mamavansam, wat is het toch herkenbaar wat je schrijft. De dagen gaan voorbij, maar die zwangerschap lijkt maar niet vooruit te branden... En het wisselende gevoel, ik heb het ook, het ene moment heb ik er alle vertrouwen in dat we de 37 wkn gaan halen en het andere moment zie ik mijzelf morgen al weer met weeën in het zkh liggen... Beppiebaldee, welkom op het forum. Klinkt heel logisch wat je gyn zegt, vaak zie je dat de weeën uiteindelijk toch doorzetten als je vliezen gebroken zijn. De enige tip die ik je kan geven is op je gevoel afgaan en als je ook maar een seconde twijfelt of het wel goed gaat of niet, dan moet je aan de bel trekken. Je kan beter 10 keer voor niks bij de gyn op de stoep staan dan 1x te laat. Ik werk sinds 2001 als verpleegkundige op de verloskundeafdeling en ik zeg het eigenlijk tegen iedere (aanstaande) moeder op de afdeling. Op het moment dat je als (aanstaande) moeder twijfelt, dan is het tijd om aan de bel te trekken, laat je niet 'geruststellen' door je omgeving, want die weten niet wat jij voelt. De controle gisteren was gelukkig weer goed, we zijn weer een weekje verder. Ik merk dat ik een stukje rustiger ben en een stukje beter in mijn vel zit nu we voorbij de 25 weken zijn. De gyn waar ik gisteren was was helemaal enthousiast om me te zien, heeft mooie echofoto's gemaakt en bmh is ongeveer 3,5-4 cm dus prachtig. Die kleine is de hele dag door aan het rommelen, placenta ligt half op de voorwand, je ziet mijn buik bewegen als hij schopt, is zo leuk om te zien! Da's het enige waar ik echt van geniet, het geschop en gerommel in mijn buik. liefs
Tijm, heel veel succes vandaag met de 20 weken echo! Mooie uitspraak trouwens, rustige buik = rustig hoofd. Heel herkenbaar. Mamavan3boefjes, het klinkt alsof jij een supercontrole hebt gehad, echt heel fijn! Heerlijk he, dat getrappel. Verder kunnen we ook nergens echt van genieten, maar de beweging in onze buiken is echt helemaal van ons. Maar soms trapt ze wel heel laag en ben ik bang dat de cerclage scheurt ofzo. Nou ja, zolang ik geen bloedverlies heb zal het wel goed zijn. Enne, nog 2 dagen en dan ben je 26 weken! Zoals ik al vaker heb gezegd, ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik ooit die 26 weken ga halen. Is dat herkenbaar als je een aantal weken terugdenkt? Mamamaya, bijna 34 weken, wauw! En dan kun je inderdaad steeds meer gaan doen, want de bevalling wordt toch niet meer tegengehouden. Wat doe je nu zoal op een dag? Heb je vandaag een controle? Succes in ieder geval. Beppie, wat erg dat je zoontje een hersenbeschadiging aan zijn vroeggeboorte heeft overgehouden. Het beleid van je gyn klinkt heel logisch. Zoals mamavan3boefjes ook al zei, het is vaak zo dat na het breken van de vliezen vaak de bevalling toch op gang komt. Dat heeft niet perse iets te maken met een cervixinsuffientie. Maar ik kan me je zorgen heel goed voorstellen, je wilt dit immers niet nog een keer meemaken. Ik zou deze zorgen met je gyn bespreken en anders misschien meer frequent op controle gaan. Het is heel belangrijk dat jij gerustgesteld wordt, een echo is zo gedaan. Heel veel succes!
mamavansam, ja heeeeel herkenbaar dat je denkt dat je nooit die 26 wkn gaat halen. Dat gevoel heb ik nog steeds dat het nooit 15 mei zal worden dat ik die 37 wkn ga halen. We hebben in ieder geval weer bijna een mijlpaal gehaald! Voor jou over anderhalve week ook weer een mijlpaal. Toen jij schreef over de dvd van Sam, moest ik gelijk denken dat we dat bij Sven niet hebben gedaan omdat we het zonde vonden. Nou zou ik dolgraag willen dat we onze man nog een keer in actie kunnen zien. Achteraf vind ik het ook erg jammer dat we alleen foto's hebben gemaakt en niet hebben gefilmd. Hij heeft nog 5 uur geleefd, daar had ik toch wel heel graag levend beeld van gehad...
poeh, weer helemaal opgelucht. Baarmoederhals op goede lengte en nog netjes dicht. Kind doet het verders ook goed, maar is wel een druktemakertje, niet alles kon goed in beeld worden gebracht En we weten wat het wordt....een jongetje!!!! Mamavan3boefjes, ik herken de spijt van geen filmpjes te hebben gemaakt van ons dochtertje. Ze heeft in het uurtje af en toe zelfs een geluidje gemaakt, maar wat toen iets leek om nooit te vergeten, kan ik nu amper nog terughalen. Op zo'n moment ben je ook zó overmand door emoties.... Mamamaya, hoe is de controle geweest? Mamavansam, ik heb het weer eens over alle pijntjes gehad met de gyn, maar hij maakt zich er totaal geen zorgen om, dat het mij gelijk ook weer rust gaf. Tja, we weten het natuurlijk wel , maar het hoort allemaal bij het groeien van je kindje.
