Vanochtend bij de HA geweest omdat ik toch nog wel een paar vraagjes had.... Over mijn gewicht zei hij dat het gewoon "gezond" was, lekker bourgondisch, zo ziet hij ze het liefst! Voor de kleine maakte het ook niet uit, reserves zijn alleen maar goed... Ik moet wel naar de gynaecoloog ivm de complicaties van de vorige bevalling... ik zal waarschijnlijk de hele zwangerschap naar de gynaecoloog moeten voor controles; maar dat vind ik helemaal niet erg! Ik ben weer even gerustgesteld, nu maar aftellen tot 17 april, dan mag ik naar de gynaecoloog
@jessi, annet, djinti en woman, bedankt voor jullie reacties. Toen jessi begon over PCOS ben ik eens gaan googlen en ik ben heel erg geschrokken. Niet eens omdat ik waarschijnlijk nu weet dat het PCOS is, maar dat ik een antwoord heb op meerdere vragen. Van alle symptomen die PCOS heeft kloppen ze voor 95% bij mij. We zijn inmiddels naar een andere dokter overgestapt. Mijn vriend is gisteren en vandaag thuis gebleven om van alles te regelen omdat ik toch wel heel erg geschrokken ben. Sinds het bloedonderzoek heb ik het onderwerp kindjes in 1 klap losgelaten en besloot ik toen al dat ik toch liever eerst wilde afvallen. Alleen HOE wist ik nog niet, aangezien ik vele drempels heb. Nu ik er van uit ga dat het PCOS is, ga ik binnenkort even naar de dokter. Mijn vriend en ik hebben samen al een sport schema gemaakt en zo ga ik bv zumba doen (wat ik heeeerlijk vind) dus ik wil eerst even aan mezelf werken voor ik weer verder ga met het kindjes onderwerp. Het enge, en waarom het hard is aangekomen, is omdat ik al jaren met heel veel klachten (die bij PCOS horen) rondloop en ik al een paar weken terug aangaf spontaan te willen veranderen. Ik heb denk ik iets bereikt, en nu ik iets weet over PCOS kan ik daar mee aan de slag. Thanks voor het meedenken en de lieve berichten!
Bij mij is begin januari pcos geconstateerd. De gyn gaf aan dat het lastig werd om zwanger te worden op natuurlijke manier. Een week later bleek ik ineens zwanger te zijn. Bij mij viel ook veel dingen op zijn plekje toen ik de diagnose te horen kreeg.
Ik heb dat geluk helaas niet gehad wij zijn 3 jaar bezig geweest. En ik weet nu al dat ik voor de 2de ook een behandeling moet. Toen ik het te horen kreeg had ik er nog nooit van gehoord. Ik had alleen een kut HA die het nogal bruut en tactloos zei. Ik moest langskomen voor de uitslagen zonder te melden dat er iets was.... En ze begon gelijk met je hebt PCOS en je kunt daardoor niet zwanger raken. Wat mij erg schokte want ik had dit niet verwacht. Zat ik daar alleen in dat kantoortje. Nou ja gelukkig is het met hulp allemaal goed gekomen. Ik weet niet waar je woont enchanted maar als je in de buurt van Utrecht woont zou ik naar het UMC gaan. Daar zijn ze gespecialiseerd in PCOS.
Jeetje dat komt dan wel even rauw op je dak zeg. Niet echt tactvol van de huisarts. Zelf dacht ik al dat ik pcos heb, maar dan nog komt de bevestiging hard aan. Ik had een hele lieve gyn die echt heel rustig de tijd nam en al mijn vragen rustig en duidelijk beantwoordde.
@Enchanted: lijkt me wel heftig om zoiets ineens te moeten beseffen, ik zou in ieder geval een onderzoek eisen van je huisarts. @Jessi: Jeetje wat een botte arts is dat zeg! @hier: Nou een beetje een rusteloze nacht gehad, best wel wat krampjes enzo, vanochtend na een toiletbezoek was het weer weg. Maar nu heb ik af en toe wel weer krampjes. Vind het zo spannend allemaal, zou het dan toch gaan gebeuren? Maarja ik ga er gewoon niet vanuit haha. Dus ga ik vandaag maar lekker rustig aan doen ( hmm dat heb ik gisteren ook al gedaan haha )
@annabel: Die huisarts is er nu niet meer. Wat de krampjes betreft spannend hoor. Helaas had ik die ook al met 37w en ben uit eindelijk door het inleiden met 39+2 bevallen. Je moet maar zo denken er is er nog nooit 1 blijven zitten. Succes met de laatste loodjes ze zijn zwaar ik weet dat maar al te goed. En wat het rustig aan doen betreft groot gelijk daar ben je hoogzwanger voor. xxx
Gelukkig dat die huisarts er niet meer is, zo iemand zou niet eens huisarts mogen worden als je het mij vraagt. En tja die krampjes kunnen van alles zijn he haha. Op een gegeven moment kan je gewoon niet meer wachten om je kleine wondertje vast te mogen houden haha.
