Je moet niet teveel kijken naar andere landen. Als je daar met een hoofdpijntje naar de huisarts gaat kom je terug met een tas vol zware medicatie. Dat moet je ook niet willen.
Ondertekend, ik ben voor keuzevrijheid. Ik heb 4x graag thuis willen bevallen, en "helaas" alle keren in het ziekenhuis moeten bevallen. (Inleidingen wegens overtijd en grote baby's)
Ik lees dat velen het leuk vonden om thuis te bevallen omdat het persoonlijker aanvoelt en je in je eigen omgeving bent. Maar wat zou je tijdens een bevalling moeten missen van thuis? Ik ben in het ziekenhuis bevallen en heb geen seconde aan thuis gedacht. Het enige wat ik wilde was op de grond liggen en rondjes draaien geen seconde ons huis gemist. Hoe kan je tijdens weeën je eigen huis missen?
Hangt vanaf waar. Standaard specialistische zorg voor een barende vrouw en een klein kind zou geen 'luxe' moeten zijn in een westers land. Ik ben na 4,5 jaar onderhand moe om met zieke kinderen eerst op matje te moeten bij een huis-tuin-en-keuken huisarts die eerst van alles gokt en ook allerlei middeltjes op een klein kind gaat uitproberen, voordat je eindelijk naar een kinderarts MAG. Mijn vriendin is naar Duitsland verhuisd en kan met haar verstand niet bij hoe makkelijk wordt omgegaan met zwangeren en zieke kinderen in NL. En vanuit België hoor ook dezelfde geluiden. En in deze landen krijg je echt niet een tas medicijnen als je bij een arts bent geweest. Wel regelmatig een echo tijdens de zwangerschap en een echt onderzoek bij een ziek kind.
Ik ben 4 keer in het ziekenhuis bevallen en 1 keer thuis (op mijn nadrukkelijke verzoek) Ik kan dus vertellen dat ik zeker iets gemist heb tijdens mijn ziekenhuis bevallingen. Ik miste daar de rust en de privacy. En deze twee dingen zorgden er voor mij voor dat ik me niet op mijn gemak voelde en mijn veel minder goed kon ontspannen als thuis. De zorg was verder perfect in het ziekenhuis, daar lag het echt niet aan.
Ben wel voor keuze vrijheid maar ik en niet voor thuis bevallingen. Vind het toch een apart gedeelte van hier. Waarom niet het veiligste kiezen! Vind het in het ziekenhuis bevallen toch het veiligste niet alleen voor de moeder maar zeker ook voor het kind. Als het nodig is heb je direct een arts. Ook al zou er een ok geregeld moeten woorden voor jij klaar gemaakt woord is de arts al onderweg om in te grijpen mocht het echt nodig zijn. Voor zo wel moeder als kind ik vind meer dat elke vrouw in Nederland het recht moet hebben om via de verzekering gratis in het ziekenhuis te kunnen bevallen. O en mijn bevallingen waren op zich wel makkelijk. Alleen bepaalde dingen waren echt niet fijn. De eerste ks heb ik als zeer traumatisch ervaren en de tweede was onder invloed van de eerste ook niet de makkelijkste en toch. zou ik het nooit thuis hebben willen doen. Maar ja ik had ook geen keus met de eerste hij lag in stuit. Dan is de keuze simpel. Bevallen in het ziekenhuis. Hier dan een ks. De tweede moest geboren woorden in ver band mijn suiker inleiden duurde wel drie dagen en uit eindelijk nog een ks deze ging beter dan de eerste.
Ik miste het bad, de tv, mijn laptop, mijn eigen bed, mijn gordijnen, mijn muziek, mijn gevulde koelkast. Heb genoeg gemist. Oja, niet te vergeten dat mijn man gewoon bij ons kon blijven slapen 's nachts (bij de eerste moest ik 's nachts blijven en mijn man moest naar huis). Na 2 keer ingeleid te zijn.... op dit moment zit ik echt niet op een derde te wachten, maar als het toch ooit eens zover komt, dan hoop ik dat ik dan wél thuis kan bevallen.