Effe om te zeggen dat de controle goed was. Nog steeds geen opening, funneling of verweking (hij heeft voor 't eerst sinds de cerclage gevoeld). De hals is wel al wat verkort (nog zo'n 1cm heb ik) en baby ligt al veel lager, maar dat vond hij sowieso vrij normaal voor 34 weken. Over 2 weken heb ik de laatste gewone controle, en dan wordt de knip-datum vastgesteld. Baby doet het goed, weegt nu 2.200g, placenta werkt nog prima, voldoende vruchtwater. Kortom, alles zoals het moet zijn. Ik merk wel dat ik zelf onrustiger word, de bevalling komt hoe dan ook dichterbij en ik merk dat ik er toch erg mee bezig ben nu. Wat ik op een dag doe? Niet bijster veel hoor. Ik ontbijt aan tafel, lunch aan tafel en dineer aan tafel. En een half uurtje tot max. een uurtje per dag doe ik "iets" (wasje insteken, was plooien, mezelf iets maken om te eten) - meestal zoveel mogelijk zittend. En verder lig ik op een gehuurd ziekenhuisbed (zo'n elektrisch dat je kan verstellen, heel handig en comfortabel) en lees, surf, kijk tv, speel met mijn dochter... Maar tussen de 15 en 28 weken deed ik helemaal niets, dan leefde ik volledig op bed (behalve toilet en douche). Dus in die zin doe ik al wat meer (heel relatief dus allemaal). Verder hoor ik van de meesten hier goeie berichten, dus 'k zou zeggen: doe allemaal zo voort!
Hoi meiden, Als eerste zijn er een paar meiden die ik met mooie termijnen wil feliciteren! Mamavan3boefjes, 26 weken!!!! Joehoe, gefeliciteerd! Hoe is afgelopen week geweest? Zijn de dagen een beetje snel gegaan of helemaal niet? Ik kan me heel goed voorstellen dat je graag nog die beelden zou willen hebben. Ik moet zeggen dat ik de dvd pas 1x heb gekeken, vrij snel eigenlijk al wel. Maar toen was ik vooral gespitst op mijn cervix, of ik daar al iets op kon zien. Maar gewoon het idee dat die dvd in de kast ligt als ik zou willen. Mamamaya, 34 weken!!! Gefeliciteerd zeg! Hoe voelt dat? Brengt het rust? Echt heel goed van je controle en al 2200 gram, super! Zo'n bed als jij heb ik ook en ben daar super blij mee. Ligt echt goed, met al die delen die je kunt verstellen. Tijm, jij gefeliciteerd met de goede controle! En een jongetje, had je het verwacht? En voelt het raar dat je nu een jongetje krijgt? Ach, ik ga het hier gewoon vertellen, haha...wij krijgen deze keer een dochter. En op de een of andere manier vergelijk ik nu minder met Sam, omdat hij een jongetje was. Misschien een beetje raar, maar zo voelt het. Hier is alles rustig, lichamelijk dan. Maar pffff, wat voel ik me constant onzeker zeg. Bij ieder dingetje dat ik voel. Ik heb heel vaak het gevoel dat ik wat vocht verlies ofzo en dan meteen naar het toilet, waar vaak helemaal niets, maar dan ook niets te zien is! Ik merk dat ik nu echt toe ben aan een controle. Is vandaag 2 weken geleden en het duurt nog 1 week. Ik had eigenlijk verwacht dat ik al wel tussendoor even naar het ziekenhuis zou gaan voor een extra controle ofzo. Niet dat dat erg zou zijn, maar gelukkig kan ik mezelf aardig rustig houden en dat had ik niet verwacht. Over het algemeen heb ik ook een heel positief gevoel over de zwangerschap, maar soms ben ik zo bang dat het volgende week weer afgelopen is. Dat er weer een einde komt aan deze mooie droom. Gisteren heb ik de hele middag dit hele onderwerp helemaal terug gelezen en alle positieve verhalen geven wel echt een boost. Dat het echt kan! Maar ik hoop zo dat ik (en wij allemaal) ook bij die positieve verhalen gaan horen! Bramtim, ik las dus gister terug en kwam natuurlijk ook veel berichtjes van jou tegen. En nu ben je alweer over de 32 weken! Echt goed! Bijna die 34 weken grens die je zo graag wilt bereiken. Hoe is het nu met jou? Nog maar 32 nachtjes zie ik, spannend zeg. Ik ben benieuwd hoe het met jullie allemaal gaat!
