Yeah! Even een rondedansje hoor... Een tijd geleden plaatste ik al een bericht over ons zoontje dat een hele moeilijke start heeft gemaakt en daardoor ook gewend was geraakt aan het in-slaap-wiegen. We wisten dat we het moesten doorbreken, maar het lukte op geen enkele manier. Aangezien meneertje op het kdv wel in slaap valt ZONDER wiegen, bleven we ons verbazen. We hebben het uitgebreid gehad over hun methode (neerleggen, speentje, aai over bol, welterusten en dan weggaan, even laten huilen en hij slaapt) en thuis hetzelfde gedaan. Maar bizar: hier werkte het niet. Ik kreeg sterk het gevoel dat hij ondertussen al ´wist´ dat het kdv een andere plek is dan thuis en dat hij thuis lekker gewiegd wordt... (Hij is nu 9 maanden). Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ´even laten huilen´ slecht trek. Mijn vriend kan dat veel beter hebben. Misschien voelt mijn zoontje dat ook wel... In ieder geval, we hebben eindelijk doorgepakt! Gisteravond laten huilen (natuurlijk niet overstuur laten raken), af en toe speentje terug en weer weggaan. Het duurde lang maar hij viel in slaap. Vandaag zag ik erg tegen het eerste slaapje op, omdat ik ook nog een dochter van 2 heb, die niet zoveel geduld heeft als mama voortdurend weer naar boven gaat (maar ligt meer aan mij hoor, ik zag ook op tegen het laten huilen). Ik heb hem vanochtend naar bed gebracht: pyama, slaapzakje, speentje, knuffelen, neerleggen, welterusten en gaan! Hij heeft 2 (!) minuten gekrijst en viel stil! En bijna 2 uur later was hij weer wakker. Ik wist niet wat me overkwam, het werkt, het werkt! It´s a start... maar na 9 maanden wiegen bij elk slaapje, is dit een enorme vooruitgang. Ik voel weer vertrouwen en wilde dit graag delen. Vooral omdat er meer mama´s met het wieg-probleem worstelen. Beetje lang verhaal, maar ik ben blij! groet Amber
Super meid, goed dat je nu doorpakt. Ook al zijn ze nog zo klein ze hebben meer door dan je denkt!!! Hopelijk blijft het zo goed gaan! En fijn dat het je nu in ieder geval genoeg vertrouwen geeft
joehoeeee, weer gelukt! (Amber is hyper) Dit keer een paar minuten langer gemopperd maar nu is het muisstil... OMG, dit scheelt zoveel tijd en stress!
Slaapt ze nu trouwens ook langer? Dat deed (en doet) mijn zoontje wel namelijk toen ie zelf in slaap kon vallen.
oh fijn meid!!! baby's pikken dingen verbazingwekkend snel op, dus dat gaat helemaal goedkomen!! ik weet hoe het is om steeds te moeten wiegen.
Dank voor jullie reactie! Dat kan ik nog niet zeggen, hij slaapt wel vaker 2 uur , meestal het eerste slaapje, zo rond 10.00 uur. Het tweede slaapje duurde maar een half uurtje, maar dat mag de pret niet drukken. Hij werd wakker omdat hij honger had. Het feit dat hij uit zichzelf in slaap viel is de overwinning
Lob, dat klopt, dat baby´s dingen snel oppikken. Dat valt mij ook op. Ik heb altijd gezegd: degene die mij het meest geruststelt is nog altijd mijn kind zelf. Je ziet er tegenop en dan blijkt je kind veel meer te kunnen hebben.
heeeeel herkenbaar! ik kan ook tegen iets opzien, en dan blijkt het mijn zoontje helemaal niets te doen.