Ik ben voor keuze vrijheid dus heb petitie ondertekend. Ik snap dat sommige liever in het ziekenhuis willen bevallen. Ze moeten dan ook niet de verloskundige aanpakken, maar de zorgverzekeraars dat het standaard vergoed wordt wat je ook maar kiest als zwangere. Ik zelf heb gekozen voor het geboortehuis, dat is hier letterlijk boven de eerste hulp. Vond het wel prettig eigen verloskundige en kraamhulp dus heel kalm en gemakkelijk. Wel het voordeel dat je heel dichtbij ben. Achteraf wel fijn, want ik was flink uitgescheurd en moest door gyn gehecht worden. Hup rolstoel in, paar afdelingen verder was het al. Daar merkte ik en mijn man wel gelijk dat het een hele andere sfeer was. Zelfs een beetje kattig waren sommige verpleegsters. Dus ja ik vind dat de vrouw zelf de keuze mag hebben ook als ze liever niet thuis bevallen. Of te wel in de basisverzekering ook vergoeding ziekenhuis zonder medische indicatie.
Maar dat is denk ik vooral het idee dat je tussen je eigen gordijnen en vlakbij je koelkast moet zijn tijdens je bevalling . Omdat thuisbevallingen de norm zijn, vinden veel vrouwen dat ze dan iets van thuis missen. Om maar iets simpels als vergelijking te nemen: als het een gewoonte zou zijn dat de tandarts bij je thuis komt om de kiezen te trekken... zou je dan je eigen woonkamer en badkamer missen als je kies getrokken moet worden?
Nee, dat was omdat ik in het ziekenhuis het licht niet goed kon regelen en dat ze daar geen lekkere dingen hadden, waar ik zin in had. En wat ze hadden, daar moest natuurlijk de volle mep voor betaald worden. Thuisbevallen was voor mij niet de norm. Initieel wilde ik in het ziekenhuis bevallen en mijn man wilde dat ook. Maar het comfort, de privacy en de sfeer van thuis trok mij heel erg aan. Alles zelf kunnen reguleren. Verschillende houdingen aan kunnen nemen. Muziek aan, uit, harder, zachter, etc. Eigen geurtjes. Eigen eten (i.p.v. flauw ziekenhuisvoer).
Ik ben alleen maar thuis bevallen, maar ik denk dat ik in het ziekenhuis een stukje privacy had gemist. Gewoon het idee dat er mensen de kamer in kunnen komen die ik er niet bij wil. Bij mijn bevalling wist ik precies wie ik kon verwachten en had ik de touwtjes compleet in handen.
Ja daar heb je wel een beetje gelijk in. Mijn zus woont in België en is nu zwanger. Als ik hoor hoe anders het daar gaat verbaas ik me echt over. En daar betaal je aan zorgverzekering in een jaar wat je hier per maand betaald! Maar goed...beetje off topic
Nou ik miste toch echt wel een stukje comfort hoor! Thuis kun je veel meer je gang gaan, beetje sfeer creëren, makkelijker afleiding zoeken. Nog een reden waarom ik liever thuis was bevallen was omdat ik als de dood was dat ik niet op tijd in het ziekenhuis zou zijn. Met weeën in de auto vond ik ook echt geen pretje. Was er ook nog eens een ongeluk gebeurd op weg naar het ziekenhuis. Weg afgesloten. Moesten we een halfuur omrijden tijdens de spits. Oh als ik daar weer aan denk! Uiteindelijk makkelijk gered. Ben pas 6 uur na aankomst in het ziekenhuis bevallen
Misschien draaf ik door hoor, maar dat is puur nieuwsgierigheid.. Maar waar komt dat idee vandaan dat je al die dingen nodig hebt bij een bevalling? Ik bedoel niet dat ik het idee flauwekul vind, maar vraag me af waarom je dan aan dingen als licht/muziek oid denkt? Baring is een biologisch proces, er komt veel pijn bij kijken en het kind moet eruit. De rest is gewoon erbij bedacht, en is zoooo verschillend per persoon, maar vooral per omgeving waar je woont.