Ha meiden, Wat kan een mens toch opgelucht zijn!!! We zijn er nog lang niet, maar de 26 wkn hebben we in ieder geval gehaald! De afgelopen weken zijn voorbij gekropen en ik heb standaard één of twee dagen per week dat ik me echt down voel, huilbuien en daarna gaat het wel weer... mamavansam ik kan me voorstellen dat je weer toe bent aan een controle. Ik ben zo blij dat ik dichtbij het ziekenhuis woon en dat ik iedere week mag komen, ik leef ook een beetje van controle naar controle. Voor een ziekenhuisbed bij ons in de kamer geen plaats (we wonen in een heel schattige dijkwoning, maar helaas niet heel groot), maar de bank ik ook prima uit te houden. Ik heb ook heel vaak het idee dat ik vochtverlies, heb zoiezo meer afscheiding dan normaal maar inderdaad iedere keer die controle of het wel of geen bloedverlies is. Mamamaya wat fijn dat alles nog steeds goed is! Zou toch geweldig zijn als de cerclage z'n werk doet en die kleine nog 3 wkn zou willen blijven zitten. Is bij jullie niet de regel dat de cerclage bij 37 wkn verwijderd wordt? Vanmorgen gezellig een collega op de thee gehad, heerlijk bijgekletst (ze is een van de 7 zwangeren op de afdeling) en de buurvrouw is weer als een kleine wervelwind door het huis gegaan dus alles is weer lekker schoon. Ach zo sukkelen we de tijd maar door. Kan stiekem niet wachten tot ik het van het voorjaar/zomer weer zelf kan doen, zal de onderdrukte nesteldrang wel zijn
@ MamavanSam: Bedankt! Ik ben heel trots op ons. Ben ook blij met het gewichtje al. Maar er mag nog een halve kilo bij, en een tweetal weekjes. Want ik droom toch echt van een kindje op mijn kamer dit keer... Maar het brengt inderdaad wel een pak rust ivm kansen kindje, ik hoef niet meer bang te zijn als het begint. Anderzijds komt er nu wel de onrust voor een nakende bevalling. Hoe je het ook bekijkt, het komt allemaal wel heel dichtbij en dan kriebelt het toch wel Goed dat het bij jou allemaal rustig blijft. Ik merk bij mezelf een sterke samenhang tussen mentale rust en lichamelijke rust. Maar het lukte mij ook allesbehalve altijd om de zorgen en onzekerheid aan de kant te zetten. En de dagen voor een controle had ik het altijd heel lastig, stress-stress-stress. Mijn gyn zei al lachend "misschien dat ik je beter niet meer zie tot de bevalling dan" Kop op, nog een week en dan weet je weer waar je staat. En als er ondertussen iets je verontrust, aarzel dan niet om voor een tussentijdse check te gaan. Ik heb er zo ondertussen al 3 achter de rug (19w, 21w en 32w), allemaal onterecht, maar liever zo dan een keer te weinig. @ Mamavan3boefjes: Jàààà, de opluchting is groot hè, als je de eerste grote mijlpaal gehaald hebt! De dipjes van enkele dagen om de zoveel tijd zijn heel herkenbaar. Ik heb er hier weer net eentje achter de rug. Gisteren dacht ik nog dat ik hier en nu zou bevallen (vraag me niet waarom) en vandaag zie ik het alweer helemaal zitten om de 36 weken ook nog mee te pakken... De cerclage gaat er hier normaal inderdaad uit rond de 36/37 weken (tenzij ze eerder al dreigt te scheuren). Binnen een kleine twee weekjes heb ik een laatste controle en dan zal er een afspraak gemaakt worden om de cerclage te verwijderen in het ziekenhuis... Als ik het hier zo schrijf, dan komt het echt wel héél dichtbij
Meiden even voor jullie allemaal een heel dikke knuffel! Ik weet in wat voor vervelende en onzekere tijd jullie nu zitten. Ik zou willen dat ik destijds ook zo'n warme groep met meiden had gevonden waarmee ik had kunnen praten. Ik duim heel hard voor jullie dat jullie een prachtig gezond en voldragen kindje zullen krijgen! Heel veel liefs van een ervaren cerclage mama (3 keer een cerclage en 1 te vroeg geboren kindje)
