Een relatie zoals uit films is echt een illusie hoor, er bestaan verschillende relaties naast elkaar. De passionele, veilige, vriendschappelijk, verstandelijke.. etc geeft niks. Als je oprecht van elkaar houdt en elkaar gelukkig maakt is dat volgens mij een belangrijkere basis. Passie is niet de enige graadmeter, of kun je op meerdere gebieden voelen. Ik heb op veel verschillende manieren passie ervaren (vb seksueel, aantrekking of mysterieus) en bij mijn huidige vriend passie op een andere manier ontdekt. Zo delen we veel passies, waaronder culinair eten, gedeelde visie op reizen en wonen. Hij kan goed koken, vind ik onwijs sexy. Zo werd ik afgelopen weekend tijdens weekend weg en volle aandacht voor elkaar weer verliefd op hem. Natuurlijk zit daar ook aantrekking bij. Maar ik heb nooit zo om hem heen gedraaid zoals wordt geschetst in films waar de vonken vanaf spatten. Het ging vanaf het begin af aan gewoon heel relaxt en als vanzelf. Ik wilde bij hem zijn, geen lastige spelletjes, gewoon eerlijk en we wisten beiden wat we wilden. Grappig hoe natuurlijk dat kan gaan als het gewoon goed zit en je daarvoor durft te gaan. Dat gevoel herkende ik pas nadat ik 1000 keer daarvoor op mijn ‘bek’ ben gegaan met foute mannen, dates etc. Soms moet je gewoon voelen wat niet oké is voordat je weet wat wel oké is. Althans voor mij..
Ik heb momenteel geen partner, maar wil je toch mijn 'verhaal' even meegeven. Ik heb al bijna 15 jaar een goede vriend. Kennen elkaar door en door. Een hele aantrekkelijke man, dat vind ik nog steeds. We hebben in de loop van die 15 jaar 2 keer (kort) een relatie gehad. En ondanks dat ik verliefd was en hij ook, de passie goed zat, en alles leek te klikken bleef er toch een gevoel over van: er mist iets. We hebben ook periodes gehad van elkaar maanden niet spreken. En gek genoeg toen hij op reis ging voor 4 maanden naar nieuw zeeland spraken we elkaar elke dag omdat we elkaar zo misten. Zo vreemd. We zien elkaar nu denk 1x per 3 weken ofzo en spreken elkaar niet superveel maar toch. Altijd als we afspreken dan is het de 1e 5 minuten ongemakkelijk omdat we allebei wat nerveus zijn omdat die aantrekkingskracht naar elkaar er nog steeds zit. Ook al weten we dat het in een relatie dus niet functioneerd. Soms droom ik nog steeds over hem zoenen Ik wil alleen maar zeggen dat zelfs als alles klopt, het niet hoeft te kloppen. Ik zou inderdaad gewoon gaan daten. En kijken of wat je denkt nu te voelen klopt. Of afzwakt/sterker wordt.
Ik zou persoonlijk nooit voor een veilige keuze kunnen gaan en heb echt passie nodig. Maar het verschilt natuurlijk per persoon. Ik heb een vriendin die wel voor de veilige keuze is gegaan en gewoon gelukkig is met haar relatie. Ze heeft niet meer dan dat nodig, ook de passie niet, kent verliefdheid niet en dat is natuurlijk prima. Mijn partner en ik werden opslag verliefd toen we elkaar in een klaslokaal zagen op de middelbare school. We waren nog heel jong, hij werd mijn beste vriend, we zijn samen opgegroeid en kan nu - 20 jaar later - nog steeds kriebels en verliefdheid voelen. Maar ik heb dat dus ook nodig, vind het heerlijk om verliefd te zijn. Als iemand dat gevoel niet nodig heeft kan je natuurlijk voor iemand kiezen waar je je veilig bij voelt, iemand die goed voor je is. Uiteindelijk gaat het erom dat je achter je keuze staat en gelukkig bent.
Aantrekkingskracht is belangrijk maar dat is vriendschap, gedeelde normen en waarden en andersoortige intimiteit als knuffelen, er voor elkaar zijn ook. als ouder (m/v) kun je je niet primair laten leiden door primaire driften. Maak een optelsom en weeg alle onderdelen van een relatie binnen een gezin af. En niet genoeg is ook niet genoeg, het is niet de laatste man op aarde.
Hebben jullie echt passie in jullie relatie? Zijn jullie echt stapel verliefd op elkaar (geweest)? Ja geweest, nu met vlagen eventjes een soortgelijk gevoel. Maar voornamelijk een sterk gevoel van liefde. Ik zou heel graag oud met hem willen worden. Of is je partner meer de slimme en veilige keuze geweest? Beide. Zijn jullie nog steeds gelukkig met de gemaakte keuze? Ja ik kan me niet voorstellen dat er een andere man is die zo naast me was blijven staan tijdens heel wat moeilijke momenten in mijn(en dus ons) leven. Vibd ik alles leuk aan hem? Nee. Erger ik me soms flink aan hem? Ja. Ik kan met volledige overtuiging zeggen dat ik hem absoluut niet zou willen missen. Wat er in de toekomst ook zal gebeuren....hij zal altijd speciaal voor mij blijven. En niet alleen omdat hij de vader van onze kinderen is. Maar gewoon om wie hij is en hoe hij voor mij als partner is.