Ik woon in Rotterdam. We zijn zoals ik vertelde net overgestapt naar een andere dokter, omdat we bij die vorige geen klik hadden. Niet dat hij zn werk niet goed doet, want ondanks ik vorige keer bij bloedonderzoek moest doorzeuren heb ik tot nu toe altijd alles gehad wat ik wilde. Hij heeft me verder altijd geholpen. Alleen nu met zwanger raken, en waarschijnlijk PCOS dan wordt het gewoon veel persoonlijker en dat voelt niet fijn bij hem. Nu over naar een andere, waarvan er op 2 dagen een vrouwelijke arts is in de week. Heb niks tegen mannelijke artsen maar met dit wil ik toch liever naar een vrouw. Stel dat ik te horen krijg dat het idd PCOS is, wat gebeurd er dan eerst? We hebben de kinderwens op een laag pitje gezet nu,ik was al bezig met afvallen vertelde ik tijdje terug.
Je word dan sowieso door verwezen naar de gyn. Daar krijgt inwendige echo's etc. Om zeker te weten dan het PCOS is. Dan gaan ze met je bespreken wat de opties zijn en wanneer jullie evt. kinderen willen. Je moet altijd een jaar geprobeerd hebben voordat ze je verder gaan helpen. Je man moet waarschijnlijk ook zijn "kwakkie" inleveren op zijn boers gezegd. Want als je man te weinig cellen heeft of niet gezond genoeg ga je gelijk door naar IVF. Sterkte met alles. Liefs Jessica
@annabel: wachten duurt lang he, ik had die krampjes al met een week of 30 en geregeld dus die zeggen helaas niks, mijn vk zei wel altijd het is mooi voorwerk @enchanted: wat goed dat je het los kan laten! en veel s6 met afvallen Het gaat stukken beter met Noa nu ze die dikkere voeding krijgt, ze leek alleen steeds erg last van krampjes te hebben, ik vandaag infacol gekocht heeft ze er vandaaggeen last van gehad grrr, nou eigenljk gelukkig dus hoop dat het ook weg blijft Ik was vndaag voor het eerst bij het cb, ik kon de arts nog van bij mijn dochter, die moest een ogentest met 4 of 5 en die vrouw was niet zo tactisch, ze zei toen letterlijk ove rmijn dochter: ze kijkt een beetje scheel! en bedankt he. Vandaag zei ze door de snelle bevalling heeft Noa het sleutelbeentje gebroken. Ik had zoiets van oke, schrok me rot. Maar goed ze beweegt haar arm goed dus ze zal er geen last van hebben en zoiets geneest meestal goed, maar ben toch wel geschrokken. Zo zie je dat een snelle bevalling ook niet alles is, ik heb nog steeds last van mijn onderkant om het maar netjes te zeggen en noa heeft een gebroken sleutelbeen
@woman1974 Jeetje, dat lijkt me wel heftig om te horen zeg, een gebroken sleutelbeentje. Ze heeft toch in het begin wel meer gehuild? Was het misschien mede door de pijn die ze dan had? Wat raar dat ze zoiets op CB moeten zien en dat het tijdens en na de bevalling niet is gemerkt... Weet natuurlijk helemaaaaal niet hoe zo iets gaat, en of het wel te zien is. Onervaren hier. hihi! Goed te lezen dat met andere voeding het beter gaat, hoop dat de krampjes wegblijven!
Hee dames, ik had gehoopt dat ik inmiddels mee kon schrijven hier, maar mijn blijdschap om positieve testen is dit weekend de grond in geboord door een vroege miskraam. Toen vroeg ik me ook meteen iets af: of het nu mijn leeftijd was, mijn overgewicht of wat anders waardoor dit is gebeurd. Ik eb overigens-ná de bevalling van onze eerste- altijd ovulaire cyclussen gehad en sinds ik een tijdje geleden ben begonnen met "zwanger worden"van Etos ( met daarin Vitex Agnus Castus) is mijn cyclus ook nog eens een stukje korter met een ei op of rond dag 14/15 , kijk maar naar mijn handtekening. Eén van de dingen die ik erg ondoorzichtig vind, is dat er wordt gezegd dat je met overgewicht sowieso een hoger risico hebt op een miskraam. Maar waaróm dat dan zo zou zijn, lees je nergens terug. Althans: ik heb dat nog niet kunnen vinden. Ik heb de vraag ook al aan de verloskundige gesteld, maar dacht: wellicht weten jullie, als mede "zwaargewichten" wel wat die reden dan is. Ik hoop, dat ik me spoedig wél als zwangere mag aanmelden hier!