Ok, het was net dus weer even drama... maar ik laat me niet ontmoedigen! Ik weet in ieder geval dat hij het kan. En de laatste tijd is hij sowieso ´s avonds niet in bed te krijgen. Zodra mijn vriend hem neerlegde was hij binnen 1 sec overstuur. Ik kon door de babyfoon horen dat hij echt kwaad was (zo´n razend huiltoontje..). Het heeft dus wat langer geduurd, maar om 20.00 uur lag hij toch te pitten. Beter dan de laatste tijd (23.00 met gemak)
Wauwie Amber, dat geeft de burger weer moed. Hier ook een wieger. Ik ben nu ook 2 dagen bezig met het proberen om zelf in slaap te vallen. Helaas heb ik nog weinig succes. Gisteren heb ik hem na 1.5 uur drama maar uit zijn bedje gehaald. Nu ligt hij weer in zijn eigen bedje. Hij is nu zo''n 10 minuutjes aan het huilen, nog niet krijsen, dus ik laat hem nog maar even. Ik wil zo graag dat het werkt maar vind het erg moeilijk om door te zetten, hij gaat gewoon NIET slapen Ik ben blij dat het bij jullie wel gelukt is, dat motiveert mij weer. De aanhouder wint zeggen ze en daar hou ik me maar aan vast. Groetjes Michelle
Goed zo Michelle, geef de moed niet op! Ik vind het nog steeds erg moeilijk om te laten huilen, maar de gedachte dat hij al snel in slaap valt, stelt me gerust. Vanavond ging het ook goed. Na het neerleggen ging hij flink huilen (´s avonds is het altijd heftiger dan overdag), na ongeveer 5 minuten gaf ik hem weer zijn speentje terug en aaide ik over zijn bol. Hij bleef protesteren en heen en weer wiegen op handen en knieen (heeft altijd op zijn buik geslapen,lang verhaal), toen legde ik mijn hand in zijn nekje en hij ging meteen rustig liggen. Na 10 sec begon het protest weer, dus ik weer even met mijn hand over zijn bolletje, in zijn nekje, weer ging hij even liggen. Toen liep ik rustig weg, hij begon meteen weer te huilen en na 2 minuten was het over. Tja, nog steeds een handleiding, het is elke keer weer een verrassing of het werkt of niet, maar ik ben blij dat ik hem niet heb hoeven optillen. Het troosten terwijl hij in bed ligt, kan nu. Dat geeft inderdaad weer hoop. Ik hoop dat ´t jou ook lukt. Als het mij bij 9 maanden lukt, gaat het zeker jou lukken! (mijn mannetje zat echt al in de gewenningsfase, hij is al-tijd gewiegd!) groetjes, Amber
korte update: we zijn nu een weekje verder en het gaat fantastisch! Hij laat zich makkelijker neerleggen, geeft soms geen kik en gaat lekker slapen. Soms nog wat brabbelen maar bijna nooit meer overstuur. ´s avonds duurt het nog altijd wat langer, maar we zijn er allemaal ´op vooruit gegaan´. Ik denk zelfs dat ons zoontje er meer rust door heeft gekregen. Hij maakt nu een nacht van 12 uur en slaapt dan geruisloos... Dat had ik echt niet durven dromen! groetjes Amber
wij hebben hier last met savonds zodra we haar neer leggen dan gaat ze gelijk huilen en staan en we durfen haar niet al te lang te laten staan vanwege het omvallen enzo , bang dat ze zich pijn doet ze heeft het nooit gedaan en doet het sinds een week normaal konden we haar gewoon in bed leggen en weg was ze maar nu is het gewoon drama alle tips zijn hier ook welkom maar ging jou zoontje ook staan in zijn bedje
Dank je Shampoo! Veroon, als ik ´t zo hoor, hoort dit heel erg bij ´de fase´. Toen onze dochter jonger was, sliep ze perfect, behalve een tijd dat ze steeds ging staan en krijsen als we de kamer verlieten. Ik loste dat op door dichtbij te gaan zitten met een boek. Zo min mogelijk oogcontact maken (net doen of je leest, haha) en geduld hebben. Onze dochter ging dan op een gegeven moment zelf liggen. En dan viel ze wel in slaap. En dan sloop ik weg. Duurde een tijd, maar ging ook gewoon weer over. Had volgens mij met verlatingsangst te maken. Mijn zoontje is 9 maanden, hij gaat nog niet geheel staan (lukt hem niet zo goed in slaapzak) maar hij probeert zich op te trekken en hangt inderdaad al aan 1 hand aan het bed... Ik leg hem dan gewoon weer neer, dekentje strak over hem heen, over zijn bolletje aaien en gaan. Na een beetje brabbelen valt hij in slaap. groetjes Amber
dank je wel voor het advies mijn dochter is 9 maanden maar ga het zeker proberen met in haar kamer te gaan zitten en te gaan lezen hoop dat hetw erkt want ze gaat altijd zo huilen en daar kan je als ouder niet echt tegen
klopt, ik zal er nooit aan wennen. Hoop dat het werkt voor jullie. Op dit moment blijf ik niet bij mijn zoontje zitten, maar wij zijn natuurlijk net begonnen met deze nieuwe methode, dus die moet ik even volhouden.