Hallo allemaal, De reden dat ik dit berichtje schrijf, is omdat ik zelf uitgebreid gezocht heb in het verleden naar vrouwen die hetzelfde als ik hadden meegemaakt. Goede berichten waren schaars, slechte ervaringen waren er te over. Op mijn 29ste werd ik voor het eerst zwanger, nu bijna 5 jaar geleden. Tijdens een pretecho werd geconstateerd dat er sprake was van een placenta previa (of placenta praevia of voorliggende placenta). De echoscopiste vertelde mij dat ik rekening moest houden met eventuele bloedingen. Helaas kreeg zij twee dagen later gelijk. Ik was toen 26 weken zwanger. Mijn verloskundige stuurde mij door naar het ziekenhuis en daar hebben ze me een paar dagen gehouden. Ik ben daarna nog twee dagen thuis geweest om vervolgens weer opgenomen te worden met een bloeding. Het klinkt misschien gek, maar het gaf me ook rust. Ik wist dat ik was waar ik het beste kon zijn als ik hulp nodig had. Vanaf dit moment heb ik nog 5 weken in het ziekenhuis gelegen en uiteindelijk met dik 32 weken bevallen van een dochter dmv een keizersnee. We hebben allebei wat tijd nodig gehad om aan te sterken, maar we zijn er allebei prima uitgekomen!! In eerste instantie werd ons afgeraden om aan een tweede zwangerschap te beginnen. 2,5 jaar hebben we onszelf voorgehouden dat het niet anders was en dat het zou blijven bij 1 kindje. Totdat we voor een second opinion gingen en daar een rooskleuriger verhaal hoorden. Eerlijkheidshalve weet ik achteraf niet hoe verschillend de verhalen van de verschillende artsen waren voor wat betreft de kans op herhaling. Tijd heelt immers veel wonden. Mijn man en ik besloten dat angst geen goede raadgever was en gingen voor een tweede kindje. Nog geen twee weken later bleek ik zwanger zonder placenta previa! Twee dagen voor de uitgerekende datum ben ik op de natuurlijke manier bevallen van mijn tweede meisje! Helemaal gelukkig zijn we met ons gezinnetje. Wie weet komt er nog wel een derde!?
Ik ken het probleem zelf niet, maar dit bewijst toch maar even dat je soms gewoon je eigen instinct moet volgen en dat niets onmogelijk is hé! lief van je dat je dit verhaal wilt delen met anderen, ik denk dat dit voor veel mensen een hart onder de riem zal zijn xxx
Ik had ook een voorliggende placenta! Dit is naarmate de zwangerschap vorderde gelukkig goed gegroeid! Ik maakte me er ook echt heel druk over, want de VK hadden me gewaarschuwd, maar ook vertelt dat het goed kon komen. Het laatste was gelukkig het geval.