Natja, thanx!! Ik merk dat ik het erg prettig is om de verhalen te kunnen delen. De mensen om mij heen proberen me wel te begrijpen, maar het is toch anders dan wanneer iemand hetzelfde (heeft) door(ge)maakt. Fijn ook om te lezen dat alle controles weer goed zijn! En wow, Bramtim en Mamamaya, de laatste loodjes op een happy end zijn nu écht in zicht!!! MamavanSam nog een paar daagjes en dan zul je ook gerustgesteld gaan worden. Het zal wel extra spannend zijn, omdat het rond dezelfde termijn is als Sam. Merk dat de moodswings en spanningen ook toenemen nu we bijna op de termijn zitten van ons dochtertje. Tel dan ook letterlijk de dagen af totdat we weer een afspraak hebben bij de gyn. En wow een meisje (ik vermoedde al zoiets, omdat je het eerder had over een 'zij' ). Ik heb voordat we zwanger waren gedacht dat als een volgend kind een jongetje zou zijn, het wellicht makkelijker zou worden. Maar sinds ik zwanger ben, besef ik me zo goed dat dit kindje niet mijn dochter is, dat het me niet meer uitmaakte of het een jongen of meisje zou zijn. Misschien dat het voor ons iets makkelijker is geworden, doordat het eventjes duurde voordat we weer zwanger waren en we gevoelsmatig minder volop in de eerste zwangerschap zaten. Verders is hier ook elke wc-gang weer een spannend moment: eerst de check of er geen rare dingen in mijn slipje te vinden zijn, dan de check of er niks raars in de wc is, dan de laatste check of het wc-papiertje ok is en dan kunnen we weer ff opgelucht adem halen tot de volgende wc beurt. Ik heb trouwens ook geen bed, maar een heel relaxte bank Ik kom daar toch best wel van af om kleine dingetjes in huis te doen of te pakken, maar houd tussendoor veel rust. Ik doe ook wel dingen buitenshuis, maar zorg er dan voor dat ik voor de deur geparkeerd word en (niet te lang) onderuitgezakt kan zitten. Wat mij eigenlijk vooral veel moeite kost is traplopen of lang achter elkaar rechtop op een stoel zitten. Van het weekend getafeld met vriendinnen, maar daarna komen de steken 's nachts als ik in bed lig. De nachten vind ik sowieos het zwaarst, omdat ik me door de rust nóg meer bewust ben van wat ik allemaal voel. ...zucht....de zorgen....maar we gaan het redden hoor!!! liefs Tijm
Natja, bedankt voor je lieve berichtje. Ik heb je al vaker hier gezien inderdaad en ik word erg blij van de positieve verhalen. Bedankt voor het delen! Mamavan3boefjes, wat fijn dat je zo'n opgelucht gevoel hebt. Kan me dat heel goed voorstellen en ben echt heel blij voor je! Zeker heel fijn dat je dicht bij het ziekenhuis woont. Als ik dichterbij zou wonen, zou ik denk ook wel vaker willen. Er is wel een ziekenhuis dichterbij, maar ik wil gewoon onder controle zijn in 'mijn' ziekenhuis. Heb ook in dat andere ziekenhuis op de vk gewerkt en sta niet achter hun beleid. Ben jij trouwens ook O&G verpleegkundige? En zo ja, is het al lang geleden dat je de opleiding hebt gedaan? Ik heb de opleiding van 2007 tot 2009 gedaan in Eindhoven. Mamamaya, bij jou ook meer rust, echt super. Natuurlijk kom je nu in een andere fase terecht en zul je je, net zoals alle zwangeren, meer gaan richten op je bevalling. Maar dat gaat je ook lukken! Als ik twijfel zal ik zeker aan de bel trekken, maar vooralsnog gaat het allemaal goed. Tijm, haha serieus, ik had me dus al een keer verraden! Je hebt gelijk hoor, dit kindje is een ander kindje en het maakt helemaal niets uit wat het geslacht is. Het komt misschien ook omdat de zus van mijn schoonzus een soort van paranormaal is (waar ik normaal gesproken totaal niet in geloof, ben daar veel te nuchter voor). Zij heeft, toen ik net zwanger was van Sam, tegen mijn schoonzus verteld dat ze het gevoel had dat het een jongetje is en het mis zou gaan tussen week 17 en week 27. Dit heb ik pas na de bevalling gehoord. Daarna heeft ze mij gemaild dat ze het gevoel had dat ik weer snel zwanger zou zijn en dat het goed zou gaan. En het zou zeker een meisje zijn. Dus op de een of andere manier koppel ik dat aan elkaar (het goed gaan en een meisje). Wat gezellig dat je getafeld hebt met vriendinnen, dat zijn echte uitstapjes nu! En de nachten zijn inderdaad voor de gemoedsrust een stuk zwaarder dan overdag. Wel jammer he, dat we allemaal de wc-gang zo spannend blijven vinden. Ik vind het af en toe wel vermoeiend hoor. Vorige week zei een vriendin van me, die 27 weken en ongecompliceerd zwanger is, dat ze die eerste 3 maanden zo spannend vond, zeker het naar het toilet gaan. Mijn antwoord: moet je eens voorstellen dat je die angst de hele zwangerschap hebt. Maar zoals jullie ook ervaren, mensen die dit niet meemaken/meegemaakt hebben, kunnen het zich niet voorstellen! Bramtim, misschien nergens voor nodig, maar ik maak me een beetje zorgen dat we al zolang niets meer van je hebben gehoord. Of ben je gewoon lekker steeds meer aan het doen en zit je minder achter de computer?
