Idd, ik vind de ketting ook erg mooi! Het belletje hoeft er voor mij niet in te zitten. Ik heb de ketting toen ik zwanger was van zoontje vrij veel gedragen (zeker 2 dagen per week) en hij heeft niet in stuit gelegen en het belletje heeft hem na de geboorte ook niet gerustgesteld (hij huilde veel, maar werd alleen rustiger als we met hem gingen lopen). Ik heb dus niet het idee dat hij het belletje herkende van uit de baarmoeder...
Ja heb er 1 van swarovski en draag hem omdat ik hem mooi vind niet Voor de functie. Ik laat hem inkorten Tot een normale ketting
Ik geloof het wel! Zelf nog niets zo meegemaakt met betrekking tot mijn zwangerschap, maar ik geloof wel dat het kan. Bij mijn eerste zwangerschap had ik ook zo'n ketting. Ik werd zelf helemaal gek van het getingel, dus die heb ik maar een paar dagen gedragen. Lijkt me dat een baby dat ook geen leuk geluidje vind.
Het schoonzusje van een vriendin van mij had in haar dromen mij gezien met een baby, het was een meisje en ik had haar verteld dat ze op 10 juli geboren was (precies met 37 wk). Ze vertelde mij dit toen ik zo'n 15 wk zwanger was.. De hele zwangerschap heb ik met mijn vriendin geouwehoerd over deze datum, heb haar op de avond van de 9e nog gebeld, zo van morgen is het zover... Anderhalf uur later braken de vliezen en ons dametje is om 5 uur s'morgens, 10 juli geboren. Ik zie haar amper, maar als ik haar zie is er een soort verbinding tussen ons... Nu ben ik zelf ook wel gevoelig op spiritueel gebied, dus ik denk echt dat ik bij haar ben geweest om de datum te vertellen.. Maar ik blijf het wonderbaarlijk vinden
Zo'n ketting draag je omdat er een belletje in zit. Anders zou je wel een andere kettibg kopen.. dan daarbij... voor dat geld heb je zat leuke andere kettingen zonder irritant belletje voor de baby.
Wat mooi en bijzonder! Ik heb zoiets niet meegemaakt, maar ik geloof er wel zeker in. Dat gekke kettinkje zou ik ook laten voor wat het is, geloof ook dat het heel vervelend is voor de baby pfff als ik er zelf al aan denk krijg ik de kriebels!
Wat bedoel je nou met paranormaal? Dat van die kettingen hoorde je al dertig jaar geleden. En als ik elke keer dat een kind zei dat er een kind in mijn buik zat zwanger geweest was dan had ik nu een touringcar nodig gehad om mijn gezin te vervoeren...
Ik heb niet gezegd paranormaal, ik heb gezegd "paranormaal". Hoewel ik zelf wel open sta voor het onbekende, roep ik niet dat alles wat niet direct te verklaren is paranormaal is. Ik denk dat het aan degene is die het meemaakt of diegene het als paranormaal wil benoemen.
Leuk om de reacties zo te lezen! Ook dat er duidelijke, uitgesproken sceptici tussen zitten. Dat mag natuurlijk ook! Maar mijn vraag is of er iemand is die ook zoiets, zelf of om zich heen, heeft meegemaakt of ervaringen heeft met de kettingen, niet of je gelooft of niet. Ik ben bang dat dat tot een discussietopic leidt...
Mijn oppaskindje van 4 jaar vroeg voor iemand ook maar wist dat ik zwanger was: Heb jij een baby in je buik? Op dat moment was ik nog hartstikke plat en mn buikspieren nog te zien.. Haar moeder was zwanger en ze zei al voor de ouders wisten wat het werd dat ze een broertje kreeg. Het bleek ook een jongen te zijn.
Hangt ervan af he. Als ik bijvoorbeeld zo'n ketting zou krijgen (geloof niet in dat belletje voor de baby ofzo) dan is het gewoon een kwestie van vind ik die ketting mooi of niet. Vind ik hem mooi dan draag ik die wel (zou die dan zelfs jaren later nog dragen en dan gaat het echt niet meer om het belletje dat erin zit) en vind ik de ketting niet mooi dan draag ik hem niet. Dan is het me echt niet te doen om de functie ervan. In geval dat ik de ketting niet mooi vind zou ik die wel eens dragen op een moment waarvan ik weet dat ik de gulle gever zal zien maar dat is het dan ook.