Haha, het zal wel aan mij liggen en ik geloof je best dat het in een relatie niet werkt bij jullie, maar vanop een afstand denk ik: huh? Hele aantrekkelijke man, verliefd zijn op elkaar, de klik was er en ook de passie, elkaar missen als de ander lang op reis is, … Klinkt zo goed? Maar dan blijkbaar toch niet helemaal...
Ik snap wat je zegt. Maar onze denkwijzes en leefstijlen zijn heel anders. Dat is geen probleem binnen de vriendschap, maar binnen een relatie maakte het dat ik een gelijkwaardig klankbord miste. Niet dat hij niet slim of intelligent is, maar gevoelsmatig zitten we anders in elkaar. Hij is een beetje een hippie type. Minimalistisch, niet bezig met toekomst, alles komt wel aanwaaien en hij neemt het zoals het komt. Kan soms heel fijn zijn. Maar ik ben soms nogal een controlefreak. Dus ik kan me dan druk maken om iets en daar wilde ik dan over praten. Alles wat hij zei was dan: komt wel goed. En dan was het afgedaan. Qua passie ja.. de wil was er heel makkelijk. De uitvoering... was minder. In bed zegmaar. Heb mijn uiterste best gedaan dat te veranderen. Maar ook daarin was ie nogal passief en: ja maar het is toch prima zo.. Ach ja. Tis een lieve schat en ik hou zielsveel van hem. Maar t klopt niet samen.
Mijn man en ik zijn zeker heel erg verliefd geweest, het was direct vanaf de eerste ontmoeting raak en we hebben elke dag daarna contact gehad. We zijn nu 10 jaar samen en hebben al wat hordes moeten nemen, zoals vreemdgaan en een burnout. De passie is zeker minder geweest, maar komt ook periodes volop terug. Ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze voor hem en hij is mijn maatje voor het leven. Moet wel zeggen dat ik meer passie voelde voor mijn ex, maar dat was ook het enige wat werkte haha.. maar zou zeggen dat dit een goede combinatie is van passie en veiligheid. Succes met je situatie!
Wat lief dat je aan me denkt! Ja we hebben nu een aantal dates gehad. Ik merk dat we erg naar elkaar toe groeien. Heel fijn. Ik ga vanavond weer bij hem langs. Zijn dochter zal er dan ook zijn, wrs gaan we spelletjes doen. Ik ben benieuwd waar dit heen gaat. Ik ben niet stapelverliefd. Maar heb wel kriebels als ik naar hem toe ga, en mis hem als ik hem niet zie. Voor nu is dat goed, en we zien verder wel hoe het loopt.
Wat leuk om te horen! Ben ook erg benieuwd welke kant dit op gaat, fijn dat het tot nu toe zo fijn gaat!
@Evanesco dat klinkt als een rustige stabiele basis. Mooi uitgangspunt om op verder te bouwen. Ik wens je heel veel fijne liefdevolle momenten toe
Ik heb mij man leren kennen toen ik in een relatie zat die enkel op sex gebaseerd was. Echt het type foute man. Knetterende nachten. In die periode belande ik een keer per ongeluk met een collega in een restaurant. Supergezellig. En mijn gedachte toen waren. "Met hem zou ik wel thuis kunnen komen". En "Wat zonde eigenlijk dat hij geen kinderen heeft". Toen een tijd later mijn moeder in het ziekenhuis belandde was mijn ex niet te bereiken en boos omdat ik meerdere berichten had ingesproken. En die collega had alleen maar warme belangstelling en wilde zelfs voor mijn op een zorgen als ik naar mijn moeder was (hij was bang voor ze) Nog geen maand later verbrak hij die relatie. Ik was er kapot van. Die collega weer de lieve zachte brede schouder aangeboden. Nog een maand verder kookte hij lasagne voor mij. En die avond staat nog steeds op onze kalender als 'lasagnadag'. Hevige verliefdheid en passie zoals ik met die ex had heb ik bij hem nooit gekend. Maar hij heeft altijd zo veilig en vertrouwd gevoeld. En zo zeker. Hij was al lang verliefd op mij heeft hij ooit eens bekend. Vanaf die keer in het restaurant. Bij mij is de liefde langzaam gegroeid. En die gaat echt nooit meer over.
@Mamafiets maar waar was hij nou bang voor? Ik ben al 10 minuten aan het puzzelen "en wilde zelfs voor mijn op een zorgen als ik naar mijn moeder was (hij was bang voor ze)"
Hahaha ik had hetzelfde @Evanesco Klinkt fijn! En ook als dat je het gedegen aanpakt en dicht bij je gevoel blijft hierin.