Tijm: jeetje wat een nare dromen heb je toch allemaal. En ik herken ook het gevoel dat je je over het kleintje geen zorgen maakt maar juist wel over je lijf. Snap ook wel dat je zo gefocused bent maar dit keer ga je die signalen niet missen dat weet ik zeker hoor. En je bent geen pietlut!! Ik heb tot nu toe drie keer om een extra controle gevraagd in het ziekenhuis, voelde me ook enorm bezwaard om te bellen maar ze willen echt dat ik zo vaak bel en langskom. Moeilijk periode waar je nu inzit. Ik merkte dat die dagen heeeeeel langzaam gingen en het vertrouwen ver te zoeken was. Toch ga ook jij deze halen hoor. Hey wat leuk een jongen!! Die wc-checks haha herkenbaar. Ik merk wel dat het nu veel minder is hoor maar ik was ook echt een wcpapiertjesfreak. Mamvan3boefjes: top!! De 26 weken zijn gehaald. Op naar de volgende 14. Ik derken ook wel de downdagen hoor maar die horen er ook bij. En die heb ik normaal ook wel in mijn gewone niet zwangere leven denk ik dan maar. Toevallig vandaag eentje, ben stiksjaggie maar heeft niks met de zwangerschap te maken maar met mensen die hun afspraken niet nakomen aaaaaaaaah Mamamaya: fijn dat jullie over een belangrijke mijlpaal heen gegaan zijn en dat je ook wat meer durft te gaan doen. Het einde komt nu echt in zicht zeg. En dan nog zon mooie controle, geweldig. Met welke termijn wordt je cerclage verwijderd? Ow lees het nu dus dat is bijna. Mag jij het goede voorbeeld geven en dan volg ik op de voet. Het gevoel van een kindje op de kamer snap ik. Mamavansam. Snap heel goed dat je grtwijfeld hebt over de pretecho maar fijn dat het waardevolle van de dvd van Sam je over de streep heeft getrokken. En een meisje voor jullie, heerlijk!! Wel fijn voor je eigen koppie dat je nu merkt dat je minder vergeljkt met Sam. Niet raar hoor. Ik moet zeggen dat het vergelijken met Jurre hier nu wel weg is. Zal na de bevalling wel weer komen denk ik. Beppiebaldee: leuk dat je mee komt kletsen. Jeetje dat is inderdaad pech hebben dat jullie knappe zoon een handicap aan zijn vroeggeboorte heeft overgehouden. Spannend dat je nu in verwachting bent van zijn zusje. Je hebt inderdaad goed begrepen wat een cerclage is. Ik snap dat het misschien moeilijk is om vertrouwen in je gyn te hebben maar ik denk dat zij echt wel weet wat ze doet. Je wordt goed in de gaten gehouden en bent ook nog niet op de termijn waarbij je zoontje is geboren. Volgens mij krijgt men alleen preventief een cerclage als bewezen is dat je last hebt van cervixinsufficientie en blijkbaar is dat bij jou niet het geval. Filmpjes: nooit zo over nagedacht maar omdat jullie dit onderwerp nu aangekaart hebben, heb ik de filmcamera maar vast klaargezet voor in de ziekenhuistas. Dankjewel!! Hier: Sorry dat ik al eventjes niet geweest was. Ik vind het de ene dag heel snel gaan en de andere dag heel langzaam. Ik merk dat ik zeker meer doe. Heb veel vertrouwen in de cerclage en luister goed naar mijn lijf. Heb eigenlijk geen last van harde buiken of andere rare kwaaltjes. Wel sinds vrijdag een soort ongipijn en lage rugpijn maar een extra check in het ziekenhuis verzekerde mij dat alles nog prima in orde is. Morgen heb ik weer controle en dat is de laatste keer dat ze me inwendig checken. Volgende controle is met 34 weken en dan remmen ze sowieso niet meer. Maaaaar aangezien ik vrijdag al gecheckt ben en bm hals deze hele zwangerschap gelijk van lengte is gebleven en er geen sprake is van funneling, ga ik voorstellen om die laatste inwendige echo maar te skippen. Wil me nu gaan richten op de bevalling en het daar met de gyn over gaan hebben. Het enige dat ik besproken heb is dat ik niet over de 40 weken wil lopen. Hij heeft gezegd me in te leiden dan maar wil het daar wat concreter over hebben. Wel merk ik dat ik mijn eisen steeds verleg wat ik wel irritant vind. Ik ga er gewoon voor om een klein mensje meteen mee naar huis te mogen nemen of in elk geval samen naar huis te mogen gaan. Moet er niet aan denken om hem in het ziekenhuis achter te moeten laten pffffffff Ik moet eerlijk zeggen dat het me tot nu toe reuze meevalt. Ik doe nog vanalles: huishouden, klein rondje met de hondjes en we gaan regelmatig ergens heen omdat me dat gewoon goed doet. Heb zelf nog kunnen shoppen voor de baby (oke maximaal half uurtje op de pootjes dat wel hoor) en meegeholpen met kleine dingetjes voor het kamertje. Ik doe nog steeds zelf de boodschappen en vraag gewoon hulp met het tillen in de auto. Vind het echt een