Dat is nou je ei-groei/ eisprong , die komt met Clomid altijd rond de 17e dag. ls het gevoel weg is, is je ei waarschijnlijk gesprongen, flink klussen dus!
nou meiden, jullie ook Babyboom gekeken? Hier zijn toch wel wat traantjes gelaten, ik en mijn mannetje......
Nou vanavond geen klussen, mijn vriend is niet huis gister wel flink geklust! Dat is toch ook gewoon goed?
Ja zeler! Zaadcellen blijven wel even in leven. Mocht je morgen nog steeds dat gevoel hebben dan zou ik morgen nog wel een poging wagen als ik jou was.
wanneer is de herhaling van babyboom? wie weet dat? ik duim voor jullie allemaal en sas kom jij maar snel met die posi test!
Ja, hier ook gekeken! Het was weer mooi he! En wat GUN je het iedereen toch he, zo herkenbaar! Tot morgen!
@all ik denk niet dat ik nog hoef te testen, vanacht ongeloofelijke ongipijnen gehad. Zo erg heb ik het nog nooit gehad. Dusseh ik denk dat ik vandaag of morgen ongi wordt, en dan kan ik volgende week weer beginnen met prikken.
OOOOH Sas, wat balen..... Maar, nog een kleine slag om de arm houden he (je kent de lijfspreuk: geen bloed geeft moed)... Anderzijds, als ze komen, dan maar snel toch!
Even iets anders... Ik heb gisteren best een beetje last van mijn buik gehad, een beetje hetzelfde als ik normaliter een paar dagen voor mijn ei krijg. Misschien dat dus deze keer mijn ei wel veel vroeger komt?! Ik ga wel ovulatietestjes doen, maar dat doe ik echt pas vanaf dag 17 ofzo, en ik zit nu pas op dag 10... Kortom; ik ben benieuwd wat deze maand gaat brengen! Ik ben trouwens wel sinds deze cyclus begonnen met die Etos Zwanger Worden vitaminen. Misschien dat die een en ander wel door de war schoppen?! Nou ja, ik zie wel!
hey meiden ! gezellie op de msn ! hier is het nog steeds hetzelfde verhaal , niks boeiend eigenlijks ......laatste orgametril tablet gaat er vandaag in. net even bij de ha geweest en heb even lekker mijn tranen gelaten..... zij adviseerde om meer samen met hubbie naar het zh te gaan ..... denk niet dat dat gaat lukken .... ppfff en verder ben ik lichtelijk in paniek want hubbie is vandaag jarig ....en ik heb geen kado en ja ik weet het heb een jaar lang de tijde gahd maar ik weet niks , slechte echtgenoot ben ik he ? en by the way ik heb zo'n hekel aan verjaardagen ! echt bbbbrrrrrr al die mensen in mijn huisje en ik moet ze de hele avond bedienen ... nou ja sorry voor de topic vervvuiling ! succes allemaal ! L.sybje
Hey Sybje, ik ken dat hoor, die verjaardagstress! Bah, heel je huis overhoop, jij heel de avond lopen rennen en eigenlijk heb je er dus helemaal niks aan! Maar goed, zet 'm op! En koop voor je vent toch een lekker parfummetje, een leuke trui, een dvd of spelletje voor op de pc?! Nog meer suggesties nodig?!
ja zeker heb ook een topic in de lounge hier over .... brrrr wordt er gek van . parfum is geen optie , trui niet dvd /spelletje niet... L.sybje
Ehmmmm, een weekendje weg (budgetair misschien niet de handigste), een dagje naar de sauna, cd, tja, ik hoop dat ze in het andere topic meer suggesties hebben!
