ook wel eens hopeloos?

Discussion in 'Miskraam' started by Queenie180, Oct 29, 2012.

Thread Status:
Not open for further replies.
  1. Queenie180

    Aug 30, 2012
    36
    0
    0
    Alphen aan den rijn
    Hoi Meiden ,


    Na 3 miskramen ( 15.4wk , 10wk en 5wk) begin ik mijzelf toch wel enigzins hopeloos te voelen. Zou het ons ooit lukken een kleintje in de armen te sluiten? Mijn vriend is inmiddels zo moe van het verdriet dat hij het eigenlijk al laten wil, ik weet niet wat ik wil . Ben verschrikkelijk bang voor het verdriet als het weer mis gaat maar ben ook heel bang om op een dag wakker te worden en me te beseffen dat ik 50+ ben en me afvraag ; wat als we het nog 1 keertje geprobeerd hadden ......

    Kent iemand dit gevoel en hoe ging je ermee om ? tips iemand?
     
  2. El1983

    El1983 Fanatiek lid

    Sep 19, 2012
    3,561
    0
    0
    Verzorgende IG
    My little castle
    Ach lieverd, veel sterkte ermee en wat hebben jullie al een heftige tijd achter de rug.
     
  3. Hopefultimes

    Hopefultimes Fanatiek lid

    Sep 5, 2012
    2,209
    1
    0
    NULL
    NULL
    Wat een spannende, nare tijd zullen jullie achter de rug hebben!

    Ik denk dat jullie alleen zelf kunnen bepalen waar de grens ligt en wat jullie aan spanning nog aan kunnen.
    Maar misschien is het goed om eens een bewuste pauze in te lassen? Dat kan rust geven en ook de tijd om dingen te verwerken en te kijken waar je staat en wat je precies wilt allebei.

    Heel veel sterkte.
     
  4. minimuis

    minimuis Fanatiek lid

    Aug 17, 2007
    4,066
    5
    38
    Female
    hoi ten eerste wil ik je heel veel sterkte wensen met het verlies. Ik herken je gevoel heel goed wij hebben 9 miskramen gehad voor dat onze zoon is geboren. Wij hadden het zelfs al opgegeven maar ondanks alles is onze jongen er toch gekomen. Hebben jullie al onderzoeken gehad of alles bij jullie in orde is. Bij mij is een te hoge stolling vast gesteld dus door middel van een bloedverdunner opgelost. In het ziekenhuis kwamen wij niet verder dus zijn we overgestapt naar een kliniek in elsendorp waar we progesteron voor geschreven kregen ik heb dit in deze zwangerschap 3x2 opgestoken en de bloedverdunners en we zijn nu een mooi mannetje rijker. Ik hoop dat dit verhaal je een beetje moed geeft. Ik duim voor je dat het gaat lukken.
     
  5. Isis857

    Isis857 Fanatiek lid

    Dec 6, 2010
    3,584
    0
    0
    ergens...
    hey meis, een dikke knuffel voor jou..het gevoel is heel herkenbaar.. Ik had na de vorige miskraam ook niet meer het gevoel dat het nog zou lukken.. Toch ben ik te koppig om het er bij te laten zitten..en dat is geresulteerd in dat ik nu bijna mag bevallen! Hier waren er wat twijfels over stollingsfactoren, dus deze zwangerschap heb ik wel tot 16 weken aspirine en fraxiparine gebruikt. Volgens het zh is er geen bewijs dat het heeft gewerkt..maar voor mijn gevoel wel. Zie ik je onderschrift dat er bij jou ook wat met de stolling is? Misschien kan je dat eens bespreken met je/een gyn?
    Sterkte meis!
     
  6. Lirial

    Lirial Bekend lid

    Sep 5, 2012
    819
    0
    0
    knuffel!
     
  7. naadje21

    naadje21 Actief lid

    Oct 19, 2012
    154
    0
    0
    Juf
    ROtjeknor
    Ahhh, heel veel sterkte en een dikke hug van mij!
     
  8. BabyAngel

    BabyAngel VIP lid

    Dec 21, 2011
    17,861
    14
    38
    Sterkte meid!!:(
     
  9. Queenie180

    Aug 30, 2012
    36
    0
    0
    Alphen aan den rijn

    Hoi Meiden ,


    Heel erg bedankt voor de lieve reacties,
    Bij mij is de 8c verhoogd, vorige zwangerschap ben ik gelijk gaan spuiten met fraxiparine.... Ga de gyn vragen naar progesteron maar of ik het krijg is de vraag.... we lopen bij het lumc in leiden en dan zou je toch verwachten dat die wel wat weten .... ach ..... we gaan eerst maar is even ademhalen en goed nadenken wat we willen.... dit verdriet komt bij ons ook dubbel zo hard aan omdat overal om ons heen het wel goed gaat.... nichtjes van 17 zonder geld, opleiding of vriend gaat het wel goed .... wij leven echt als goden in frankrijk.... hebben allebei een goede baan , geld genoeg, liefde in overvloed en toch wil het niet ...frusterend en verdrietig maar we komen hier wel uit....

    Iedereen heel erg bedankt voor de lieve woorden geeft toch weer moed!
    Liefs kelly
     

Share This Page