaal in orde en hartje, maagje en alles ok!Was weer zo ontroerend...me weer zorgen zitten maken voor niets maar dit geeft weer een boost! @Dorianne: ja idd het eerste kindje (kan je wel merken haha!) en we hebben er 5 jaar over gedaan!! Vandaar...toch veel te verliezen...Overigens is het toch op natuurlijke wijze gekomen! We waren net bezig met opties voor inseminatie... ja mijn mams heeft al wat dingetjes gekocht haha! heerlijk want nu mag het eindelijk he?! Hoe voel jij je?zo'n (eerste) kindje? Nogmaals allemaal bedankt en veel genieten dan maar allemaal!
leuk hè hormonen ik herken het heel erg hoor. ik was doodsbenauwd voor de 20 weken echo die gehad vond ik wel weer iets anders om onzeker van te worden.dat is echt heel normaal! maar vergeet niet dat je vooral moet genieten!!!!!!
rond de twaalf weken neemt de placenta de hormoonproduktie over en kunnen de kwaaltjes afnemen, onzekerheid hoort erbij, maar als je je echt zorgen maakt gewoon je vk bellen, dat drukt ze ons ook steeds op het hart, zorgen zijn natuurlijk nooit goed en voelen niet lekker en als zij dat kan wegnemen door even te luisteren heb je weer een zorg minder... sterkte,
Hier ook die onzekerheid gehad hoor! Ik heb op 11w4d nekplooimeting gehad en toen was alles in orde. Ook al orgaantjes gezien ed. Maar daarna begint dat ook weer te malen hoor. Op 16w3d weer echo gehad en toen al duidelijk de 4 hartkamers gezien, alle ledematen zijn in orde, maag was er... Vanaf toen ben ik echt beginnen genieten. Dus voor de 20 weken echo ben ik nu iets relaxter, ook omdat ik het al redelijk voel bewegen (vooral als ik in bed lig en 's nachts niet kan slapen ). Maar als ik dan 1 dag de kleine overdag minder voel, ben ik alweer mega ongerust. Hormonen, 't is iets leuks!
Yep de onzekerheid blijft gedurende de hele zwangerschap, bij mij in ieder geval wel. Wanneer je de beeb begint te voelen wordt het wel iets minder maar het blijft. Dan maak je je weer druk over waarom dat hij even niet beweegt en schopjes geeft. Ik weet dat die onzekerheid het een beetje moeilijk maakt maar probeer toch te genieten meid. Succes met de zwangerschap
@ Mukkie : Fijn dat het toch zelf gekomen is, 5 jaar duurt dan erg lang niet? Ik voel me helemaal super, wat moe maar dat gaat hopelijk nog afnemen. Ik ben niet zo onzeker meer, ik had dit vooral in het begin. Mijn hormonen slaan mij niet zo op hol en ik denk erg nuchter (gelukkig). Ik ben blij dat wij een kindje mogen krijgen en ik ben blij als hij/zij er is. Ik zie wel heel erg op tegen de bevalling...maar ja wat erin moet moet er ook weer uit! Mijn moeder lacht me uit dat ik er nu al over bezig ben Wij hebben afgelopen weekend de kinderkamer gekocht. Wij hebben 4 jaar geleden (toen we gingen samenwonen) niets aan de bovenverdieping gedaan dus dat moet nu allemaal gebeuren! ( wij wonen/hebben een boerderij en hebben de slaapkamer, badkamer...etc... allemaal beneden). Mijn pap is timmerman (inmiddels in de WAO) en die gaat ons helpen met alles in orde te maken. Nu weet ik tenminste welke kleur ik alles wil verven en kan ik een keuze maken in de vloer...en ik heb alle vertrouwen in mijn vader! Verder hebben wij nog wat spulletjes gekregen dus dat is wel leuk. Ik ga lekker overal van genieten. ze zeggen dat de tijd voorbij vliegt, maar dat is toch altijd al zo! groetjes Dorianne
Jullie hebben allemaal gelijk! We moeten niet vergeten te genieten...!! Ik begin me volgens mij wat 'gewoner' te voelen en ook dat is juist wel prettig...ook wel fijn met werk, sociaal leven en studie om me een beetje te concentreren op die dingen ipv alleen maar in m'n eigen wereld te vertoeven haha! Natuurlijk voel ik de zwangerschap elke dag en de hele dag door (ik voel mijn baarmoeder gewoon groeien dus kan er niet omheen) maar het is ook belangrijk door te leven, te genieten van wat je met je meedraagt...het is idd zo voorbij! @Dorianne: gaaf dat jullie zoveel praktische hulp hebben! Ik mag ook niet klagen moet ik zeggen... En het is heerlijk om er zo mee bezig te zijn en daarvan te genieten! Nogmaals: bedankt voor jullie reacties en tips, ik kan het allemaal gebruiken!veel zwangerschaps plezier!