Meiden, Ik heb heel erg slecht nieuws.. Het is een lange verhaal en ik geloof niet dat ik er ooit op het forum over vertelt heb, maar ik zal zo kort mogelijk weergeven wat er aan de hand is. Wij hebben vanmorgen te horen gekregen dat opnieuw zwanger worden mogelijk risico's met zich mee brengt.. Wij hadden deze uitslag niet verwacht en zijn hevig geschrokken, ik wil graag mijn verhaal aan jullie kwijt.. Onze jongste dochter heeft een sterk vertraagde ontwikkelingsachterstand, wij zijn al maanden met haar bezig van het ene onderzoek naar het andere.. Ze is nu anderhalf maar zit op een niveau van een kindje van 1 jaar. Opzich gaat het nu heel goed met haar en gaat ze heel erg hard vooruit, ze is zelfs een inhaal slag aan het maken. Het is niet bekend wat er met haar aan de hand is en wat de oorzaak is. Voordat wij in Juli met de pil stopten is onderzocht of het niet erfelijk is wat zij heeft. In eerste instantie werd door bloedonderzoek en de klinisch gyneticus geconcludeerd dat haar genen niet afwijken en dat er dus geen sprake van risico zou zijn tot herhaling. Vanmorgen hebben wij telefonisch te horen gekregen dat er aanwijzingen zijn dat de kans heel groot is dat er mogelijk toch sprake is van een syndroom waarvan ik de draagster ben, dat niet direct via het bloed is op te sporen. Ik had het liever in het ziekenhuis via de arts zelf gehoord, maar dat kon in dit geval niet omdat ik morgen al met clomid zou beginnen. In dat geval zou het zo zijn dat als wij een kind zouden krijgen dat er 50% kans is dat een kind erfelijk belast wordt. Als een meisje belast wordt is zij vaak draagster met maar een kleine kans op symtomen (mijn dochter heeft ze wel, maar niet zo veel, ik niet) maar als een jongetje belast wordt heeft dat grote gevolgen voor zijn ontwikkeling. Hoe ik er aan zou komen is onbekend waarschijnlijk zou het door mutatie kunnen komen (een verandering in de genen). Er kunnen op dit moment als wij dat willen, verdere onderzoeken worden gedaan, maar die zijn zwaar omdat ze dan hersenvocht van mij en ook van mijn dochter via de ruggengraat af willen gaan nemen. Wij hebben het hier al ooit over gehad en toen besloten dat mocht dat ooit aan de orde komen dat wij onze dochter daar (voorlopig nog) niet mee willen belasten. Kort gezegd: Wij kunnen nu niet doorgaan met zwanger worden, omdat het risico te groot is op een ongezond kind. We weten nog niet of en wanneer we het willen gaan onderzoeken en zelfs als we dat doorzetten dan duurt het nog 2 -3 maanden voordat we de uitslag hebben.. Tenzij het ook op een andere manier onderzocht kan worden, maar daar moeten we nog informatie over inwinnen.. Aangezien het risico er is, kunnen we tot dat we alles op een rijtje hebben sowieso nu niet doorgaan met het traject van zwanger worden Het is zo rauw op mijn dak gevallen dat ik een beetje van slag ben en het allemaal nog niet zo goed besef... Het is ook zo raar, we zaten er zo midden in, om hier en van alles dat met zwanger worden en een derde kindje te maken heeft afscheid te moeten nemen, het dringt geloof ik nog niet helemaal tot me door... Aan de andere kant is er wel een blijdschap dat ik ondanks dit alles toch al 2 kinderen heb die in ieder geval wel gezond zijn, want met de jongste gaat het waarschijnlijk omdat ze een meisje is in dat geval op de lange termijn helemaal goed komen. Sorry voor het lange verhaal maar ik wilde het graag even kwijt
tjeetje milla dat is niet niks wat je schrijft.. ik kan me voorstellen dat je nu niet precies weet wat je moet doen.. ik wens je sterkte en kracht om tot een goede beslissing te komen.. en ook succes met je kindje met achterstand: goede begeleiding en veel liefde doet veel hoor.... knuf
@milla het is een heel verhaal en wat een verdriet geeft dat zeg. Laat het allemaal even rustig op je inwerken en bedenk dan wat je gaat doen. Misschien is het onderzoek op deze leeftijd toch makkelijker te doen, omdat het misschien met een roesje kan en kinderen voor hun 4e jaar toch nog niet zo beseffen wat er om hun gebeurd. bv mn nichtje had op haar 3e jaar haar arm vreselijk gebroken met een hele operatie tot gevolg en veel pijn. Nu ze 6 is weet ze daar niets meer van. Alleen maar dat haar arm gebroken is geweest en gips heeft gehad. De rest weet ze niet meer. Ik wens je heel veel sterkte met de verwerking van dit nieuws. neem even lekker de tijd voor jezelf en je gezin. Hopelijk komt er een oplossing. dikke cyberknuf sas
Beste Milla, Ik wil je even heel veel sterkte wensen de komende dagen want er zal wel veel nagedacht gaan worden. Ook wil ik je veel succes wensen met de onderzoeken met de kleine. Dat is niet niks, het ziekenhuis is dus echt geen onbekend terrein voor jullie. Het is echt oneerlijk verdeeld in de wereld, wat jullie ook gaan beslissen, op dit forum steunen we jullie.