uitje om heerlijk een kwartiertje door de supermarkt te lopen. We zijn hier druk bezig om de tuin opnieuw in te richten. Deze is helemaal afgegraven dus ligt er nu 1000m2 zwarte grond te smeken om bloemetjes, gras en paadjes. Nee ik sjouw niet mee maar ben wel mee gaan kijken voor plantjes welke we graag zouden willen. Ik ben van plan om als de cerclage er uit is (31-3, ben dan ruim 36 weken) mee te gaan helpen in de tuin met het aangeven van plantjes die de grond in mogen. Ook wil ik dan wat andere dingen op gaan pakken. Het rondje met de hondjes (20 minuutjes) elke dag bevalt me heel goed. Soms lukt het me een paar dagen niet omdat ik het dan minder vertrouw en dat merk ik als ik dan wel weer ga lopen. Dus op zich is het allemaal erg positief.... al zal ik pas opgelucht ademhalen als mijn kleine mannetje levend in een maxicosi mee naar huis mag.
Voor mij is de cerclage echt een wondermiddel geweest. Door de cerclage heb ik na mijn te vroeg geboren zoon 3 voldragen kids mogen krijgen! Mijn oudste zoon is geboren na een zwangerschap van 29 wk, helaas heeft hij wel motorische problemen en leer problemen overgehouden aan zijn vroeggeboorte (fysiotherapie en speciaal onderwijs). Bij dezen zwangerschap braken op een avond de vliezen spontaan, achteraf had ik al een tijd harde buiken en slijmverlies, maar de verloskundige nam dit niet serieus. Er werd toen geen oorzaak gevonden, maar toen ik 26 wk zwanger was van de 2e ging het weer bijna mis. Ik was voor controle bij de gyn toen op de echo te zien was dat ik een uitpuilende vochtblaas had en 3cm ontsluiting, ik moest meteen blijven en werd aan de hoogste dosering weenremming gelegd en kreeg volledige bedrust. Toen dit nog niet hielp werd er besloten tot een noodcerclage en dit is godzijdank goed gegaan. Wel heb ik tot de geboorte (38wk) in het ziekenhuis aan de weenremmers gelegen. Bij de 3e werd de cerclage al met 15wk geplaatst en tijdens deze zwangerschap heb ik alleen maar thuis op de bank gelegen en onze 3e zoon kwam gek genoeg pas na 41wk! Bij de 4e werd de cerclage ook met 15wk geplaatst en tijdens deze zwangerschap heb ik wel ietsje meer gedaan en ik ben uiteindelijk met 38wk bevallen na een stortbevalling. Helaas was mijn man er bij de 1ste en de laatste niet bij, omdat mijn bevallingen als ze eenmaal beginnen zo snel gaan. Mijn ervaring is dus dat het bij iedere volgende cerclage beter ging. Ik heb wel eens gelezen dat je na iedere cerclage littekenweefsel krijgt waardoor de baarmoedermond wat steviger word, maar ik weet natuurlijk niet of dit klopt.
Bramtim, fijn om iets van je te horen. En natuurlijk hoef je je niet te verontschuldigen dat je even niet geweest bent, maar ben gewoon blij dat alles goed gaat bij je. Je klinkt echt heel goed, vol vertrouwen. Als ik zo lees wat je allemaal doet en ook gedaan hebt, heb ik echt respect voor je. Zo klinkt het allemaal wat beter vol te houden, maar ik durf dat gewoon nog niet. Maar misschien moet ik ook niet teveel willen ineens. As zaterdag voor de eerste keer met de rolstoel naar Prenatal om een kinderwagen uit te kiezen. Heb er superveel zin in en ik hoop dat ik het vertrouwen heb om er nu vaker op uit te gaan met de rolstoel. Heb je zelf al bedacht over wanneer je graag ingeleid zou willen worden? Natja, ja zo te horen is het echt een wondermiddel. Zo raar, ik heb al vaak bevallingen gedaan van vrouwen die een cerclage hebben gehad, maar was me nooit zo ontzettend bewust van wat die vrouwen al mee hadden gemaakt (en bedoel ik dat ik me nooit echt voor kon stellen hoe spannend de zwangerschap moet zijn geweest). Dat is dan maar 1 van de voordelen van dat ik dit ook meemaak. Ik kan me straks nog beter inleven in mijn patienten. As maandag heb ik dus weer een controle na 3 weken. Mijn bmh is nog niet gemeten sinds de cerclage, omdat het eigenlijk ook geen meerwaarde heeft. Maar ik denk dat ik het as maandag toch wel wil laten doen. Misschien dat ik daar ook weer vertrouwen uit kan halen. Hij kan uitwendig wel zien of er funneling is of niet, maar toch...ik wil gewoon cm's horen. Ben nu echt de dagen aan het aftellen, ook omdat de 20 weken echo maandag wordt gedaan. Hier vandaag weer ff een baaldag, vandaag zou mijn schoonzus hier gezellig heel de middag zijn, maar ze smst net dat ze niet kan komen ivm auto problemen. Dus dat betekent weer een dag alleen en dat is gewoon balen als je daar geen rekening mee hebt gehouden. Maar ja, ik kom deze dag ook wel weer door!