Als we nou gewoon ophouden dit soort dingen paranormaal te noemen en accepteren dat jonge kinderen nog een stuk opener in de wereld staan dan wij, dan is d'r mijns inziens al een boel gewonnen. Van het woord paranormaal krijg ik de kriebels. Alsof 't iets heel engs en zweverigs is, wat absoluut niet normaal is of zo...
Geen ervaring met een ketting (ik zou hem ook niet dragen trouwens, lijkt mij ook irritant, dat getingel de hele tijd ) Maar mijn oudste zei een paar dagen voordat ik een positieve test had dat hij een broertje en een zusje had. Nou ja, in eerste instantie denk je dan, zou wel grappig zijn als ik nu echt zwanger blijk te zijn en jawel, paar dagen later posi-test (op zijn verjaardag) Hij bleef maar zeggen dat hij ook een zusje had en als ik dan vroeg waarom hij dat zei, zei hij niet zoveel meer. Alsof hij zelf ook niet snapte waarom hij het zei. Een keer onder de douche (toen hij inmiddels wist dat ik zwanger ben) zei hij, nog heel heel veel nachtjes slapen en dan komt ons zusje. Sinds afgelopen maandag weten we dat we dus inderdaad een meisje krijgen Heel bijzonder en een mooi verhaal voor later
Een buurvrouw was vorig jaar zwanger en ik vroeg zo aan een buurmeisje van 4 of zij al wist wat haar buurvrouw ging krijgen. Ja hoor, zei ze heel stellig, het wordt een jongen, A. krijgt een broertje. Ik dacht dat ze het misschien gehoord had maar de ouders bleken het geslacht helemaal niet te weten. Het bleek ook nog een jongen. Denk dat jonge kinderen veel meer open staan voor wat er om hun heen gebeurt en makkelijker bepaalde signalen oppikken. Ze hangen nog niet zo aan wat sociaal wenselijk is en ze ervaren met al hun zintuigen. Al geloof ik ook wel dat kleine potjes grote oren hebben en dat ze soms dingen horen (en onthouden) die eigenlijk niet voor hun bestemd waren
Nogmaals: dat mag ieder voor zich bepalen. Paranormaal betekent letterlijk: naast normaal. Dus het betekent niets meer dan dat iets wat je meemaakt niet meteen op een "normale" of wetenschappelijk bewezen manier te verklaren is. Zoiets als wat mijn nichtje zei kunnen wetenschappers ook niets over zeggen. Want er is nooit bewezen dat die belletjes schadelijk zijn. En het feit dat ze erover begint is ook niet te verklaren. Vandaar mijn woordkeuze.
Ik had bij Finley ook zo'n zwangerschapsbel. Mijn gynacoloog vond hem geweldig . Kon ook geen kwaad volgens hem. Finley lag niet in stuit. Bij Aiden nooit een zwangerschapsbel gedragen. Aiden lag wel in een stuit. Dus in mijn optiek maakt dat niks uit. Ik vond alleen die lange ketting reuze irritant. Bleef er overal mee achter hangen. Dat belletje hoor je zelf niet. Heel zacht getingel. Over paranormaal...ik heb daar geen ervaring mee.
Ik heb zelf geen ervaring, maar heb wel eens eerder gehoord dat kindjes in stuit kunnen gaan liggen als er systematische stimulatie aan de bovenkant is, dus niet alleen geluid, maar ook warme handen of iets dergelijks. Om die reden heb ik tijdens de laatste weken van mn zwangerschapo geprobeerd mn buik niet al teveel als tafeltje voor mn handen te gebruiken . Maar ik heb er nooit wetenschappelijk bewijs voor gelezen en weet niet of het waar is. Verder kan ik me voorstellen dat de ene baby het geluid wel prettig vindt en de andere niet. Wat betreft je nichtje, ik zou daar zelf nooit iets achter zoeken en het niet om deze reden laten. Mijn dochter van 2,5 kan me met een hele grote stelligheid de grootste onzin verkopen. Als je de waarheid niet kent en je de blik in haar ogen en haar stemmetje hoort, zou je echt denken dat er wat achter zou steken. Mijn dochter kan me zo ook altijd precies vertellen wat onze kat wel en niet wil en lust en waar hij zin in heeft, maar de kat is vast heel erg blij dat ik daar niet naar luister, want er zitten soms de raarste dingen tussen .