herken het totaal niet. mijn dochter vind het geweldig. de 1e dag ben ik 1 uurtje bij der gebleven en deed het meteen prima. als ik der rugzak pakt roept ze meteen "sool" en springt van de bank . we hebben nu een vast ritueel. bij binnenkomst jas uit, hangt ze zelf op, tas in de bak, voor het raam zitten, kus aan mama, ik ga en ze zwaait me door de raam uit. ze wist dus naar een dag of 2/3 wel dat ik terug kwam. de 1e dagen vroeg ze soms naar mama maar dan legde de leidster uit dat ik strakjes terug kwam en dan was het goed. hier ging het dus meteen erg positief. ze wilde soms zelfs niet eens meer naar huis haha. nu wel hoor ze weet dat ze weer terug mag een andere keer. mijn dochter gaat trouwens 3 dagdelen. wilde der eerst maar 2 doen en zag er erg tegenop haar weg te brengen. nu ik zie hoe leuk ze het vind mag ze 3 dagdelen. mijn dochter kwam eigenlijk behalve tijdens spelen in speeltuinen etc nooit in contact met groepen kinderen. zo zat ze niet op de peuterspeelzaal en de gastouder had geen andere kindjes. ik dacht dus dat het erg lang zou duren voor ze zou wenne. ook is ze echt mamas kindje maar sinds ik met de zwangerschap van nando voledige bedrust had en veel in het ziekenhuis lag is ze gaan beseffen dat papa der ook is en is ze zowiezo minder afhankelijk van mijn, ze durft te ondekken zonder mijn erbij zeg maar wat ze daarvoor echt niet deed. zal het gewoon nog even aankijken, leuk is het zeker niet maar als hij eenmaalk begrijpt dat je echt wel weer terug komt zou hij het minder erg vinden en op den duur vast ook leuk
Hier was het in het begin ook D-R-A-M-A !!! De eerste paar keren werd ik telkens gebeld met de mededeling dat het absoluut niet ging en of ik Vigo op kon komen halen. Ik hoorde hem dan telkens op de achtergrond hartverscheurend huilen Op een gegeven moment werd ik weer gebeld. Het ging weer niet, of ik hem wilde komen halen. Ik ben toen naar de PSZ gegaan, maar heb hem niet naar huis gebracht. Ik ben gebleven om daar samen met hem te spelen. De volgende keer toen ik hem wegbracht, ben ik ook telkens een half uur a 3 kwartier gebleven om samen met hem te spelen, met de kindjes te praten, de ruimte verkennen etc. Dit heb ik telkens met 5 minuutjes verkort, totdat ik op een normale manier weg kon. En dit werkte hartstikke goed!!! Ook maak ik hem duidelijk dat mama nu naar huis gaat, maar dat ik hem ALTIJD weer kom ophalen. Dit is erg belangrijk voor een kind. Hij snapt het, want hij herhaalt het. Zwaait me nu lief uit en zegt tot straks mama! Nu heeft hij het heel erg naar zijn zin op school en staat telkens te springen omdat hij niet kan wachten om naar school te gaan. Ik denk dat het voornamelijk een kwestie van herhaling is en je kind zoveel mogelijk op zijn of haar gemak stellen. Vaak komt het dan uiteindelijk wel goed. Mocht het echt niet gaan, dan is je kind er blijkbaar nog niet klaar voor en zal ik het een half jaartje later nog eens proberen. Heel veel succes! Ook voor je kleine man
Nou het was vanmorgen weer 1 groot drama...Ik probeerde zel nog zo vrolijk mogelijk te zijn maar toen we op de psz aankwamen moest ik ook een traantje laten....Begeleidsters zeggen wel dat het goedkomt maar ik heb er soms een hard hoofd in.. Mag hem met 3 kwartier weer ophalen en zal dan wel horen hoe het is gegaan, zal het jullie laten weten...
Ik ben benieuwd hoe het vandaag gegaan is! Mijn dochtertje is met 2 jaar en een maand naar de peuterspeelzaal gegaan en vindt het werkelijk fantastisch. Ze heeft nog geen enkele keer gehuild tijdens het afscheid en vraagt elke dag of ze naar de peuterspeelzaal mag. Ik zie het wel regelmatig bij andere kindjes die weg worden gebracht en enorm brullen als hun moeder weg gaat, maar meestal zijn ze heel snel weer stil en gaan gewoon spelen. Ik houd het afscheid ook altijd gewoon kort en rustig, ik doe haar jasje uit, loop het lokaaltje in en ga nog even 2 minuten met haar spelen, dan geef ik een kus en zeg tot straks en vertrek. Geloof dat ik een uitzondering ben, want bijna alle andere moeders zitten er gerust een kwartier. Als hij het echt niet leuk vindt, zou ik het gewoon over een maandje of 3 weer proberen, misschien is hij er nog niet aan toe.
Nou het verdriet was vrij vlot over en hij heeft goed meegedaan. Toen ik hem op kwam halen was hij met klei aan het spelen maar ook erg blij dat ie naar huis mocht... Aanezien ik zelf een traantje weg moest pinken vanochtend, kwamen ze bij de psz aanzetten met een cursusboekje over opvoeden???? Dan kon ik 1x per week naar een bijeenkomst daar met moeders en dan praten enzo.... Ik was gewoon erg onzeker vanmorgen ( ben alleenstaande mama ) en krijg nu meteen een hint voor een opvoedcursus....vond het maar raar... Zal het boekje zo es doornemen.
Misschien is jouw Ruben er nog niet aan toe. Hier heb ik het omgekeerde "probleem". Mijn Ruben wil nooit mee naar huis hihi. Ruben was 2 jaar en 4 maanden toen hij voor het eerst naar een PSZ ging. Ging meteen vanaf het begin goed. Hier is het zo dat je het 1e kwartier spelinloop hebt. De ouder(s) mogen dan maximaal een kwartiertje blijven om samen met je peuter te spelen, totdat de peuter op zijn of haar gemak is.