Bezoekje aan de gyn vanochtend Kwam binnen, zegt gyn: zoooo 32,2 we gaan de goede kant op. Ik: ja klopt maar ik ben nog lang niet tevreden. Heb zelfs mijn eis bijgesteld naar direct na de bevalling naar huis met een levend kind in de maxi cosi. Gyn grinnikt en zegt: nou dat is niet eens een onrealistisch beeld en goed haalbaar. Vraagt ie: wat kom je eigenlijk elke twee weken doen? Ik: ja dat vraag ik me zo langzamerhand ook af. Misschien moeten we het eens over de bevalling hebben? Gyn: ja wat wil je weten dan? Gaat vanzelf en laat het gewoon over je heenkomen. Heeft geen zin om er over na te denken. Ik: oke, ging bij *Jurre ook vanzelf. Alleen 1 ding dan he: ik wil niet overtijd lopen. Gyn: dat gaan we ook niet doen hoor. Nog maar eens goed nagevraagd hoe het zit met harde buiken en hoe die nou precies aan moeten voelen. Nou ik weet zeker dat ik die dus nog nooit gehad heb nu. Hebben geen inwendige echo gedaan om de bmhals te meten. Die was afgelopen vrijdag nog prima en ik verwacht geen veranderingen. Dus NOOIT MEER EEN VAGINALE ECHO jeeeeeeeeeeuh. Nou helemaal blij hier en op naar de volgende mijlpalen.
Super Bramtim, fijne controle! En heerlijk, nooit meer een inwendige echo, haha! Mag ik je vragen hoe hij/zij harde buiken omschrijft dan? Ben ook wel benieuwd wat hij/zij zei?
Alle gyns die ik tot nu toe gesproken hebben, zeggen dat altijd de hele baarmoeder hard wordt en niet een gedeelte. Wat ik voel is geen harde buik. Ik zal het proberen te beschrijven: mijn buik voelt gespannen en hard aan maar als ik dan onder mijn borstbeen op de baarmoeder dus, is het gewoon zacht. Dus voel wel een soort band om mijn middel maar boven is het zacht en meestal onder ook. Volgens gyn check ik dat goed en is het inderdaad geen harde buik. Zeg er wel bij dat ik dat natuurlijk pas op deze manier kan checken sinds de baarmoeder zo hoog zit.
mamavansam, hoe is het vandaag? Valt vies tegen als je je verheugd op bezoek wat dan afgezegd wordt. Ze kunnen trouwens met een uitwendige echo ook je bmh meten hoor, als ze hem goed in beeld krijgen, dat scheelt weer gerommel aan de onderkant. Ik werk sinds 2004 als verpleegkundige op de verloskundeafdeling en heb sinds 2006 mijn diploma O&G op zak. Ik heb de opleiding in Utrecht gedaan. Wat betreft die harde buiken, ik heb het een keer aan een collega (verloskundige met zelf 3 kinderen) gevraagd, zij vertelde dat het voelt als een keiharde bal in je buik en als je er één krijgt, dan herken je het meteen. Bramtim, dan zal je ze denk ik niet gehad hebben. Bij mij bleven ze het na de bevalling van Sven ook steeds vragen of ik geen harde buiken had gehad, nee dus... bij de zwangerschap van Femke heb ik vanaf week 17 erg veel harde buiken gehad, toen wist ik ook echt zeker dat ik ze in mijn eerst zwangerschap niet gehad heb. Het klinkt meer als lucht in je darmen zoals jij het omschrijft, dan kan je buik ook gespannen aanvoelen. Fijn dat je gyn je in ieder geval niet over tijd laat lopen. Enne wordt niet gelijk te actief als je cerclage er voor de 37 wkn uit wordt gehaald, want dan houden ze jullie nog in het ziekenhuis ter observatie... Hier verder alles nog rustig, controle gisteren was weer goed. Iedere week zie ik er toch wel weer tegenop wat ik te zien/horen krijg met de echo, maar de opluchting is toch weer erg fijn dan. Volgende week woensdag weer terug en de week erop op dinsdag een groeiecho (is bij ons standaard als je bij de gyn onder controle loopt). Ik rommel een klein beetje door het huis heen. Manlief gaat volgende week weer aan het werk, zal wel wennen zijn, maar alle hulp is geregeld. Nog 10,5 week te gaan, wat zullen we opgelucht zijn als onze kleine ook veilig in de maxi cosi mee naar huis kan...