@woman1974: Ja wachten duurt heel lang haha, merk gewoon dat ik steeds minder mobiel wordt, als ik loop heb ik het gevoel dat mijn hele onderkant er uit gaat vallen. En even lekker winkelen zit er gewoon ook niet meer in en dan wordt je wereldje wel klein. Maar jeetje dat is wel schrikken zeg een gebroken sleutelbeentje! @Hellen1971: Jeetje wat naar dat je een miskraam hebt gehad, heel veel sterkte in ieder geval! Ik zou graag je vraag beantwoorden maar ik heb daar helaas ook geen antwoord op. @hier: Nou het is hier weer redelijk rustig, af en toe een krampje en flink wat bandenpijn. Elke keer als ik opsta hoop ik weer op gebroken vliezen maar helaas haha. Laatst had ik gedroomd dat iemand van mijn zwangerschapsgym bevallen was, lees ik de volgende dag op facebook dat ze die nacht bevallen is. Mijn vriend zei al heel droog dat ik dan maar eens over mijn eigen bevalling moest gaan dromen haha. Ach ja ik ga vandaag maar weer rustig aan doen, als ik loop heb ik zo'n last van mijn onderkant dat het gewoon niet leuk meer is. Fijne dag allemaal!
het enigste wat ik weet en verder op internet kan vinden is: Van de 153 vrouwen met een gezond gewicht (BMI <25) had 37 procent een miskraam gekregen waarbij het een foetus betrof zonder chromosomale afwijkingen. Bij de 51 vrouwen met overgewicht (BMI ≥25) lag dit aantal met 53 procent veel hoger. Voor dit verschil is nog geen duidelijke verklaring. Het kan te maken hebben met insulineresistentie, een vroeg stadium van diabetes type 2 dat vaak gepaard gaat met overgewicht. Het veroorzaakt een verstoring in de hormonale balans, wat nadelige gevolgen heeft voor de zwangerschap. volgens mij weet dus niemand waarom het zo is dat vrouwens met overgewicht gevoeliger zijn voor een miskraam linkie: vrouwen - overgewicht - zwanger - miskraam - gewicht - zwangerschap - embryo - chromosomen - foetus - BMI - moeders
Hmm..tja. Best vaag. Ik heb een prima glucosegehalte en ook in mijn eerdere zwangerschap heb ik, tegen de verwachtingen van de gyn in, nooit vreemde waarden ontwikkeld. Het blijft iets aparts dus, die hogere miskraamcijfers bij dikkerdjes.
@annabel en liesblits: het was ook heftig om te horen, maar goed ze grbuikt haar arm dus ze heeft er nu weinig last van, het verklaart voor mij wel waarom ze zo'n voorkeur voor rechts heeft, links zal toch wel gevoelig zijn geweest in het begin. de reden waarom ze het niet meteen voelen, als de breuk er is voel je niet echt iets, pas als het bot weer aan elkaar gegroeid is vormt er zich kalk, een teveel aan kalk eigenlijk en dat vormt de knobbel die we nu voelen, doordat kinderen nog zoveel groeien verdwijnt die knobbel vaak weer (heb vandaag mijn zus gebeld die is verpleegkundige en heeft me een mooie uitleg gegeven hahaha, haar oudste had vorig jaar een gebroken arm dus die weet er wat van) Sinds ik nutriton gebruik in de voedingheb ik een heel ander meisje, ze is veel rustiger, huilt minder, slaapt tot nu toe beter, dus het arme kind had gewoon honger omdat ze zoveel spuugde, ze dronk een fles in 5 min leg en doet e rnu 15 min over, wat een verschil maar ook wat een opluchting, want tot maandagmiddag huilde ze anderhalf uur na ieder fles van de honger en dat was echt schreeuwen. als ze nu al eens huilt is het echt zo'n klaaglijk huiltje dus kortom we hebben een tevreden meisje nu annabel ik hoop dat jou kindje snel komt, het is even wennen aan elkaar maar het os ook genieten van dat kleine mensje @hellen: ik heb er niet veel verstand van, zou best kunnen dat mensen met overgewicht daar meer kans op hebben. Ik ben zelf 37 en heb helemaal geen problemen gehad om zwanger te worden, had wel meer klachten in de zwangerschap dan 11 jaar geleden bij de oudste. Ik hoop dat je snel weer zwanger mag zijn!
Ik vraag me af hoe snel bij jullie te zien was dat je zwanger was. (Van de eerste) Bij de eerste gaat het lang duren hoor ik overal, omdat er natuurlijk al een buideltje zit Ging de tijd maar sneller