Ik wilde alle allenstaande mama's even een hart onder de riem steken. Wegens zaken is mijn man nu 3 dagen naar het buitenland en ben ik voor het eerst sinds de geboorte van Siem zoveel alleen geweest. Ik realiseer me nu pas echt hoe het voor jullie is/gaat zijn en neem mijn petje voor jullie af. En dan weet ík zelfs nog dat mijn man vanavond gewoon weer thuis komt. Heel veel sterkte, succes en geluk met jullie kleintje(s)!
Dankje! Toch, als ik soms om me heen kijk naar stellen die het "samen" doen, denk ik dat ik het als alleenstaande mamma nog lang zo slecht niet heb! Fijn dat jij een kerel hebt die wel helpt!
Ja, mijn man is een super-papa! Zeer betrokken, al vanaf de zwangerschapstest en heel lief met Siem. Juist daarom lijkt het me zo zwaar alles alleen te moeten doen. Als Siem een moeilijke dag heeft, kan ik rond 17.30 echt even uitkijken naar het moment dat man man binnen komt en mij ondersteunt met zowel huishouden als verzorging van Siem. Jullie zullen vast heel veel steun van familie en/of omgeving krijgen, maar het lijkt me toch een stuk lastiger. Natuurlijk, moeilijk te beoordelen door mij, maar nogmaals: PETJE AF! Veel bewondering.