Indien de contacten tussen vk en gyn goed zijn is thuis bevallen net zo veilig als in een ziekenhuis bevallen. Als die contacten slecht zijn is een poliklinische bevalling ook levensgevaarlijk omdat men dan te laat hulp haalt en te slecht de hulpvraag herkent. En dat is helaas waar het in Nederland nogal al eens fout is gegaan. Ik ben twee keer tot grote tevredenheid in het ziekenhuis bevallen. Eerste keer al tijdens zwangerschap overgedragen, tweede keer tijdens bevalling. Beide keren fantastisch! Geen moment het gevoel gehad dat ik onpersoonlijk werd bejegend, eerder verwonderd over de tijd, moeite en aandacht die de verpleegkundigen en verloskundigen en arts-assistenten aan ons besteed hebben. Mijn ervaringen waren fantastisch. Maar dat betekent niet dat ik vind dat anderen dus ook in het ziekenhuis moeten bevallen. Ik vind dat iedereen daar een eigen keuze in moet maken. Wel vind ik het ontzettend belangrijk dat je die keuze goed en rustig kan maken. De verhalen van Pantax klinken als horrorverhalen. Ben blij dat dat hier gewoon echt niet de ervaring is.
Maar met een drieling lag je sowieso in een derdelijns ziekenhuis, en was iedereen al in lichte opwinding over de aankomende bijzondere bevalling. Is niet te vergelijken met een streekziekenhuis waar de dienstdoende arts-assistent als je pech hebt net een maandje of twee is afgestudeerd en de gyn thuis zit en twintig minuten aanrijtijd heeft. Net als de kinderarts. Ik denk dat mijn insider kennis sterk heeft bijgedragen aan mijn keuze voor thuis. Ga ervan uit dat een verlos gemiddeld vele malen meer bevallingen heeft gedaan dan de dienstdoende arts-assistent!
Moest je man echt naar huis? Mijn vriend zei gewoon dat hij bleef, daar had het ziekenhuis volgens hem niks op te zeggen. Hij had 5 of 6 nachten in het ziekenhuis geslapen. Hij kreeg zelfs een inslaappil toen Dylan op de ic lag om wat te kunnen slapen. Terwijl mijn vriend geen "patiënt" was. Na 6 nachten moesten we beiden naar huis. Eten enz,...kreeg hij niet maar we konden ook beneden goedkoop eten. Bij het personeelsrestaurant Wij werden ook rotverwend, ook toen Dylan niet meer bij ons was. Als wij op de kamer waren kwam er vaak wel iemand langs zodat we ons verhaal kwijt konden terwijl ze eigenlijk niks meer voor ons konden doen want lichamelijk ging het goed met mij en ze hadden geen baby meer om te verzorgen. Hij lag enkele gangen verder
Ik heb bewust gekozen voor de rust en vertrouwdheid van thuis, en niet voor mijn werkomgeving. En in de eerste uren van de weeën heb ik nog van alles in huis gedaan, lekker tutten. Toen het heviger werd heb ik ook bijna elke kamer van het huis gezien, op bed gelegen, gezeten, op het hoge bed gezeten en gehangen, aan manlief gehangen, tegen de bank geleund, in alle mogelijke houdingen tegen mijn man geleund, heel hard rondjes gelopen, onder de douche gestaan... En ondertussen was manlief in de weer met fruit en, toen ik dat langs dezelfde weg weer in de wc gegooid had, met rijstwafels en drinken. We deden het samen, op onze manier. De verlos kwam in de vroege ochtend een kwartiertje, en toen ze terugkwam mocht ik persen. Ik was degene die de controle had, wist waar alles lag, en in mijn nesteldrang had ik ook alles minutieus klaargezet. Zelfs tijdens het persen hielp mijn thuisomfgeving me ontspannen. Na het douchen lekker cocoonen in mijn frisse bedje de baby/kraamkamer, niks geen rolstoel, maxi cosi of files. En wat betreft de pijn: ik ben van mening dat als elke vrouw zich goed voorbereidt en instelt op de bevalling, en niet op voorhand al bang is voor de pijn, er veel minder ruggeprikken nodig zouden zijn. Ik weet nog dat het pijn deed omdat ik me mijn gedachten en opvangtechnieken herinner, en de druk kan ik weer voor me halen, maar de pijn zelf ben ik volledig vergeten!
En daarom is die keuzevrijheid zo belangrijk. Voor de één zijn die zaken niet van belang en voor de ander wel. Hoe mooi is het dan als je daarin kan kiezen? Ik vind juist omdat er zoveel pijn komt kijken bij een bevalling het comfort/sfeer heel belangrijk (een stukje verlichting van de pijn) en dat heb ik in het ziekenhuis echt gemist. Maar een ander voelt zich wellicht veiliger in het ziekenhuis en haalt daar het comfort uit.