Dit is raar, ik had gister een heel bericht hier getypt en nu staat er niets. Nou, dan begin ik gewoon opnieuw. Dinsdagavond ben ik voor een extra controle naar de verloskamers geweest. Ik kon niet echt de vinger er op leggen wat er precies was, maar ik voelde me onrustig. Een onrustig gevoel in mijn buik, veel afscheiding. In eerste instantie wilde ik afwachten tot de controle as maandag, maar waarom zou ik nog 5 dagen gaan stressen, als ze met 1 echo ervoor kunnen zorgen dat ik weer een beetje kan ademhalen. En we hadden geen beter nieuws kunnen krijgen: mijn bmh was 5,0 cm (1 mm langer dan voor de ok), geen funneling, de cerclage zat mooi op zijn plaats, normaal vruchtwater en een druk bewegend kleintje. Dus ontzettend fijn. En dan.... dan zou je denken dat ik opgelucht ben, maar waarom lukt het me maar niet. Waarom blijft die onrust, die angst, die spanning?? Echt heel jammer vind ik dat, ik hoopte dat ik nu rustiger zou zijn, maar ik vind altijd wel iets waar ik me weer zorgen om kan maken. Nu ben ik dus weer bang dat ondanks deze goede controle, as maandag toch weer ontsluiting te zien is. Ik heb besloten dat ik vanaf nu toch weer wekelijks controle wil. Ik denk dat ik de moeilijke weken dan beter doorkom. Mamavan3boefjes, wat fijn dat je controle weer goed was, iedere keer weer een hele geruststelling (voor even). Helaas kan de gyn bij mij alleen maar de bovenkant van mijn bmh in beeld krijgen. Er zit bij mij een flinke laag voor (oftewel ik heb een dikke buik), dus het is niet heel makkelijk in beeld te krijgen. Wat zul jij bij de zwangerschap van Femke bang geweest zijn met die harde buiken, of viel dat mee? Ik wil maandag toch eens gaan bespreken of ik Magnesium of evt Adalat mag krijgen. Ik denk niet dat ik echt regelmatig harde buiken heb, maar wel een onrustige buik en mijn buik voelt wel vaak heel hard aan. Ik zit er zelfs aan te denken om me even vrijwillig op te laten nemen in het ziekenhuis. Alleen een paar weken tijdens de spannend weken (tot 26 of 27 weken). Maar wil dit steeds per controle bekijken. Als ik er nu aan denk zou het me rust geven dat ik daar meteen gecontroleerd kan worden. Nu weet ik soms gewoon niet wanneer ik wel of niet aan de bel moet trekken. Hebben jullie dit wel eens overwogen? Groetjes mamavansam
ohw, die maxi cosi's...elke keer als ik in paniek voor extra controle mocht komen, zagen we vanuit de wachtkamer al die vaders met een (nog) lege maxi cosi de lift uitkomen...ons beiden afvragend of wij ook ooit een maxi cosi naar het ziekenhuis mogen meenemen. Ik moet zeggen dat afgelopen dagen niet echt heel geweldig gaan. Heb af en toe last van beetje depri gevoelens, mis ons meisje ontzettend en ben in m'n hoofd al voorbereidingen aan het treffen mocht het nu weer mis gaan (kansloos natuurlijk, want je kunt je er niet op voorbereiden)...pfff...zonnetje en bezoek helpen gelukkig wel voor een wat positievere kijk. Bramtim, fijn dat je nooit meer een vaginale echo hoeft en dat jullie kindje zich al over een paar weken aandient. Mamavan3boefjes, lekker dat je wekelijkse controles heb en ze telkens goed blijken te zijn. Dat moet een beetje vertrouwen geven. En mamavansam, ga keihard voor je duimen maandag!! Ennuh, heb dan geen idee of ik harde buiken heb of niet. Soms is slechts een rechterdeel van mijn buik hard en daarvan had ik al begrepen dat het je darmen zijn. Soms is het van onder hard, dan in het midden, maar nooit de hele buik. Is altijd wel plekje dat ik een beetje kan induwen. Het is vooral als ik sta, loop of op mijn rug lig dat buik harder wordt. Vervelende is dat het soms enorm op mijn blaas drukt.